به گزارش خبرنگار بین‌الملل «نسل‌فردا»؛ دور هفتم مذاکرات هسته‌ای وین که با هدف احیای برجام، از تاریخ 29 نوامبر (هشتم آذرماه) آغاز شده بود، به تازگی پایان یافت. در این راستا، مقام‌های سیاسی و همچنین تحلیل‌گران مختلف، دیدگاه‌های گوناگونی را در مورد مذاکرات جاری مطرح و هرکدام به زعم خود، چشم‌اندازی خاص را در مورد این مذاکرات و آینده آن ارائه کرده‌اند.

در این چارچوب، طرف‌های اروپایی و آمریکایی، ایران را به «عدم جدیت» متهم کرده و خواسته‌های ایران در چارچوب مذاکرات وین را غیرقابل قبول ارزیابی کرده‌اند. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران با منطقی روشن و همچنین با ارائه دو سند (که گفته شده سند سومی نیز ارائه می‌شود)، پیشنهاد و مسائل مد نظر خود جهت حصول توافق و احیای برجام را به طرف‌های غربی داده و خواستار پاسخگویی آن‌ها به این اسناد شده است. در جبهه دیگر، مخالفان جمهوری اسلامی ایران نظیر اسرائیل و کشورهای عرب حاشیه خلیج‌فارس قرار دارند که آن‌ها نیز در چارچوب‌های رسانه‌ای و البته مواضع مقام‌های سیاسی خود (به ویژه اسرائیل)، سعی داشته‌اند تا هرگونه مذاکره با ایران را نوعی باج‌دهی به این کشور تصویرسازی کنند و بر آن بوده‌اند تا با تشدید شکاف‌ها میان ایران و غرب در معادله برجام، زمینه را جهت شکست کامل مذاکرات مذکور هموار سازند. با این حال، این‌طور به نظر می‌رسد که مذاکرات وین و از سرگیری آن در دولت جدید کشورمان، سه پیام عمده داشته است.

1- ضعف منطق طرف‌های غربی در برابر استدلال‌های طرف ایرانی

یکی از نکات برجسته و البته مهم در چارچوب مذاکرات اخیر در وین، روشن شدن این مسئله بود که اساساً طرف‌های غربی در چارچوب مذاکرات، واقعیت‌ها را رها و صرفاً به دنبال اهرم‌سازی برای خود از طریق جنجال‌سازی‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی و در عین حال تشدید فشارهای سیاسی علیه تهران هستند. غربی‌ها درخواست‌های ایران نظیر لغو تحریم‌ها علیه این کشور و راستی‌آزمایی این مسئله از سوی ایران را درخواستی زیاده‌خواهانه می‌پندارند این در حالی است که اساساً عقل و منطق حکم می‌کند زمانی که آمریکا در دوره ترامپ، بدون هرگونه بهانه‌ای (با وجود تعهد کامل ایران به برجام) به صورت یکجانبه از توافق برجام خارج و به وضع تحریم‌های گسترده اقتصادی علیه ایران پرداخته و میلیاردها دلار خسارت به اقتصاد ایران وارد می‌کند، به هیچ عنوان عقلانی نیست که جهت احیای چنین توافقی، قید خسارات وارده ناشی از بدعهدی طرف‌های آمریکایی و اروپایی را نادیده بگیریم و از حق مسلم خود که در برجام بر آن تاکید شده یعنی «لغو تحریم‌ها»، چشم‌پوشی کنیم. چنین مسئله‌ای به هیچ عنوان به معنای زیاده‌خواهی نیست. با این حال، غرب به طور خاص سعی دارد کلیدواژه‌ای را به زور هم که شده از رفتارهای ایران در چارچوب معادله هسته‌ای، در اذهان افکار عمومی بگنجاند و به تشدید فشارها علیه تهران بپردازد.

دیگر درخواست‌های ایران از آمریکا نظیر ارائه تضمین مبنی بر اینکه هیچ دولت دیگری در آمریکا در آینده نتواند از برجام خارج شود هم نباید به مثابه درخواستی زیاده‌خواهانه تلقی شوند زیرا اگر قرار باشد بار دیگر برجام بدون گرفتن این تضمین‌ها احیا شود و رئیس‌جمهور دیگری نظیر ترامپ در آینده، آمریکا را از این توافق خارج و اقدامات ترامپ علیه ایران را تکرار کند، چرا اساساً باید چنین توافقی را احیا کرد؟ این توافق در این چارچوب، از همین حالا مُرده است.

2- فلسفه مذاکراتی غرب با ایران «حل‌المسائلی» نیست

نکته مهم دیگر که مخصوصاً بار دیگر در جریان مذاکرات اخیر میان ایران و غرب روشن شد، این است که اساساً غربی‌ها با رویکردهایی سازنده وارد مذاکره با ایران نمی‌شوند.....

