ایسنا: فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) همزمان با روز جهانی حقوق بشر از کشته شدن ۴۲ روزنامه‌نگار و فعال رسانه از ابتدای سال ۲۰۲۰ در حین انجام فعالیت خبری خود خبر داد. در این بین کشور مکزیک برای چهارمین سال طی پنج سال گذشته بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است. از ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی تاکنون ۱۳ روزنامه‌نگار مکزیکی حین انجام فعالیت رسانه‌ای جان خود را از دست داده‌اند و پس از آن پاکستان با پنج کشته در رتبه بعدی قرار داد. کشورهای افغانستان، هند، عراق و نیجریه نیز طی حدود یک سال اخیر هر کدام شاهد کشته شدن سه روزنامه‌نگار خود بوده‌اند.

مهر: «یک زندگی آلمانی» فیلم جدیدی خواهد بود که مگی‌اسمیت در نقش اصلی آن ظاهر می‌شود. کریستوفر همپتون فیلمنامه‌نویس و نمایشنامه‌نویسی که جایزه اسکار را برای «رابطه‌های خطرناک» دریافت کرده و یک نامزدی اسکار هم برای «تاوان» در کارنامه دارد فیلمنامه‌ای با اقتباس از نمایشنامه تک نفره «یک زندگی آلمانی» نوشته است که درباره زندگی برونهیلده پامِسل منشی بدنام جوزف گوبلز است. مگی‌اسمیت قرار است در نقش همین شخصیت جلوی دوربین برود. او پیشتر همین نقش را در وست اند لندن روی صحنه اجرا کرده بود. جانتان کنت بازیگر و کارگردان تئاتر و اپرا با ساخت این فیلم نخستین تجربه کارگردانی خودش را انجام می‌دهد.

همشهری آنلاین: جرمی آیرونز، بازیگر انگلیسی برنده اسکار به فهرست بازیگران فیلم «گوچی» ساخته ریدلی اسکات اضافه شد. در این فیلم که بر اساس حوادث واقعی ساخته خواهد شد تاکنون حضور آل پاچینو، آدام درایور،‌ جارد لتو،‌ جک هیوستون و لیدی گاگا قطعی شده و آیرونز جدیدترین بازیگری است که به پروژه اسکات برای کمپانی «MGM» پیوسته است. فیلم «گوچی» با اقتباس از کتاب «خانه گوچی: داستان مهیج قتل، جنون، شکوه و طمع» ساخته می‌شود و روایتگر داستان قتل مائوریزیو گوچی، چهره نامدار صنعت مُد است و لیدی گاگا در این فیلم در نقش پاتریزیا رجیانی، همسر گوچی بازی می‌کند که به نقش داشتن در قتل او محکوم شد.

 سرانه مطالعه کتاب در کشورمان به دلیل اینکه کتاب و کتاب‌خوانی به عنوان یک فرهنگ در بین مردم جا نیفتاده، پایین است. این در حالی است که ایران پیشینه غنی فرهنگی دارد و همچنین یک کشور اسلامی است، اسلامی که تاکید فراوانی بر کسب علم و دانش، تفکر و مطالعه دارد. با وجود شیوع کرونا حوزه فرهنگ که  کتاب نیز در زیر مجموعه آن قرار می‌گیرد، تحت تاثیر قرار گرفته است. در مقاطعی نیز کتابخانه‌ها و کتابفروشی‌ها مانند بسیاری از مراکز طبق دستور ستاد مقابله با کرونا تعطیل شدند و این مسئله دسترسی را برای قشر کتاب‌خوان مشکل ساخت. عده‌ای در این شرایط به فضای مجازی روی آوردند و بیش از پیش سرگرم آن شدند. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که این فضا چقدر می‌تواند پاسخگوی قشر کتاب‌خوان باشد و خلأ دسترسی به کتاب را برطرف کند. در این زمینه گفت‌وگویی با «مهدی فروزش» که از فعالان فرهنگی و اجتماعی، نویسنده و مدرس دانشگاه است، ترتیب دادیم که بدین شرح است:

