در روزها و ماه‌های اخیر، در بحبوحه تحولات مرتبط با جنگ اوکراین و پوشش جهانی و گسترده رویدادهای مرتبط با این جنگ از سوی رسانه‌های مختلف بین المللی، منطقه خاورمیانه عملاً شاهد اوج گیری تنش‌ها در قالب یک مساله و بحران جدید بوده که در روزهای و ماه‌های آتی، می‌تواند به جنگی بزرگ که از تبعات مخربی نیز برخوردار است ختم شود. در این راستا، حزب الله لبنان در پیِ تشدید فعالیت‌های رژیم صهیونیستی در آب‌های مرزی مورد مناقشه میان لبنان و رژیم اشغالگر قدس و بهره برداری یک‌جانبه این رژیم از منابع انرژی این منطقه به ویژه در چهارچوب میادین گازی "کاریش" و "قانا"، در چندین نوبت به این رژیم هشدار داده است که اگر بنا باشد صهیونیست‌ها بدون توجه به قوانین و مقررات بین المللی، به چپاول ثروت ملی لبنان در میادین انرژی شرق دریای مدیترانه بپردازند، آنگاه حزب الله نیز تردیدی به خود در استفاده از ابزار زور راه نخواهد داد و به صورت قهری با جاه طلبی‌های غیرقانونی صهیونیست‌ها برخورد و حقوق و منافع ملت لبنان را استیفا خواهد کرد. در این چهارچوب، شاهد آن بوده‌ایم که مواضع هشدار آمیز "سید حسن نصرالله" دبیر کل حزب الله لبنان در خطاب به مقام‌های صهیونیست، با اقدامات میدانی نیز همراه شده است. در این راستا، در مدت اخیر شاهد فراخوانِ گسترده آن دسته از نیروهای حزب الله لبنان که در خارج از این کشور فعال هستند بوده‌ایم و در عین حال، اخیراً نیروهای حزب الله در جوار مرزهای مشترک لبنان با اراضی اشغالی، اقدام به برگزاری یک راهپیمایی بدون حمل سلاح نیز کرده‌اند. البه که اخبار مختلف در مورد انجام برخی مانورهای نظامی و همچنین آزمایشِ تجهیزات و سامانه‌های امن ارتباطی حزب الله هم منتشر شده است. در این میان، حزب الله لبنان با انتشار ویدئویی که در آن موشک‌های کلاسِ نور خود را به همراه تصاویری از میدان گازی کاریش به نمایش گذاشته، عملاً سعی داشته پیامی روشن را به طرفِ صهیونیست بدهد. با این همه، شاید جدی‌ترین اقدام حزب الله لبنان، اقدام این جنبش در اعزام سه پهپاد غیرنظامی به منظقه مجاور میدان گازی کاریش بود که هر چند دو پهپاد هدف صهیونیست‌ها قرار گرفتند با این حال حزب الله با این اقدام خود تهدید کرد که اگر تل آویو نخواهد به درخواست‌های مشورع و قانونی لبنان گوش دهد، دفعه بعد حزب الله اقدام به اعزام پهپادهای مسلحی خواهد کرد که می‌توانند هزینه‌های سنگینی را به رژیم صهیونیستی تحمیل کنند. نتیجه این رویه‌های حزب الله لبنان این شده که اخیراً کانال 12 رژیم صهیونیستی در خبری از به تعیق افتادنِ جریان استخراج گاز طبیعی از میدان گازی کاریش که قرار بود در ماه سپتامبر (ماه جاری میلادی) انجام شود خبر داده است. با این همه، اینطور به نظر می‌رسد که اساساً رژیم صهیونیستی به دنبال پذیرش درخواست‌های مشروع لبنان و حق این کشور در میادینِ انرژی شرق مدیترانه نیست کما اینکه این رژیم بر مورادی تاکید می‌کند که به هیچ عنوان منطقی نیستند. به عنوان مثال صهیونیست‌ها تاکید دارند که صرفاً بخشی از میدان گازی قانا را که در آب‌های مورد مناقشه با لبنان است، در اختیار این کشور قرار می‌دهند و البته لبنانی‌ها (از دیدِ صهیونیست‌ها) باید قول دهند که همان شرکتی را در میدان گازی مذکور به کار گیرند که مورد تأیید رژیم اسرائیل است. جالب اینکه رژم صهیوینستی با طرح برخی دعاوی علیه لبنان تاکید کرده که این کشور باید به این رژیم غرامت نیز بپردازد! دراین فضا و به طور خاص با توجه به اراده جدی رژیم صهیونیستی در استفاده از منابع گازی میادین انرژی شرق دریای مدیترانه و صادرات آن‌ها به اروپا در بحبوحه جنگ اوکراین و تحریم‌های انرژی روسیه، و در نتیجه کسب سود سرشار از این موضوع، بایستی انتظارِ تحولات پُرتنشی را در روزهای آتی داشته باشیم. در این چهارچوب شاهد بودیم که سید حسن نصر الله در آخرین سخنرانی خود نیز به نیروهای این جنبش تاکید کرد که خود را برای هر سناریویی آماده کنند. تردیدی نیست که اگر بنا باشد جنگی آغاز شود، بار دیگر این طرفِ صهیونیستی خواهد بود که هزینه‌های سنگینی را متحمل می‌شود زیرا هم منطقِ نامشروعِ آن، حزب الله لبنان را به جنگ با این رژیم کشانده و هم معادله کلی جنگ و قدرتِ حزب الله نیز مدت‌هاست که تغییر کرده و قادر به وارد کردن ضربات سنگینی به دشمن صهیونیستی است. البته که وقوع یک جنگ جدید آن هم در سایه به بن‌بست کشیده شدن مذاکرات احیای برجام، می‌تواند پیام‌ها و تبعات به مراتب گسترده‌تر منطقه‌ای را نیز به همراه داشته باشد.

