پوریا عادلی دبیر کمسیون دارو و تجهیزات پزشکی سازمان نظام پزشکی کشور درگفت و گو با ما تغییرات مکرر در معاونت‌های وزارت بهداشت کشورمان را بسیار آسیب رسان دانست و گفت: ثبات و استقلال این حوزه لازمه توسعه پایدار در حوزه دارو است. عدم استقلال سازمان غذا و دارو و تعریف شدن این سازمان به عنوان یکی از معاونت‌های وزارت بهداشت یکی از علت‌های عدم ثبات و ناکارآمدی‌های کنونی است.

وی در این باره توضیح داد: بعد از تغییر دولت آمریکا و تغییر اکثریت تیم مدیریت کشوری، علی رغم تفاوت سیاست‌های دولت ترامپ و بایدن شاهد آن بودیم که دولت اقدام به تغییر رئیس سازمان غذا و دارو کرد. در آمریکا ریاست سازمان غذا و دارو با پیشنهاد شخص رئیس جمهور و رأی مجلس سنا و نه حتی مجلس نمایندگان انتخاب می‌شود که این موضوع نشان دهنده اهمیت و جایگاه این سازمان است.

عادلی افزود: در جمهوری خلق چین نیز پروسه انتخاب ریاست این سازمان دقیقاً مانند سایر وزاری کابینه است. بنابراین این میزان از اهمیت سازمان مربوطه در ساختار هر دونوع حکومت شرق و غرب نشان دهنده لزوم بازنگری در ساختار و حوزه اختیارات این سازمان در کشور ایران نیز است.

دبیر کمسیون دارو و تجهیزات پزشکی سازمان نظام پزشکی کشور اضافه کرد: سازمان غذا و دارو در آمریکا به اندازه یک پنجم وزارت بهداشت و درمان آمریکا و بیش از وزارت مسکن آمریکا دارای پرسنل استخدامی است. این سازمان حتی از نظر جغرافیایی هم دارای استقلال بوده و مرکز آن در ایالت مریلند آمریکا واقع شده است.

عادلی تصریح کرد: با این توضیحات به خوبی مشخص است که سازمان غذا و داروی کشورمان، برای دستیابی به امکان ایفای وظایف خود، نیازمند بازتعریف ساختار خود در قالب معاونت رئیس جمهور می‌باشد.

سخنگوی سازمان انتقال خون گفت: در 7 ماهه ابتدایی سال جاری حدود یک میلیون و 625 هزار نفر از هموطنان به مراکز اهدای خون سراسر کشور مراجعه کردند که از این تعداد، حدود یک میلیون و 310 هزار نفر موفق به اهدای خون شدند.

عباس صداقت، سخنگوی سازمان انتقال خون ضمن ابراز مسرت از احساس مسؤولیت هموطنان نوع دوست و اهداکنندگان همیشه همراه سازمان انتقال خون ایران، گفت: در 7 ماهه نخست سال جاری، حدود 4 میلیون واحد محصولات و فرآورده‌های خون مورد نیاز مراکز درمانی کشور فرآوری و تأمین شد که بدین ترتیب، شبکه ملی خون رسانی کشور در این شاخص رشدی حدود 11.76 درصدی را نسبت به مدت مشابه سال گذشته کسب کرده است.

صداقت افزود: استان‌های خراسان شمالی، کردستان، کهکیلویه و بویراحمد و همدان به ترتیب با بیش از 37 درصد، نزدیک به 31 درصد، نزدیک به 26 درصد و بیش از 25 درصد بیشترین رشد شاخص اهدای خون را نسبت به سایر استان‌های کشور در 7 ماهه ابتدای سال جاری نسبت به همین بازه زمانی در سال گذشته، به خود اختصاص داده‌اند.

