دوست دارید بدانید بزرگ‌ترین استادیوم‌های ورزشی جهان در سال 2022 کدامند؟ افراد علاقه‌مند به تماشای ورزش به صورت زنده، در استادیوم‌ها گرد هم جمع شده و از تماشای ورزش مورد علاقه‌شان لذت می‌برند. در این مقاله قصد داریم به معرفی چند مورد از بزرگ‌ترین استادیوم‌های ورزشی جهان بپردازیم.

10 - استادیوم برایانت-دنی (با گنجایش 100,077)

استادیوم ورزشی برایانت دنی، به عنوان دهمین استادیوم بزرگ فوتبال جهان در سال 2022 شناخته شده است. این استادیوم در فضای باز، در جنوب شرقی ایالات متحده، در محوطه دانشگاه آلاباما در تاسکالوسا قرار دارد. این ورزشگاه با ظرفیت 100077 صندلی، چهارمین استادیوم بزرگ همایش جنوب شرقی، هشتمین ورزشگاه بزرگ در ایالات متحده و دهمین ورزشگاه بزرگ جهان در سال 2022 می‌باشد. مکان: دانشگاه آلاباما در تاسکالوسا، ورزش: فوتبال آمریکایی و ظرفیت: 100077 صندلی

9 - ورزشگاه یادبود دارل کی رویال–تگزاس (با گنجایش 100,119(

این استادیوم در سال 2022 رتبه نهم بزرگ‌ترین استادیوم جهان را به خود اختصاص داده است. این استادیوم در محوطه دانشگاه تگزاس در آستین قرار دارد و از سال 1924 خانه تیم فوتبال Longhorns بوده است.....

زمانی که دولت بر طبل مسکن سازی می‌کوبد به دلیل نبود انبوه ساز مسکن، هیچ برنامه‌ای جلو نمی‌رود. با این تبلیغات و رفتارهای نمایشی دولت، همین خرده سازان هم به بازار مسکن کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند چون ابزار لازم برای ساخت و ساز را ندارند.

در یک سالی که گذشت فقط صحبت‌های فراوانی بیان شد و کاری از پیش نرفت. گویا برنامه‌های اقتصادی دولت نمی‌خواهد به سرانجام برسد. هرچند تحقق بخشی از این برنامه‌ها منوط به بحث برجام است. با تحقق برجام بازار مسکن خودش را نشان خواهد داد. در حال حاضر کاهش میزان و تزلزل تولید را داریم چراکه تولیدکنندگان عمدتاً خرده ساز هستند. تولیدکنندگانی که در بازار مسکن فعال هستند بین 20 تا 50 و حداکثر 200 واحد مسکونی در سال می‌توانند تولید کنند.

علیرغم اینکه مسکن دارای پتانسیل سیاسی بسیار بالایی است اما نباید از آن استفاده سیاسی کرد. اتفاقی که متاسفانه امروز در این بازار افتاده است. وقتی حرکات سیاسی در بازار مسکن آغاز می‌شود تولید مسکن هم متوقف می‌شود، دولت می‌خواهد از این موضوع بهره برداری سیاسی کند.

در حالی که نمی‌تواند 50 هزار واحد بیشتر تولید کند، به جای اینکه در سکوت و تبلیغات ابزارهای مالی متناسب را تأمین و بخش خصوصی را هدایت کند به سمت کارهای نمایشی رفته است. دولت نباید خودش را درگیر ساخت مسکن کند. باید موارد لازم را تأمین کند. مصرف کننده، خریدار، سازنده، تولیدکننده مصالح و... هم از بخش خصوصی هستند. مشخص نیست چرا دولت خودش را جلو می‌اندازد.

دولت تنها باید زمین مورد نیاز را تأمین کند و هیچ مسئولیت دیگری در بازار مسکن ندارد. وزارت راه و شهرسازی هم وظیفه‌ای در بازار ندارد، ابزارهای مالی در اختیار وزارتخانه نیست. مسکن موضوع عظیم اقتصادی است و باید در دست بخش خصوصی باشد. باید وزارت اقتصاد، بانک مرکزی و وزارت صمت پاسخگو باشند، بگویند برای مسکن چه کرده‌اند.

البته مشکل اینجاست که بخش خصوصی نمی‌تواند منابع را از جامعه جمع کند و مسکن بسازد. رابطه بین منابع مالی و تولیدکننده گم شده است. ده‌ها ابزار مالی نیاز است تا یک میلیون واحد مسکونی در سال تولید شود. به همین دلیل است که بخش خصوصی به دیگر کشورها کوچ کرده است چون ابزارهای ساخت و ساز در این کشورها وجود دارد و در ایران وجود ندارد.