دور هشتم مذاکرات وین روز دوشنبه ششم دیماه آغاز و روز پنج‌شنبه به دلیل تعطیلات آغاز سال نو میلادی با وقفه‌ای سه روزه مواجه شد و قرار است مذاکرات از روز دوشنبه سیزدهم دیماه از سرگرفته شود. گفتنی است از زمانی که دورجدید نشست وین ازسرگرفته شده همواره این مسئله مطرح می‌شود که روسیه در حین مذاکرات از کارت ایران به نفع خود استفاده می‌کند. در این میان  تحرکات و نقش آفرینی‌های برجسته «اولیانوف» نماینده روسیه ازجمله توئیت های  لحظه به لحظه وی از روند نشست هشتم و یا انتشار تصویر مذاکره مستقیم وی با «رابرت مالی» نماینده امریکا به جای ایران در پایان نخست این دور از مذاکرات، به این شبهات دامن زد.  البته وزارت خارجه روسیه روز جمعه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «مشارکت روسیه در مذاکرات برای احیای برنامه جامع اقدام مشترک و حل  موضوع هسته‌ای ایران از  اتفاقات مهم درسال ۲۰۲۱ بوده است.» اکنون سؤال این است که روسها چه هدفی از این سیاست دارند ضمن اینکه آنان با چه کسی توافق کرده‌اند که درحین مذاکرات چنین تقشی را ایفا کنند؟...

یک کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل با بیان این که می‌توان «آنگلا مرکل» صدر اعظم پیشین آلمان را اثرگذارترین چهره بر جوامع بشری در سال ۲۰۲۱ دانست، اظهار کرد: فکر می‌کنم در سال ۲۰۲۲ برای ما همچنان بزرگ‌ترین سؤال این است که آیا برجام احیا خواهد شد یا نه؟

شیما سادات رئیسی در پاسخ به این سؤال که به نظرتان مهم‌ترین اتفاقاتی که در سال ۲۰۲۱ در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی رخ داد چه موضوعاتی بود و چرا این تحولات از نظر شما مهم و تأثیرگذار بوده‌اند؟ تصریح کرد: فکر می‌کنم در سطح بین‌المللی می‌توان مهم‌ترین تحولات را به شرح زیر مورد بررسی قرار داد:

۱- کاهش شدت بیماری کرونا بعد از فراهم شدن امکان واکسیناسیون در سطح گسترده. این تحول به‌رغم شیوع سویه امیکرون، اجازه داده که تا حدودی امنیت جانی مردم احیا شود، شرایط از نظر فعالیت‌های اقتصادی به وضع عادی قبل از کرونا نزدیک شود و نرخ بیکاری تقریباً در همه کشورها رو به کاهش نهد.

۲- برگزاری کاپ ۲۶ در گلاسکو که فرصتی دیگر برای اقدام جمعی کشورها جهت کاستن از گاز کربن در جو بود، اگر چه این نشست با توفیقاتی همراه بود، اما این توفیقات در حدی نبود که بتواند تأثیر عمده‌ای بر مخاطرات عظیم ناشی از گرمایش زمین داشته باشد.

۳- اگر چه تغییر روسای جمهور آمریکا با توجه به قدرت اقتصادی و نظامی و دیپلماتیک این کشور همیشه تحول مهمی است، اما این بار تحولات ناشی از خروج....

نسل فردا / گروه سیاست

به گزارش خبرنگار بین الملل نسل فردا؛ اخیراً خبرگزاری «سیان ان» درگزارشی اختصاصی با استناد به داده‌های منابع اطلاعاتی آمریکا، ازهمکاری نزدیک چین وعربستان سعودی درخاک عربستان با محوریت تولید موشک‌های بالستیک خبرداد. انتشار این خبر که با برخی تصاویر ماهواره‌ای ازمحل احتمالیِ تولید موشک‌های بالستیک نیزهمراه بود، بازتاب‌های بین المللی قبال توجهی پیدا کرد و دیدگاه‌های مختلفی راجع به این مساله مطرح شد. با این همه، اینطوربه نظرمی سد که می‌توان سه محرک اصلی را ازسوی چین وعربستان جهت توسعه همکاری‌ها مخصوصاً دربخش نظامی، مورد شناسایی قرار داد.