سخنگوی سازمان انتقال خون ایران اعلام کرد: در استان تهران نیز شاهد رشد 22 درصدی شاخص اهدای خون در 7 ماه اول سال جاری نسبت به مدت مشابه در سال گذشته بوده‌ایم. شاخص اهدای خون بانوان در کشور در 7 ماهه نخست سال جاری همچنان به صورت چشمگیری کمتر از متوسط کشورهای توسعه یافته و تقریبأ حدود 4.5 درصد بود.

 وی اضافه کرد: بانوان استان‌های لرستان و کردستان با بیش از 9 درصد و خراسان شمالی با نزدیک به 8 درصد اهدای خون، بیشترین مشارکت را طی این مدت نسبت به سایر استانها از خود نشان داده‌اند. صداقت همچنین اعلام کرد: در 7 ماه اول سالجاری حدود 206 هزار نفر از اهداکنندگان خون، «اهداکننده بار اول» بوده‌اند که حدود 16 درصد از کل موارد اهدای خون را در طی این مدت شامل می‌شوند. بر همین اساس در همین بازه زمانی حدود 84 درصد از اهداکنندگان را، اهداکنندگان مستمر و با سابقه تشکیل داده‌اند.

اگر از طرفداران پر و پا قرص رسانه‌های اجتماعی هستید و بخش زیادی از وقتتان را صرف گردش در شبکه‌های مجازی می‌کنید، بد نیست کمی در مورد اثرات منفی آن نیز بدانید. اگر بدجور معتاد استفاده از شبکه‌های اجتماعی شده‌اید، باید بگوییم که شما یک قربانی هستید! قطعاً تا به حال اثرات منفی استفاده از شبکه‌های اجتماعی را در خود یا اطرافیانتان مشاهده کرده‌اید. متاسفانه تاثیرات منفی شبکه‌های اجتماعی بر روی کاربران اجتناب‌ناپذیر است و در واقع همه را درگیر خود کرده. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در این مقاله همراه باشید.

• معایب استفاده از شبکه‌های اجتماعی

باید خدمتتان عرض کنم که استفاده از شبکه‌های اجتماعی، علاوه بر تاثیرات بدی که بر روی جسم دارد، از نظر روحی هم فرد را دچار مشکل می‌کند. اگرچه، با توجه به اینکه هر چیزی هم بُعد منفی دارد و هم بُعد مثبت، موضوع رسانه‌های اجتماعی نیز از این قاعده مستثنی نیست، اما بیشتر مضر است تا مفید! باور نمی‌کنید! لیستی که از معایب شبکه‌های اجتماعی برایتان تهیه کرده‌ایم مطالعه کنید و در صورتی که هر یک از موارد ذکر شده را در خود مشاهده می‌کنید، وقت آن رسیده که استفاده از آن را کاهش داده یا به طور کل قطع کنید.

1 - افسردگی و اضطراب: در طول روز چقدر از وقت خود را صرف استفاده از شبکه‌های اجتماعی می‌کنید؟ اگر وقت زیادی را به جستجو در این شبکه‌ها اختصاص می‌دهید، باید بدانید که تاثیرات منفی بر روحیه شما دارد. احتمال مشکلات روحی و روانی مانند اضطراب و افسردگی در بین کسانی که زمان زیادی را صرف استفاده از شبکه‌های مجازی می‌کنند، بیشتر است.

افرادی که در این شبکه‌ها فعالیت دارند معمولاً تنها ابعادی از زندگی‌شان را به اشتراک می‌گذارند که دوست دارند شما ببینید، لحظات شادی، لحظات موفقیت و ....، اما ابعاد منفی زندگی‌شان را هرگز نمایش نمی‌دهند، و این باعث می‌شود که شما باطن زندگی‌تان را با ظاهر زندگی آنها مقایسه کنید و در نتیجه دچار افسردگی شوید.

برای غلبه بر این احساسات بهتر است مدت زمان استفاده از شبکه‌های اجتماعی را به حداقل برسانید و در این مورد نیز اعتدال را پیشه کنید، مثلاً نیم ساعت در روز برای گشتن در شبکه‌های مجازی کافی‌ست.