• با توجه به شرایط اقتصادی و همچنین شیوع بیماری کرونا فضای مجازی تا چه اندازه می‌تواند خلأ دسترسی به کتاب را جبران کند؟

فضای مجازی با کتاب تفاوت‌های فراوانی دارد. فضای مجازی با آسیب‌های فراوانی که دارد شاید در خوشبینانه‌ترین حالت صفر درصد خلأ را پر می کند. «ما را به خیر تو امیدی نیست شر مرسان» مصداق همین مسئله است.

• چرا فضای مجازی نمی‌تواند خلأ دسترسی به کتاب را جبران کند؟

این به تفاوت‌های کتاب و فضای مجازی بر می‌گردد. تفاوت‌های کتاب و فضای مجازی محرز است. کتاب چندین فیلتر را رد می‌کند تا به مرحله چاپ و توزیع برسد ولی محتواها در فضای مجازی غالباً بدون منبع بازنشر می‌شود.

• مهم‌ترین تفاوت‌های مطالعه کتاب و مطالعه در فضای مجازی چیست؟

کافیست یک مطلب از منابع دینی یا بزرگان دین و کشور فقط یک کلمه‌اش سانس یا اضافه شود، در این صورت تا حد تغییر باورهای جامعه پیش می‌رویم. مطالب در فضای مجازی با ذوق و سلیقه شخصی و احساسات تولید و بازنشر می‌شود، برخلاف کتاب که از یک چارچوب علمی یا منطق خاصی پیروی می‌کند. کتاب، نویسنده مشخص و رفرنس‌های مشخص دارد، در نگارش آن اندیشه و فکر وجود دارد، مشورت و مطالعه شده است، برای نگارش کتاب صبر و حوصله صرف شده و برای مطالعه‌اش هم همین‌طور زحمت کشیده می‌شود. اساتید، چاپخانه سازمان‌ها و نهادهای نظارتی در مورد کتاب قضاوت کرده‌اند و در نهایت چاپ و در اختیار عموم قرار می‌گیرد. ولی در بحث تولید محتوا در فضای مجازی الزامی برای طی کردن پروسه‌ای مشابه کتاب وجود ندارد. در فضای مجازی متاسفانه لیدرها و افراد پرطرفدار فاقد صلاحیت‌های عمومی هستند ولی نحوه رفتار، گفتار و زندگی‌شان الگویی برای دنبال کنندگان است. مانند بعضی از بازیگران سینما و تلویزیون یا ورزشکاران یا افرادی که به اصطلاح شاخ اینستاگرام نام گرفته‌اند و در فضای مجازی جولان می‌دهند. به هر روی نباید فراموش کرد که فضای مجازی برای افزایش ثروت و قدرت به وجود آمده است اگرچه ظاهری خوش خط و خال برای افزایش و تبادل اطلاعات و معلومات دارد و هر کس بر ضمیر پنهان این فضا مسلط شود می‌تواند سریعاً به ثروت و قدرت دست یابد. البته منکر این مطلب نیستم که فضای مجازی سرعت بیشتری به افزایش علم و تجربه و اخبار داده است ولی برآیند کلی آن باعث رفاه بیشتر مردم و کاهش فاصله طبقاتی یا افزایش سیطره عدالت نشده است.

• به نظر شما چرا آمار سرانه مطالعه کتاب در کشورمان پایین است؟

فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی در کشور ما دارای ضعف است. ما کتاب‌خران خوبی هستیم ولی کتاب‌خوانان خوبی نه. صبر و طاقت‌مان کم است کتاب را می‌خریم ولی چون خواندن آن طول می‌کشد آن را رها می‌کنیم برای همین به فضای مجازی دلخوش‌تر هستیم.