هفته هشتم هم برگزار شد و جور همه تیم ها را سیرجانى ها کشیدند، آ نها با 4 گل میهمانشان را هم از شهر و هم از صدر بدرقه کردند تا در شب بازى بد و محتاطانه سرخابى ها صدرنشین شوند.

در روزهایی که مذاکره کنندگان ایرانی در وین سخت مشغول احقاق حقوق هسته‌ای ایران بودند، بازار ارز تهران یکبار دیگر وضعیت ملتهب رسید و فضایان به سمت امنیتی شدن پیش رفت. در هفته‌ای که گذشت قیمت ارز تا حدود سی هزار تومان رکورد زد که در جای خود قابل تأمل است. وقتی به ده سال گذشته و یا همین یک سال اخیر و سابقه مذاکرات نگاه می‌کنیم دلار معمولاً امیدوار بود اگر نگوییم همیشه، ولی در عمده مواقع در آستانه شروع دوره‌ای از مذاکرات عقب می‌نشست یا حداقل تماشاچی بود. حالا اما دلار با شروع مذاکرات اوج گرفت. آیا این بار دلار به پیشواز اتفاقات ناخوشایند آتی رفته است آیا برخلاف کسانی که امیدوار به پایان یافتن تحریم‌های ظالمانه بر کشور هستند، دلار نسبت به اخبار احتمالی بدبین است؟ در این زمینه باید گفت دلار همیشه نقش دماسنج سیاسی کشور را نیز بازی کرده است. این نقش البته به دلار القا شده است. مصاحبه‌های اخیر «احمد عراقچی» معاون ارزی پیشین بانک مرکزی نشان می‌دهد که انگار هیچ‌وقت به نرخ دلار در اقتصاد ایران از لنز اقتصادی نگاه نشده و حساسیت سیاسی روی نرخ ارز همیشه بالا بوده است. جهش‌های دلار معمولاً با یک شوک سیاسی و غیراقتصادی آغاز شده و تا زمان حذف عامل التهاب رشد پرشتاب دلار ادامه پیدا کرده است

رسانه‌هایی درپی برهم زدن آرامش بازار بودند

باید گفت در مدت اخیر تعدادی از رسانه‌های معاند فارسی‌زبان در خارج و برخی عناصر در داخل نیز با انتشار گزارش‌های جهت‌دار، از.....

فارس: مسعود فراستی در نقد سریال کره‌ای «بازی مرکب» گفت: فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملاً همراه آن است. حرکات دوربین هم نشان می‌دهد کارگردان فیلمسازی بلد نیست.

فراستی با تأکید بر اینکه «هوانگ دونگ هیوک» خالق سریال بازی مرکب کارگردان مؤلف نیست، گفت: این سریال را کمپانی سرمایه‌داری نتفلیکس ساخته است که کارش پررنگ‌کردن فیلم‌های مارول است. نتفلیکس یک کمپانی جدی است و به خوبی می‌تواند یک تبلیغات جهانی انجام دهد. این نکته نخست موفقیت سریال است.....

آتابای نیکی کریمی قصه دوست داشتنی دارد اما حرف سینمایی ندارد. نماهای بلند فیلم تداعی کننده فیلم‌هایی چون: «بازگشت» آندره زویاگینتسف، «کشتزارهای سپید» محمد رسول اف و «دشت گریان» آنجلوپلوس است. البته که هیچ کدام از نماها شکوه دراماتیک ایجاد نمی‌کنند و صرفاً جهت پرکردن احساسات بصری در فیلم برداشته شده‌اند. در نمایی که Track Back و Pan از دوربین را داریم و سیما روبه غروب خورشید ایستاده و باد چند تار مویی که از او بیرون است را به رقص در می‌آورد، برداشتی از یک حسرت زنانه را می‌بینیم که بیشتر از بغض مؤلف خارج شده تا داستان فیلمنامه نویس. این بغض زنانه را در هدایت فیلم نامه از سوی کریمی همچنان می‌بینیم.....

به عنوان انسان گاهی در موقعیت‌هایی قرار می‌گیریم که به ما احساس ناامنی و عدم آسایش دست می‌دهد، اما به عنوان یک رهبر این وضعیت تقریباً همیشگی است.

البته این موقعیت‌ها می‌توانند مثبت هم باشند، مثل وقتی که قرار است برای یک جمعیت بزرگ سخنرانی کنید، محصول جدیدی را طراحی کنید، یا با یک مشتری مهم قرارداد خود را تمدید کنید.....