سفری که آغاز شده و رئیس جمهورکشورمان در متن آن است چشم همه اخبار دنیا را به خود معطوف داشته است چرا که در میانه سفر هیات سیاسی ایرانی به نیویورک برای حضور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، موضوع برجام و توافق هسته‌ای به کانون اصلی رایزنی‌های رئیسی و هیات همراه او با مقامات دیگر کشورها تبدیل شده است.

در وضعیتی که مذاکرات احیای برجام پس از ارائه پاسخ ایران به پیشنهادات برجامی آمریکا در ۱۰ شهریور، با تعلیق و انسداد همراه شده بود، به نظر می‌رسد هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به محفلی برای آب شدن یخ تعلیق در مسیر مذاکرات تبدیل شده است.

این وضعیت در شرایطی است که قبل‌تر حضور سران سیاسی ایران در سازمان ملل، بیشتر به عنوان تریبونی برای ایراد یک سخنرانی و چند دیدار دیپلماتیک با سران کشورهای مختلف شناخته می‌شد، اما این روزها بر خلاف رویه پیشین به نظر می‌رسد مجمع عمومی سازمان ملل، برای سیاست‌مداران ایرانی و غربی به کانونی برای رسیدگی به پرونده مذاکرات تعلیق شده ایران با آمریکا تبدیل شده است.

قدر مسلم این است که در نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل دیداری میان هیات ایرانی و آمریکایی به طور مستقیم صورت نخواهد گرفت، اما کانون اصلی تمامی نشست‌ها و دیدارهای تیم ایرانی حاضر در نیویورک به ریاست سید ابراهیم رئیسی، برجام بوده و قراین نشان می‌دهند گفتگوهای غیرمستقیم میان تهران و واشنگتن در جریان است.