2 - آزار و اذیت مجازی: در قدیم تنها به صورت فیزیکی و رو در رو می‌شد کسی را مورد اخاذی و اذیت و آزار قرار داد. اما امروزه در فضای مجازی متاسفانه این کار بسیار راحت شده و افراد آشنا و حتی ناشناس می‌توانند به راحتی شما را مورد آزار و اذیت قرار دهند.

اگرچه امروزه فضای مجازی ارتباط و آشنایی با افراد را راحت‌تر کرده اما در این میان زمینه را برای آزار و اذیت راحت‌تر افراد شرور نیز محیا کرده است.

3 - ترس از عقب افتادن: یکی از اصلی‌ترین اثرات منفی شبکه‌های مجازی ایجاد حس «ترس از عقب افتادن» است. این موضوع شما را بدجور درگیر می‌کند، مثلاً ممکن است در طول روز بارها و بارها شبکه‌های اجتماعی خود را چک کنید تا ببینید کسی برای شما پیغام یا درخواستی گذاشته یا نه، یا کنجکاوید بدانید دیگران دقیقاً در حال انجام چه کاری هستند و با مشاهده یک عکس از دورهمی دوستانتان سرخورده می‌شوید، چرا که به دلیل داشتن مسئولیت دیگری نتوانسته‌اید در جمع‌شان حضور داشته باشید. هرچه بیشتر از شبکه‌های مجازی استفاده کنید، بیشتر درگیر این موضوع (ترس از عقب افتادن) می‌شوید.

 4 - بوجود آمدن انتظارات غیرواقعی: شبکه‌های مجازی باعث شکل‌گیری انتظارات غیرواقعی در ذهن می‌شود. معمولاً افراد در شبکه‌های اجتماعی سعی بر به اشتراک گذاری اتفاقات هیجان‌انگیز و جالب را دارند. اما در واقعیت ممکن است موضوع جور دیگری باشد! مثلاً فرد خود را بسیار بی‌مشکل و عالی و خوشحال نشان می‌دهد، در صورتی که در پشت پرده اصلاً چنین چیزی نیست و فرد هزاران هزار مشکل دارد و آنقدرها هم که نشان می‌دهد شاد نیست. این جمله را همیشه به خاطر بسپارید: هرگز باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید.

5 - نارضایتی از اندام: اگر سری به کانال‌های افراد معروف و سلبریتی‌ها بی‌اندازید همیشه آنها را با لباس‌های زیبا و گرانقیمت و اندام‌های بی‌نقص و عالی درمی‌یابید. ممکن است با دیدن این عکس‌ها، به این فکر کنید که چرا من چنین اندام زیبایی ندارم و دچار مشکلات فکری و روحی شوید. اما به یاد داشته باشید که همهٔ ما انسانیم، حتی همان افراد مشهور و سلبریتی‌ها هم همیشه و همه‌جا بی‌عیب و نقص نیستند، خیلی از افراد برای رسیدن به اندام ایده‌آل سال‌ها زحمت کشیده‌اند، و در این بین نیز برخی به دروغ با نرم‌افزارهای ویرایش عکس اندام‌های خود را بی‌نقص نشان می‌دهند.

6 - الگوهای ناسالم خواب: یکی دیگر از معایب استفاده از شبکه‌های اجتماعی تأثیر بد آن بر روی روند خواب است! اگر متوجه تأثیر منفی استفاده از شبکه‌های مجازی بر روی روند خوابتان شده‌اید سعی کنید به مرور استفاده از آن را کاهش دهید. معمولاً شب‌ها بیشتر درگیر این موضوع می‌شویم، مثلاً می‌گوییم تنها چند دقیقه در شبکه‌های مجازی‌ام جستجو می‌کنم و می‌خوابم، اما بعد متوجه می‌شوید که ساعت‌هاست غرق در جستجو در این شبکه‌ها شده‌ایم. با افراط در استفاده از شبکه‌های مجازی، اجازه ندهید الگوی خواب‌تان به هم بریزد. خواب کم و کیفیت پایین خواب برای بدن بسیار خطرناک هستند. پس به فکر خودتان باشید!