• چین و رقابت راهبردی با ایالات متحده آمریکا

یکی از اصلی‌ترین محرک‌های چین از توسعه روابط با کشورهای حاشیه خلیج فارس، مقابله با رویه‌های ضدچینی دولت آمریکا در عرصه بین المللی و به طورخاص (مقابله با) راهبرد جدید دولت بایدن مبنی بر «مهار چین» درعرصه جهانی است. در واقع، چینی‌ها با توجه به اولویت اصلی دولت بایدن درعرصه سیاست خارجی آمریکا که همان تحدید نفوذ چین در محیط پیرامونی این کشور است، سعی دارند تا جای ممکن نفوذ خود را در عرصه بین المللی گسترش بخشند و از این طریق، اقدامات و سیاست‌های واشنگتن علیه خود را خنثی سازند. از این منظر، توسعه روابط چین با عربستان در حوزه نظامی را بایستی پاسخی به اقدامات آمریکا در محیط پیرامونی چین در قالب‌هایی نظیر توسعه روابط با تایوان (که چین سال‌هاست ادعای مالکیت بر آن را دارد) و یا تنش زایی در دریای چین جنوبی ارزیابی کرد. اضافه بر این، باید توجه داشت که چین در شرایط کنونی روزانه قریب به 15 میلیون بشکه نفت مصرف می‌کند و نیاز روزافزونی نیز به گاز طبیعی دارد. برخی نهادهای مرتبط با مسائل انرژی بر این باورند که در سال 2022، چین روزانه به بیش از 20 میلیون بشکه نفت نیاز دارد و در این چهارچوب، توسعه روابط با کشوری نظیر عربستان سعودی که یکی از تولید کنندگان عمده نفت در جهان محسوب می‌شود، عملاً حامل مزایا و امیتازات قابل توجهی برای پکن مخصصا از حیث تضمین امنیت انرژی چین است (باید توجه داشت که عربستان از لحاظ جغرافیایی نیز نسبتاً به چین نزدیک است). در این چهارچوب، چین از انگیزه‌های زیادی جهت توسعه روابط با عربستان سعودی و همکاری با آن در زمینه‌های حساسی نظیر انرژی برخوردار است.

• عربستان و عدم اعتمادِ روزافزون به آمریکا

عربستان سعودی در سال‌های اخیر و بویژه پس از آنکه در دوران ترامپ متوجه شد که همکاری‌های نزدیک آن با این دولت (دولت ترامپ)، می‌تواند تبعات امنیتی سنگینی برایش به همراه داشته باشد و اساساً دولت ترامپ هم آماگی ندارد تا به طور تمام و کمال از آن دفاع کند و در عین حال، پس از روی کار آمدن و مشاهده اینکه آمریکا بدون توجه به درخواست‌های عربستان، اقدام به کاهش حضور و نفوذ نظامی خود در خاورمیانه کرد و به نحوی خفت بار از افغانستان نیز عقب نشینی کرد، عملاً به این درکِ راهبردی رسیده که برای تضمین امینت خود در عرصه معادلات خاورمیانه، دیگر نباید اعتماد و تکیه چندانی به آمریکا داشته باشد و بهتر است که به قطب‌های جدید قدرت نظیر چین هم، گوشه چشمی داشته باشد. در این راستا، سعودی‌ها بر آن هستند تا ضمنِ متنوع کردن سبد سیاست خارجی خود، به طور خاص خود را با کریدورهای جدید قدرت جهان که در حال انتقال از غرب به شرق جهان هستند نیز هماهنگ کنند. در این راستا، ریاض در عین حال که سعی می‌کند تا نیازهای چین از حیث تضمین نفوذ آن در خاورمیانه و یا نیازهای انرژی آن را تأمین کند، در عین حال در حوزه‌هایی نظیر توانمندیهای نظامی نیز از چین توقعاتی دارد که البته پکن هم جهت تأمین این نیازها، مانعی را پیش چشم خود نمی‌بیند و حتی تأمین این نیازها را به مثابه تسهیل کننده روند نفوذ خود به منطقه خاورمیانه ارزیابی می‌کند.

• عربستان و تلاش جهت نفوذ در جبهه متحد ایران

یکی از اهداف عربستان از توسعه روابط با چین مخصوصاً در شرایطی که ریاض از رقابت‌های نزدیک چین و آمریکا آگاه است، جدای از امتیازگیری های احتمالی که عربستان می‌خواهد از آمریکا داشته باشد، تلاش جهت نفوذ در جبهه متحد ایران در عرصه بین المللی است. کاملاً واضح است که یکی از مهمترین محرک‌های همکاری موشکی عربستان با چین، به طور خاص معطوف به توان موشکی قابل توجه ایران است. با این حال، سعودی‌ها در سال‌های اخیر تلاش‌های زیادی انجام داده‌اند تا از طریقِ اقداماتی نظیر سرمایه گذاری خارجی در روسیه و توسعه همکاری‌های انرژی و راهبردی با چین، عملاً این دو کشور مهمِ متحد ایران در عرصه بین المللی را نیز تا حدی در چهارچوب دستورکارهای خود بگنجانند و از این طریق، در بزنگاه‌های مهم و حساس، اهرم فشار موثری را علیه ایران پیدا کنند. مساله ای که درچهارچوب رقابت‌های راهبردی و تنگاتنگِ ایران وعربستان در منطقه خاورمیانه بایستی درک شود.