از رهسپاری تیم برجامی تا پیام مثبت آژانس و دیدار مورا- باقری

از همان روز ابتدایی سفر هیات ایرانی به ریاست سید ابراهیم رئیسی در دوشنبه (۲۸ مرداد)، ترکیب هیات سیاسی ایرانی کانون توجهات را به خود جلب کرد. حضور علی باقری، معاون سیاسی وزیر خارجه و رئیس تیم مذاکره‌کننده ایران در مذاکرات احیای برجام در وین و البته وحید جلال زاده، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس این فرضیه را مطرح کرد که احتمالاً در نیویورک مذاکراتی در ارتباط با احیای برجام با دیگر طرف‌های حاضر در توافق صورت بگیرد. اظهارات ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه مبنی بر احتمال برگزاری نشست‌هایی در خصوص موضوع هسته‌ای در نیویورک، بیش از بیش این فرضیه را تقویت کرد.

اما پیام قابل تامل‌تر در همان روز سفر هیات سیاسی ایرانی به نیویورک توسط محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی کشور اعلام شد. او روز دوشنبه اعلام کرد که پیغام‌ها و پیام‌هایی که از طرف آژانس آمده، نشان می‌دهد که قصد بستن پرونده‌های پادمانی مورد اختلاف را دارند. همین امر مبنایی قرار گرفت که علی باقری، معاون وزیر خارجه ایران، دیروز سه‌شنبه با استقبال از پیام‌های دریافتی از آژانس بین‌المللی و گروسی (رئیس آژانس) با انریکه مورا، معاون سیاست خارجی اتحادیه اروپا در ارتباط با رفع تحریم‌ها دیدار و گفتگو کنند.

مجموع این تحرکات و اظهارات دیپلماتیک به وضوح نشان‌گر آن است که با وجود عدم برنامه‌ریزی مدون برای گفتگوهای برجامی، اکنون نیویورک به محفلی برای تبادل مواضع در خضور ادامه مذاکرات و توافق تبدیل شده است. از یک سو، مقامات ایرانی با نشان دادن پالس‌های مثبت، آمادگی خود را برای حل اختلافات نشان داده و از سوی دیگر، غربی‌ها نیز با آگاهی نسبت به این‌که فرصت چندانی برای نجات توافق هسته‌ای وجود ندارد، نسبت به گام برداشتن در مسیر حل اختلافات با تهران روی خوش نشان داده‌اند. موضوع توافق و برجام در نشست سه‌شنبه میان سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور اسلامی ایران با امانوئل ماکرون همتای فرانسه خود، محور اصلی رایزنی‌ها و گفتگوها میان طرفین بود. رئیسی در دیدار با ماکرون، با تأکید بر اینکه ایران آماده دستیابی به یک توافق عادلانه و پایدار است، لازمه حصول این توافق را تضمین‌های اطمینان بخش و بسته شدن پرونده‌های پادمانی ایران خواند و گفت: سطح همکاری‌ها و روابط ایران و فرانسه قابل ارتقاء است ضمن اینکه اروپا باید در عمل نشان دهد که سیاست‌های آن مستقل است و تابع خواست و سیاست آمریکا نیست.

وی در این دیدار با اشاره به خروج آمریکا از برجام و نقض تعهدات آن و همچنین عمل نکردن اروپایی‌ها به تعهدات خود به منظور انتفاع اقتصادی ایران از توافق، افزود: با وجود خروج یکجانبه آمریکا از توافق و خسارات ناشی از آن، خواسته جمهوری اسلامی برای دریافت تضمین‌های اطمینان‌بخش یک خواسته کاملاً معقول و منطقی است.

رئیس‌جمهور کشورمان، مفتوح ماندن پرونده‌های ایران در آژانس را مانع جدی دستیابی به توافق برشمرد و گفت: رویکرد آژانس به مسائل باید فنی و به دور از فشارها و القائات دیگران باشد و ما معتقدیم بدون مختومه شدن پرونده‌های ایران، دستیابی به توافق امکان‌پذیر نیست.