• چگونگی مقابله با اثرات منفی رسانه‌های اجتماعی

رسانه‌های اجتماعی علاوه بر اثرات مفیدی که دارند، قطعاً اثرات منفی هم به همراه دارند، اما باید با بررسی نکات منفی سعی کنید به درستی از آنها استفاده کنید. اگر متوجه تاثیرات منفی شبکه‌های مجازی در زندگی‌تان شده‌اید در صورت امکان سعی کنید استفاده از آنها را به صفر برسانید، اما در صورتی که قصد دارید به استفاده از آنها ادامه دهید بهتر است حداقل درست و به جا از آنها استفاده کنید.

منبع: www.makeuseof.com/tag/negative-effects-social-media

شهروندان پایتخت‌نشین عادت کرده‌اند به این که با شروع فصل پاییز و زمستان در تهران، شاهد حوادثی تکراری باشند، یکی از مهم‌ترین آن‌ها استشمام بوی بد فاضلاب شهری است که از قضا همیشه در فصل‌های سرد در هر منطقه از تهران، خودش را بیش از قبل به مشام تهرانی‌نشین‌ها می‌رساند. با وجود تداوم چند ساله بوی ناخوش‌آیند اما مشکل بودار حل نمی‌شود تا بوی نامطبوع در زمستان و پاییز جزو ویژگی‌های شهری مانند تهران باشد. هرچند که از نظر کارشناسان دلیل بوی فاضلاب شهر تهران مدیریت نادرست شهری است، عضو شورای شهر تهران متهم اصلی را شرکت آبفای شهر و کارخانه‌های اطراف پایتخت می‌داند.

اولین بار در آبان ماه ۹۷ بود که بوی بد فاضلاب شهری به یکباره به مشام تهرانی‌ها رسید و به مشکلی جدی تبدیل شد. همان زمان هم فاضلاب، مرکز آرادکوه و مازوت سوزی کارخانه‌ها به عنوان دلایلی برای بوی بد فاضلاب شهری عنوان شدند. با این حال دلایل عنوان شده حل نشد تا هر سال در ماه‌های آبان و آذر در زمانی که هوا رو به سردی می‌رود و شهر رنگ پاییز و زمستان را به خود می‌گیرد، بوی بد هم سایه نامطبوع خود را روی سر پایتخت‌نشین‌ها بیاندازد.

• مدیریت فراموش شده شهری

بوی بد تهران حالا چند سالی می‌شود که خود را مهمان شهرنشین‌ها کرده است، با وجود نارضایتی شهروندان اما این طور که به نظر می‌آید عزم جدی برای رفع منابع بودار وجود ندارد. محمدعلی پورنیا، کارشناس شهری در گفتگو با خبرآنلاین با اشاره به افزایش بوی بد تهران در فصل‌های سرد سال می‌گوید: «مدیریت شهری تهران در حوزه فاضلاب به شدت مشکل دارد و در این حوزه هم مدیران شهری کار دقیق و درستی انجام نداده‌اند و به همین دلیل است که شهری با جمعیت بیش از ۸ میلیون نفر همیشه با مشکلات پسماند، فاضلاب و بازیافت دست و پنجه نرم می‌کند؛ و همه اینها باعث شده است که تهران پایتخت شاهد تجمع فاضلاب، زباله و بوی بد باشد.»

اوالبته توجه‌ها را به زیرساخت‌های نامناسب فاضلاب شهری هم منعطف می‌کند و توضیح می‌دهد: «چندین سال پیش، طرحی با نام یکپارچه‌سازی فاضلاب شهری کلید خورد و قرار شد که سیستم جمع‌آوری فاضلاب در شهر تهران انجام شود؛ حتی پولی هم از شهروندان برای اجرایی شدن این طرح دریافت شد و شرکت‌هایی هم وارد عمل شدند، در عمل اما بعد از باریدن برف و باران و در فصل سرد سال، بوی بد فاضلاب دوباره تهران را پر کرد.»

