می‌توان رفتارهای انسانی را در قبال حیوانات پررنگ‌تر کرد و به اصول سفارش شده بزرگانمان اهتمام ورزید؛
تعداد بازدید : 1
هیچ انسانی نمی‌دارد به حیوانی روا
نویسنده : رضا احمدی / فعال محیط‌زیست
عظمت یک ملت و رشد اخلاقی آن‌ها را در نحوه رفتارشان با «حیوانات» می‌توان قضاوت کرد. «گاندی»
این مسئله یک ادعای پوچ و بی‌محتوا و ساده‌نگری است که «انسان» این موجود مخرب طبیعت و محیط‌زیست و ناسپاس به نعمت‌های بیکران خداوند فکر کند که فقط او حق حیات و برخورداری از منابع طبیعی و خدادادی را دارد و بقیه موجودات زنده دیگر که عددشان بیش از جمع تمامی انسان‌هاست در این میان حقی و سهمی از این سفره گسترده و رایگان خدادادی را مطلق نداشته و ندارند، و به همین دلیل هم خودسرانه هر کاری را که دلش بخواهد و هوسش تمنا نماید در پهنه طبیعت و محیط‌زیست انجام می‌دهد و کسی هم جلودار او نیست.
این در حالی است که متأسفانه این روزها شاهد و ناظر «حیوان آزاری» و «حیوان کشی» و بعضاً قتل‌عام آن‌ها در برخی مناطق هستیم، درحالی‌که نیاکان و پیشینیان همین مردم «حیوان آزار» امروز همان‌طوری که در کتاب‌ها و ادبیات غنی و سرشار بجا مانده از آنان حکایت از آن دارد نسبت به آزار و اذیت حتی یک «مورچه» هم ترجیحاً اقدام نمی‌کردند. گویند «شبلی» عارف وارسته انبانی پر از گندم به آسیاب برده و آرد کرد و چون به خانه برگشت، انبان آرد را خالی کرد دید موری در میان آرد سرگردان بالا و پایین می‌رود خوی انسانی و مرام ستودنی این عارف مهربان به سرگردانی مور راضی نشد لذا آن را در یک قوطی نهاده و باوجود بارش شدید باران مور را به آسیاب که خانه‌اش بود رسانید و سپس به خانه برگشت.
در روایت دیگری سعدی شیرین‌سخن در کتاب ارزشمند گلستان چه خوش می‌گوید:
یکی در بیابان سگی تشنه یافت / برون از رمق در حیاتش نیافت
کله دلو کرد آن پسندیده کیش / چو حبل اندر آن لیست دستار خویش
به بالایان بست و بازو گشاد / سگ ناتوان راکمی آب داد
خبرداد پیامبر از حال مرد / که داور گناهان او عفو کرد
همو گوید:
پسر نوح با بدان بنشست/ خاندان نبوتش گم شد.
سگ اصحاب کهف روزی چند / پی نیکان گرفت و مردم شد
مردم در این گفتار و سخن به معنی نفرات انسان نیست بلکه دقیقاً به معنی آگاه و با بصیرت و شعور است. حال چرا ما در این گفتار خود از بیان و گفته شیوا و ارزشمند حضرت علی علیه‌السلام کمک نگیریم. آن حضرت دریکی از خطبه‌های خود فرموده: اگر تمام طلاهای عالم را به من بدهند و در مقابل آن از من بخواهند که پوست جوی را که موری به دهان گرفته و به لانه می‌برد از دهانش برگیرم ابداً این کار را نخواهم کرد.
اگر در این مقوله از مسئله «عدالت» آن بزرگوار صرف‌نظر کنیم متوجه می‌شویم که آن بزرگوار تا این حد به حقوق حیوانات اهمیت می‌داده و از ظلم و ستم حتی به یک مور هم گریزان بوده است و هم آن حضرت در گفتار دیگری به عمال و تحصیل کنندگان و جمع آوران (زکات) بیت‌المال دستور داده و نوشته است: اگر سوار بر اشتری هستی و به دوستی رسیدی و خواستی با او احوالپرسی کنی مبادا همچنان سوار بر حیوان اقدام به این کارکنی بلکه باید پیاده شده و کارت را انجام بدهی. هر گز هنگام حرکت دادن حیوانات مبادا بچه اشتری یا گوساله‌ای و بره‌ای را از مادرش جدا کنی و دقت کن که هنگام دوشیدن شیر آن‌ها سهمی هم در پستان مادرانشان برای بچه‌هایش باقی بگذاری.