در سوی مقابل رئیسی، امانوئل ماکرون نیز در نشست دیروز با طرح پیشنهاداتی برای مذاکرات جاری اذعان کرد: این یک واقعیت است که در شرایطی که آژانس، عمل به تعهدات از طرف ایران را به طور کامل اعلام کرد، آمریکا در سال ۲۰۱۸ از برجام خارج شد و طرف‌های اروپایی نیز نتوانستند به تعهدات خود مبنی بر استفاده ایران از منافع اقتصادی توافق عمل کنند. رئیس‌جمهور فرانسه استمرار کار برای پیشرفت در توافق هسته‌ای را لازم دانست و گفت: ایران و آژانس با همکاری یکدیگر قادر به حل پرونده‌های موجود هستند و ما در این زمینه فشار سیاسی به آژانس وارد نخواهیم کرد.

به طور حتم، جهاد تبیین شیواترین بیان برای مطلع نمودن و آگاه سازی مردم از خیرات و برکات نظام جمهوری اسلامی است. منظور مقام معظم رهبری از اجرای جهاد تبیین این است که مردم باید به صورت عملی و با تمام وجودشان این خیرات و برکات را حس کنند. یعنی عملکرد ما دردولت و مجلس سبب شده باشد تا درزندگیشان احساس آرامش بیشتری داشته باشند. یعنی مردم ایران، نور و فروغ امید را در چشمان فرزندان خودشان ببینند که نسبت به آینده امیدوارهستند.

• کمرنگ شدن جهاد تبیین یعنی کم اعتمادی

به نظر من چنانچه این امر محقق نشده باشد و نور امید به وجود نیامده باشد، شما هی بگوئید جهاد تبیین، خب این اتفاق نمی‌افتد. یعنی شما بیان می‌کنید ولی مردم این بیان شما را درزندگی خودشان نمی‌بینند و بعد هم به یک مرحله عصیانگری می‌رسیم به مرحله بی اعتمادی می‌رسیم. اینکه هیچ کسی و هیچ مرجعی مورد قبول مردم نیست و بدون شک این برای وحدت ملی ما بسیار خطرناک است.

•  جهاد تبیین فقط بیان اقدامات و تغییر و تحولات مثبت درکشور نیست

معنای جهاد تبیین فقط بیان اقدامات و تغییر و تحولات مثبت درکشور نیست و اتفاقاً اگربرای مردم کشورمان قابل لمس در زندگی نباشد نمی‌توانیم ادعا کنیم که کارمان را درست انجام داده‌ایم. به عبارتی مفهوم اصلی جهاد تبیین با واقعیات امروز جامعه در تناقض قرار می‌گیرد که این موضوع مورد رضایت رهبری نیست. به نظر من در یک جمله معنی جهاد تبیین انطباق عمل و شعار است.

• ادامه از صفحه یک:

• شما پیشکسوتان خیلی از مسائل دفاع مقدس را میدانید اما نسل جدید خیلی از مسائل دفاع مقدس را نمی‌داند. ما باید کاری کنیم نسل جدید مسائل دفاع مقدس را مثل شما بشناسد و بداند. این توقعی است که بنده از خودم و دیگران دارم.

• بنده با جوانها تا حدودی مرتبطم گاهی سوالی می‌شود و حرفی زده می‌شود می‌بینم خیلی از مسائل دفاع مقدس را نمی‌داند. من می‌خواهم این حقایق دفاع مقدس به گوش آنها برسد. حقایقی که در دفاع مقدس ما به آن توجه داریم دیگر امروز فقط ادعا نیست. روزی ادعا می‌کردیم که تمام قدرت‌های جهانی با ما می‌جنگند. اما الان خود کسانی که می‌گفتند ما فقط ادعا می‌کنیم خودشان اعتراف به این مسئله می‌کنند.