این کارشناس شهری معتقد است: «شرکت‌ها در طرح یکپارچه‌سازی میلیاردها تومان سود کردند اما از متریال بی کیفیت استفاده کردند و یا به شکلی کار را اجرایی کردند که به عنوان مثال یا شیب تخلیه فاضلاب مناسب نبود و یا لوله کشی اشکال داشت و همه اینها نه مشکلات فاضلاب شهری را برطرف کرد که به مشکلات آن افزود.»

پورنیا بیان می‌کند: «مشکل بوی بد فاضلاب شهری هم به مدیریت شهری و هم به زیرساخت‌های نامناسب برمی گردد. چراکه به نام طرح علمی، در عمل طرح غیرعلمی اجرا می‌شود. درواقع پای مدیریت شهری در اجرا می‌لنگد و منابع مالی، انرژی و امکانات به نادرست، به شکلی غیرمطلوب و غیرکارشناسانه اجرا می‌شود.»

• ما مسئول نیستیم

حرف از زباله و پسماند و بوی بد فاضلاب که می‌شود همه نگاه‌ها به سمت شهرداری تهران می‌رود، شادی مالکی، معاون هماهنگی امور مناطق سازمان پسماند شهر تهران اما در گفتگو با خبرآنلاین تاکید می‌کند که مشکلات فاضلاب پایتخت به شهرداری مربوط نمی‌شود. مهدی بابایی، عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه «شهردای تهران مسئولیتی در قبال بوی بد شهری ندارد.» به مطالعه سازمان محیط زیست استان تهران اشاره می‌کند: «در مطالعه‌ای که اخیر درباره دلایل بوی بد شهر تهران منتشر شده، آمده است که عموماً در فصل سرد سال و در مناطقی از تهران که در جنوب و مرکز واقع‌اند بوی بدی به مشام می‌رسد. دلیل این اتفاق هم بادهای جنوبی است، بادی که از فرودگاه حضرت امام خمینی (ره) به سمت تهران می‌وزد.»

باد جنوبی بوی نامطبوع فاضلاب و پسماند مجموعه دامداری‌ها، شرکت‌های لبنی و شرکت پسماند شهری را با خود به تهران می‌آورد و همین می‌شود که در فصل سرد بو همه جا را برمی دارد. بابایی البته تاکید می‌کند که منابع تولید این بو در محدوده مدیریتی شهری تهران قرار ندارد و بنابراین مدیران شهری هم نمی‌توانند برای رفع آن کاری انجام دهند. هرچند که سازمان محیط زیست تهران برای رفع این معضل قرارگاهی با حضور شهرداری تهران تشکیل داد و حتی شهرداری هم اقداماتی از جمله کمک به دفع پسماند و زباله این کارخانه‌ها و شرکت‌ها انجام داد اما بوی بد همچنان گریبان پایتخت‌نشین‌ها را گرفته است و دست از سر تهران برنمی‌دارند.

سال‌هاست که منابع خارجی تهران به عنوان دلایل آلودگی هوا و بوی بد فاضلاب عنوان می‌شود. سؤال اما این است که زیرساخت‌های شهری تا چه قدر در این بوی بد مقصرند؟ عضو شورای شهر تهران معتقد است که اتفاقاً زیرساخت‌های شهر تهران بسیار مناسب است و تا ۸۰ درصد هم نوسازی در آن انجام شده و بسیاری از ایرادات آن در طرح یکپارچه سازی فاضلاب رفع شده است؛ با این حال او مسئول رسیدگی به فاضلاب شهری و بوی بد آن را شرکت آبفای تهران می‌داند. شرکتی که البته مدیران آن با وجود پیگیری‌های مداوم تا نگارش این گزارش، به سؤالات خبرآنلاین مبنی بر دلایل بوی بد تهران پاسخی ارائه ندادند تا حل معضل بوی فاضلاب شهری همچنان معمایی حل نشده باقی بماند.

