دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین و پرحاشیه ایالات متحده آمریکا، این روزها بار دیگر محور گمانه‌زنی‌های گسترده رسانه‌ای و افکار عمومی شده است. غیبت غیرمعمول او از انظار عمومی و دوربین رسانه‌ها، به همراه انتشار تصاویر و پست‌های متفاوت، فضای بحرانی و پرابهامی را پیرامون وضعیت سلامت و آینده سیاسی او رقم زده است. در این میانه، موجی از شایعات درباره مرگ ترامپ و حتی سکته قلبی او شکل گرفته و هشتگ «ترامپ مرده است» در شبکه‌های اجتماعی به سرعت گسترش یافته است. اما آیا واقعاً چنین چیزی صحت دارد؟ یا این صرفاً یک نمایش سیاسی و رسانه‌ای از جانب ترامپ و حامیانش است؟ در این گزارش به بررسی سناریوهای مختلف پیرامون غیبت ترامپ، واکنش‌های رسانه‌ای و اهداف پشت پرده این اتفاقات می‌پردازیم.  
گمانه‌زنی‌ها پیرامون وضعیت سلامت ترامپ  
پس از آنکه دونالد ترامپ بیش از چند روز در انظار عمومی ظاهر نشد، موجی از شایعات و حدس و گمان‌ها درباره وضعیت جسمانی او آغاز شد. برخی رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی حتی با مقایسه کبودی روی دست ترامپ با کبودی‌هایی که در تصاویر ملکه الیزابت دوم پیش از مرگش مشاهده شده بود، فرضیه ابتلا یا حتی مرگ وی را مطرح کردند. تصاویر منتشر شده از ترامپ در شبکه‌های اجتماعی و عملکرد نحیف رسانه‌ای کاخ سفید، به تداوم این شایعات دامن زده است. هرچند ترامپ طی چند پیام در فضای مجازی حضور خود را اعلام کرده، اما همچنان در هیچ رویداد عمومی یا نشست خبری حاضر نشده است که این موضوع جای شک و شبهه را بیشتر می‌کند...
 

جامعه بین‌المللی امروز، جامعه‌ای مبتنی بر همکاری‌ها و همگرایی‌ها در قالب سازمان‌ها و اتحادیه‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است. طبعاً در این میان، سازمان همکاری‌های شانگهای و همچنین سازمان نوپای بریکس از مهم‌ترین سازمان‌های همکاری منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به‌شمار می‌روند. ایران نیز در دوران دولت سیزدهم و در چارچوب نگاه به شرق، به عضویت در این دو سازمان درآمد.
در چند دهه اخیر، غربی‌ها و علی‌الخصوص آمریکا تلاش کرده‌اند تا با ابزارهایی نظیر تحریم، تهدید و... ایران را تحت فشار قرار داده، آن را در یک انزوای بین‌المللی قرار دهند تا در موضع ضعف، امتیازات موردنظر خود را از ایران بگیرند. اما در مقابل، جمهوری اسلامی ایران برای کاهش این فشار و شکست انزوای بین‌المللی، سعی کرده‌است روابط خود را با کشورهای دور و نزدیک و علی‌الخصوص شرق گسترش دهد که برقراری و دنبال کردن روابط راهبردی با چین و روسیه و عضویت در سازمان‌های شانگهای و بریکس نمود این تلاش‌ها می‌باشد.
سازمان همکاری‌های شانگهای تلاشی برای کاهش نفوذ آمریکا در منطقه و کشورهای عضو و نیز تسهیل همکاری‌های اقتصادی میان اعضا است و متشکل از کشورهایی است که مساحت و جمعیت بخش قابل توجهی از جهان را در اختیار دارند و همچنین از قدرت‌های نظامی و هسته‌ای محسوب می‌شوند. گسترش نقش ایران در این سازمان کمک شایانی به اعتبار ایران در جامعه بین‌المللی و کسب حمایت‌های بین‌المللی خواهد کرد.
از طرفی دیگر، بریکس نیز سازمانی نوپا با آینده‌ای درخشان است که متشکل از اقتصادهای نوظهور می‌باشد که به دنبال تغییر در معادلات اقتصادی جهان هستند و می‌خواهند با تحقق طرح دلارزدایی از معاملات تجاری و اقتصادی، با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا و سلطه آن بر اقتصاد جهانی مقابله کنند. 
طبعاً نقش فعال ایران در تحقق این طرح و تعمیق همکاری با کشورهای عضو، از جمله هند، چین و روسیه، هم راهکاری برای مقابله با سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه آمریکا خواهد بود و هم باعث اعتبارافزایی برای ایران می‌شود و منجر به افزایش حمایت‌های بین‌المللی از ایران در عرصه بین‌المللی و در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و... خواهد شد.
طبیعتاً برخورداری ایران از حمایت‌های بیشتر در سطح بین‌المللی در گرو تعمیق روابط با کشورهای عضو در سازمان‌های شانگهای و بریکس و نیز گسترش فعالیت در این سازمان‌ها از طریق طرح ایده‌های جدید و پیگیری ایده‌های مطرح شده است.