• حمله نظامی به کشور غیرمنتظره نبود. بله حمله را صدام کرد اما پشت سر صدام استکبار جهانی قرار داشت. کشورهای استکباری هم او را تشویق کردند و چراغ سبز و قول پشتیبانی به صدام دادند و به قولشان عمل کردند.

• حمله این کشورها به نظام انقلابی کاملاً طبیعی بود، چون آن‌ها از انقلاب اسلامی ایران به شدت عصبانی بودند. این انقلاب کارهایی را انجام داد که خود ما آن روز خیلی متوجه آن نبودیم، اما استکبار جهانی متوجه آن شده بود. این انقلاب صرفاً یک شکست سیاسی مقطعی برای استکبار نبود؛ انقلاب اسلامی ایران تهدید امپراتوری نظام سلطه بود.

•  باید ببینیم هدفهای حمله صدام به ما چه بود؟ در مرحله اول هدف صدام تجزیه کشور و جدا کردن خوزستان از کشور بود. که خب مردم خوزستان یکی از بهترین دفاعها را خودشان انجام دادند. بله مردم از همه کشور به خوزستان رفتند اما در خود خوزستان شخصیت‌های برجسته مجاهد و مبارزی مثل علی هاشمی جزو شخصیتهای درجه یک دفاع قرار دارند.

• یکی از اهداف بعدی به زانو درآوردن ملت ایران بود. می‌خواستند جمهوری اسلامی را براندازی کنند و سرنوشت ایران را عوض کنند. می‌خواستند صدای ملت ایران را در گلو خفه کنند؛ ملت ایران حرف نویی برای دنیا داشت. می‌خواستند این پیام نرسد؛ پیام مقاومت و ایستادگی و عدم تسلیم دربرابر زورگویی و تبعیض بین‌المللی.

• می‌خواستند ملتهای دیگر عبرت بگیرند که اگر کسی مقابل آمریکا قیام کرد مثل ملت ایران سرکوب می‌شود و هدف نهایی و اساسی این بود که باب مقاومت بسته شود.

• سه عنصر قدرت انقلاب و رهبری امام و خصوصیات برجسته ملت ایران باعث شد تهدید بزرگ جنگ تبدیل شود به فرصت بزرگ. این یکی از فصلهای شورانگیز دفاع مقدس است که در این زمینه باید بسیار کار شود. فرصت‌هایی که در اثر دفاع مقدس برای کشور پیش آمد برای اکثر مردم ناشناخته است.

• دفاع مقدس آزمون وفاداری ارتش جمهوری اسلامی به نظام مقدس اسلامی شود و از طرف دیگر سپاه به عنوان یک حقیقت درخشنده سربرآورد و طلوع کرد.

• در دفاع مقدس محبوبیت نیروهای مسلح افزایش پیدا کرد. وقتی در یک کشوری مردم به نیروهای مسلح علاقه پیدا می‌کنند احساس امنیت در آن کشور به وجود می‌آید. این احساس امنیت خیلی مهم است که دفاع مقدس آن را به مردم داد. البته این را هم عرض کنم این محبوبیت و اقتدار نیروهای مسلح تا وقتی است که حرکت پیش‌رونده خود را حفظ کنند و از دشمن عقب نمانند. البته نیروهای ما تا امروز خیلی خوب حرکت کرده‌اند؛ داوری بنده در این زمینه این است. لکن بایستی خطر توقف را همیشه در نظر داشت. توقف یعنی عقبگرد؛ چون دشمن همیشه در حال حرکت است.

• دفاع مقدس یک اصل را برای ملت ایران تبیین کرد که صیانت از کشور با مقاومت به دست می‌آید نه با تسلیم. این احساس لزوم مقاومت موجب شد هم اعتمادبنفس داخلی به‌وجود بیاید و هم این مقاومت به دشمن یاد داد که در محاسبات خودش قدرت داخلی و مقاومت ایران را به حساب بیاورد.