نسل فردا / گروه جامعه

به استناد آنچه منتشر شده حادثه در ساعت ۲: ۴۸ بامداد (روز حادثه) در خیابان کاج، تقاطع خیابان اقاقیا به سامانه ۱۲۵ اعلام شد. ماموران سپس از چهار ایستگاه آتش نشانی به همراه تشک، نردبان هیدرولیکی و تجهیزات پشتیبانی به محل حادثه اعزام شدند.

در همین رابطه سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران از حادثه آتش‌سوزی یک برج ۱۵ طبقه مسکونی در منطقه ۲ پایتخت خبر داد و گفت: این حادثه بیش از ۱۰۰ نجات‌یافته داشت.

سید جلال ملکی افزود: وی با بیان اینکه آتش‌سوزی در طبقه منفی پنج یک ساختمان ۱۵ طبقه مسکونی روی داده بود، گفت: مقداری موارد ضایعات در محدود ۱۰ متری که غیراصولی ساخته شده بود، دچار آتش‌سوزی شد.

ملکی ادامه داد: در این حادثه دو دستگاه موتورسیکلت و دوچرخه دچار آتش شد و آتش در حال سرایت به یک دستگاه خودرو سمند نیز رسید.

وی با بیان اینکه دود بسیار غلیظی طبقات را فرا گرفته بود، افزود: در زمان وقوع آتش‌سوزی سیستم اعلام حریق به درستی عمل کرده بود و با صدای سیستم هشدار تعدادی از ساکنان از برج خارج شدند.

به گفته سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران، در مجموع بیش از ۱۰۰ نفر در داخل برج حضور داشتند که آتش‌نشانان این افراد را به سلامت خارج کردند.

وی خاطرنشان کرد: این ساختمان مجهز به سیستم اطفای حریق نیز بود که البته این سیستم به درستی عمل نکرد و ضروری است که موضوع نگهداری و بروز رسانی سیستم‌های اعلام و اطفای حریق در دستور کار مالکان قرار گیرد.