حضرت ختمی‌مرتبت رسول گرامی که درود خدا بر او باد چنین فرموده است: هر حیوانی مانند پرنده یا جز آن‌که به‌ناحق کشته شود در روز قیامت از قاتل خود شکایت خواهد کرد. حال اگر کمی با خود خلوت کنیم و لحظاتی در فکر و اندیشه برویم آیا به این نتیجه خواهیم رسید که ما پیرو واقعی این بزرگواران هستیم و برخورد و رفتار ما با حیوانات چگونه است. این‌همه توصیه و سفارش پیرامون مدارا و رفتار انسانی با همه حیوانات از پیشوایان و معصومین و عرفا و اندیشمندان و دیگر افراد خردورز و پاک اندیش به ما رسیده آنگاه شاهد آن هستیم که فرد یا افرادی بی‌عاطفه و عاری از صفات عالیه انسانی با ریختن بنزین به سروصورت سگی زنده‌زنده حیوان زبان‌بسته و بی‌دفاع را به آتش می‌کشد و یا دیگری بی‌رحمانه دم و یا دست و پای گربه‌ای را بریده و سپس او را رها می‌کند تا زجرکش شود تا مگر موجبات ارضای نفس شیطانی او فراهم گردد! چرا؟
اقدام به چنین حرکات فجیع و آزاردهنده جز از کسانی که واقعاً مشکلات روانی داشته و به‌نوعی سادیسم دیگرآزاری مبتلا هستند از کس دیگری سر نمی‌زند و یک انسان سالم و باشرفی هیچ‌گاه در پی انجام چنین عمل زشت و ناپسندی که موجبات جریحه‌دار شدن احساسات و عواطف عمومی است هرگز نیست.
چندی پیش هم کشتارجمعی تعداد زیادی از سگ‌های بی‌سرپرست که در پناهگاهی محصور در منطقه گندک شهر دماوند استان تهران صورت گرفته که ضمن مسدود کردن معبر و راه گریز آن‌ها با شلیک مستقیم گلوله‌های ساچمه‌ای در صبحگاه سوم مردادماه سال جاری توسط افرادی که از قبل برای این کار برنامه‌ریزی‌شده بوده انجام‌شده است سپس به‌وسیله ماشین آتش‌نشانی خون‌های به زمین ریخته شده شستشو گردیده و جسدهای بی‌جان آن‌همه سگ را در گودال هائی ریخته و با خاک محل مسدود و مستور کرده‌اند تا مثلاً به‌زعم آن‌ها کسی متوجه این فجایع نشود خاطرنشان می‌سازد که اغلب این سگ‌های معدوم شده قبلاً عقیم گردیده بوده‌اند و مراتب به‌صورت پلاک در گردن‌ها آن‌ها آویزان بوده است و سپس برای نگهداری به این مکان محصور انتقال‌یافته‌اند تا مثلاً در امنیت و آرامش بسر ببرند.