ادامه از صفحه یک

موج‌های طولانی مدت گرما در آن، برای «خنثی کردن توسعه، سلامت جهانی و روند کاهش فقر در 50 سال» یک تهدید جدی خواهد بود. این واقعیت جدید به ویژه برای خاورمیانه که پیشتر در رسیدگی به مشکلات کمبود برق، نابرابری اقتصادی و آسیب‌های انسانی تشدید شده با موج‌های گرمادرگیر بوده، شدیدتر خواهد بود. و این دردها احتمالاً تاثیرات اقتصادی آشکاری خواهند داشت: صندوق بین المللی پول اینطورگزارش داده: «حتی دریک سناریوی انتشار متوسط گازهای گلخانه‌ای که اهداف جلوگیری از افزایش گرمایش جهانی را تا سال 2100 به 2 تا 3 درجه سانتیگراد محدود می‌کند، هزینه‌های جانی سازگاری در جامعه در سال‌های 2040 تا 2059 می‌تواند به طورمتوسط به 1.6 درصد ازتولید ناخالص داخلی سالانه برسد.» و وضعیت برای کشورهای داغ‌تر منطقه مانند بحرین، جیبوتی، موریتانی، قطر و امارات متحده عربی بدتر است. گزارش صندوق بین المللی پول مبنی بر آن است که این کشورها به ازای افزایش «هر یک درجه سانتی‌گراد دما»، شاهد کاهش 2 درصدی سرانه رشد اقتصادی» خواهند بود. مساله تنها افزایش دما نیست، بلکه کاهش میزان بارندگی است که چالش‌های منطقه را تشدید می‌کند. در واقع، کاهش میزان بارندگی سالانه بحران آب خاورمیانه را که طی سال‌ها به دلیل آب و هوای خشک منطقه و سوء مدیریت دولت‌های منطقه بر منابع آبی و پرداخت یارانه به کشاورزی ودامپروری پرمصرف آب، به یکی ازبدترین بحران‌های جهان تبدیل کرده است. انطباق با شرایط اضطراری اقلیمی آینده، خاورمیانه و شمال آفریقا را به شدت تحت فشار قرار خواهد داد. در واقع، کشورهای منطقه منا بیشتر از گرمای هوا، از مشکل کمبود بارندگی آسیب می‌بینند: این کشورها به طور متوسط بیش از نیمی از کل منابع آب تجدیدپذیر خود (یعنی رودخانه‌ها) را ازمنابع خارج از مرزهای خود دریافت می‌کنند. هشدار صندوق بین المللی پول مبنی بر اینکه این وابستگی خارجی «خطرات اختلافات منطقه‌ای برسرآب» و «جریان پناهجویان» را تشدید می‌کند، دور ازانتظارنیست. مصرپیشتربرای متوقف کردن پروژه‌های برق آبی اتیوپی برای کاهش منبع آب پایین دست رودخانه نیل که 97 درصد ازمنابع آب تجدیدپذیر مصر را تأمین می‌کند، به اقدام نظامی تهدید کرده است. مناقشات بر سر «سیاست آبی» خطر درگیری هابین اسرائیل و فلسطین، ایران و افغانستان، سوریه وعراق و ترکیه، هند و پاکستان را افزایش داده است. آب و زیرساخت‌های مرتبط با آن در جنگ داخلی سوریه، جنگ عراق، و جنگ در یمن توسط بازیگران دولتی و غیردولتی مورد هدف قرار گرفته‌اند. به علاوه، افزایش احتمال خشکسالی وافزایش گرما می‌تواند موجب خیزش‌های خشونت آمیز و انتقام جویی‌های بیشترمانند بهارعربی در ۲۰۱۰ و جنگ داخلی سوریه در ۲۰۱۱ شود. اگرچه آب همیشه عامل اصلی بی ثباتی و جنگ نیست، اما به طور فزاینده به بخشی ازرقابت و درگیری در این منطقه خشک تبدیل شده است. وقتی این روندها همراه با رشد جمعیت خاورمیانه و شمال آفریقا (که انتظارمی‌رود تا سال 2050 دو برابر شود) به طور همزمان تحلیل می‌شوند، چشم انداز منطقه تاریک‌تر می‌شود. امروز بیش از 60 درصد از جمعیت منطقه منا دسترسی کافی به آب آشامیدنی ندارند و طبق گزارش سال 2020 صندوق بین المللی اورژانس کودکان سازمان ملل، از هر 10 کودک 9 کودک از پیامدهای سلامت و تغذیه «تنش‌های بالای آبی» رنج می‌برند. درنتیجه، در یک سناریوی معمولی احتمالاً این شرایط به تحریک موج‌های مهاجران و پناهندگان اقتصادی و اقلیمی برای فراراز منطقه منجر خواهد شد که یک تهدید دیگر برای ثبات و چشم انداز اقتصادی منطقه است. این امرپس از وقوع بلایای آب و هوایی مکرر و شدید مانند سیل و خشکسالی آشکارتر خواهد شد. در واقع، طبق گزارش صندوق بین المللی پول، از سال 2000، بلایای اقلیمی هر سال بیش از 2600 نفر را کشته، 7 میلیون نفر دیگر را تحت تأثیر قرار داده و 2 میلیارد دلار خسارت مستقیم داشته که رشد اقتصادی منطقه را 1 تا 2 درصد کاهش می‌دهد. افزایش بیشتر دما، بارندگی‌های نامنظم و بالا آمدن سطح آب دریاها این شرایط را وخیم‌تر می‌سازد. پیش بینی‌ها حاکی از آن است که بخش‌هایی از مناطق پرجمعیت منا احتمالاً پیش از پایان این قرن غیرقابل سکونت خواهند شد.

منبع: https://nationalinterest.org/feature/can-middle-east-avoid-coming-climate-disaster-202649