در ضمن غذای موردنیاز روزانه آن‌ها به‌صورت مستمر توسط افراد حیوان‌دوست تأمین و تهیه‌شده و از این بابت هم هیچ‌گونه هزینه‌ای متحمل هیچ سازمان و نهادی هم نمی‌شده است. انجام این‌چنین کارهای نامعقول و نابخردانه نه‌تنها باعث جریحه‌دار شدن افکار و عواطف و احساسات همگان است از سوئی دیگر موجبات فراهم شدن سوژه‌های پرهیاهو و جنجالی برای تغذیه رسانه‌های معاند خارجی کشور را هم در پی دارد که آن را ضمن بزرگ‌نمائی صبح تا شب در بوق و کرنا گذاشته و سخن‌پراکنی کنند و فضا را مسموم نمایند. مگر نه این است که در ایام پرالتهاب و پردرد و رنج سیلابه‌ای خانمان‌برانداز اخیر کشور تصویری در فضای مجازی دست‌به‌دست شد که نشان می‌داد سگی زنده یاب از شدت فعالیت و تجسس در میان انبوه گل‌ولای درست مثل یک موش آب‌کشیده شده بود و به‌شدت نفس‌نفس می‌زد و سراسر اندامش را ضخامتی از گل‌ولای و لجن موجود در سیلاب‌ها پوشش داده بود. این حیوان فداکار و ازجان‌گذشته برای پیدا کردن افراد زنده و یا مرده ساعت‌ها در میان عمق گل‌ولای و سیلاب مهیب و وحشتناک در حال جستجو و تلاش بوده و در شهر کن استان تهران خود را به خطر انداخته و به‌قول‌معروف به آب‌وآتش زده تا بلکه بتواند برای آدمیان ناسپاس و قدرنشناس منشأ و مصدر خدمتی باشد و هنگامی‌که بعد از پایان مأموریتش مربی مربوطه او را از میان گل‌ولای بیرون می‌کشد دیگر نا و رمقی برایش باقی نمانده بود و اگرچند دقیقه تأخیر می‌شد قطعاً مرده بود.
آیا این است پاداش و سپاس از او که به جبران زحماتش آدمیان هم نوعان او را این‌چنین قتل‌عام کنند و به روی مبارک هم نیاورند.
اگر آن زمانی که هزاران قطعه جوجه یک‌روزه را با کامیون‌ها در میان گودال‌های حفرشده ریخته و معدوم کردند با بانیان و مسببان قضیه برخورد قانونی می‌شد و آن‌ها را مورد بازخواست و اعمال قانون قرار می‌دادند امروز شاهد چنین فجایعی دلسوز و جان‌گداز نبودیم.
البته برای خاطر رعایت حق مطلب و حفظ جانب انصاف در این مقوله باید به مطلب دیگری هم اشاره کرد و اینکه گر چه کسان معدودی حیوان آزار هستند در مقابل آن‌ها توده‌های کثیری از مردم کشور نسبت به همه حیوانات خیلی مهربان بوده و با آن‌ها واقعاً برخوردار انسانی دارند. در فصولی که پیدا کردن غذا روزانه در فضاهای باز و اطراف اماکن مسکونی برای حیوانات بی‌سرپرست مثل سگ و گربه واقعاً مشکل و کمیاب است از روی شفقت و حیوان‌دوستی مقادیر غذای لازم و موردنیاز این حیوانات را تهیه و تأمین کرده و در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند تا از گرسنگی تلف نشوند و همچنین انسان‌های بامحبت و با مرام دیگری نیز وجود دارند که محلی را برای نگهداری و درمان حیوانات آسیب‌دیده از دست مردمان نااهل و بی‌رحم مثل سگ و گربه اختصاص داده و تا زمان اتمام درمان و بهبودی کامل از آن‌ها مادرانه سرپرستی می‌کنند و در این میان هم دامپزشکانی بدون چشم‌داشت هیچ‌گونه توقع و انتظار مالی داوطلبانه در رابطه با درمان و مداوای این حیوانات آسیب‌دیده با مسئولان این آسایشگاه‌های مردمی همکاری نزدیک دارند. دارندگان این قبیل آسایشگاه‌ها فقط از مردم نیکوکار و خیر انتظار کمک‌های پزشکی و دارویی دارند که خوشبختانه افراد روشن‌ضمیر و نیکوکار درراه تهیه و تأمین نیازمندی آن‌ها همیشه پیش‌قدم بوده و داروها و لوازم موردنیاز آنان را باهمت والای خود تأمین کرده و در اختیار آنان قرار می‌دهند.
امیدواریم ما هم از آن دسته مردمی باشیم که ضمن مهربانی با همه حیوانات دست این افراد عزیز را با صمیم قلب بفشاریم و در حد توان خود در رفع مشکلات و نیازمندی‌های آنان مساعدت و همکاری کنیم.
هیچ انسانی نمی‌دارد به حیوانی روا
دانلود تمام صفحات این نسخه
صفحه اول
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