• چرا عده‌ای از مردم فضای مجازی را به کتاب ترجیح می‌دهند؟

در فضای مجازی در عرض چند ثانیه چندین مطلب مختلف را مرور می‌کنیم، نظر می‌دهیم و با این ارتباط مجازی احساس غرور و شعف می‌کنیم. شاید یکی از دلایل اینکه فضای مجازی اقبال بیشتری دارد این است که متکلم وحده در این محیط قدرت کمتری نسبت به کتاب که متکلم وحده تام است، دارد. کتاب در شرایط حاضر هزینه‌بر است. اگرچه فضای مجازی نیز هزینه دارد ولی صرفه اقتصادی بهتری نسبت به کتاب برای فرد دارد. افراد با خرید اینترنتی نه تنها به دنیای بیکران اطلاعات دست می‌یابند، بلکه خرید و فروش و دیگر خدمات را نیز از همین طریق انجام می‌دهند. به هر حال با شرایط غیراستاندارد و مشوش کنونی که فرصت و حوصله مطالعه کتاب نیست و همه کلاه خود را چسبیده‌اند که باد نبرد و از قافله کسب پول و دیگر منافع عقب نیفتند یا به خاطر کرونا از خانه بیرون نمی‌روند بهترین مدل مطالعه استفاده از فضای مجازی است. در نهایت نتیجه می‌گیریم که فضای مجازی در حال حاضر خلأ مادی ناشی از عدم مطالعه کتاب را پر می‌کند ولی خلأ معنوی و با کیفیت را خیر.

دردسر وزن کم کردن مجدد برای آقای کلونی   

کافه سینما: جورج کلونی بازیگر مشهور آمریکایی می‌گوید برای بازی در فیلم جدیدش «آسمان نیمه‌شب» ۱۲ کیلو وزن کم کرده و چند روز پیش از آغاز فیلم‌برداری کارش به بیمارستان کشیده است. نمایش این فیلم قرار است از دو هفته دیگر در شبکه نمایش خانگی نتفلیکس آغاز شود. کلونی در این فیلم علمی تخیلی که خود کارگردانی‌اش را بر عهده دارد، نقش یک ستاره‌شناس مبتلا به سرطان را ایفا می‌کند که در رصدخانه‌ای دورافتاده در مناطق قطبی زندگی می‌کند و پس از وقوع فاجعه‌ای روی کره زمین، تلاش می‌کند گروهی از فضانوردان را پیش از بازگشت به زمین از خطر آگاه کند. کلونی که برای بازی در این نقش بیش از ۱۲ کیلو وزن کم کرده بود، چند روز پیش از سفر به فنلاند برای آغاز فیلم‌برداری بر اثر التهاب لوزالمعده در بیمارستان بستری شد. جرج کلونی به روزنامه میرور می‌گوید: به نظرم خیلی سریع وزن کم کردم و درست هم مواظب خودم نبودم. بار قبلی که کلونی برای بازی در یک فیلم تغییر وزن شدیدی را تجربه کرد، در سال ۲۰۰۵ برای بازی در نقش یک مامور سیا در فیلم سیریانا بود. کلونی برای بازی در این نقش بیش از ۱۵ کیلو چاق شد و در نهایت به خاطرش جایزه اسکار هم گرفت.

الن دی جنرس، مجری محبوب تاک شو به کرونا مبتلا شده است

کافه سینما: یکی دیگر از افراد مشهور آمریکایی به کووید ۱۹ مبتلا شده است. الن‌دی‌جنرس، مجری و کمدین ۶۲ ساله آمریکایی که با تاک شوی روزانه الن، به موفقیت و شهرت زیادی رسیده، اخیرا اعلام کرد تست کرونایش مثبت شده است. الن اعلام کرده فعلا حالش خوب است و تمام پروتکل‌ها را رعایت خواهد کرد. دی‌جنرس گفته به تمامی افرادی که با او در ارتباط بوده‌اند خبررسانی شده است و از همگان خواسته ماسک بزنند، در خانه بمانند و فاصله اجتماعی را رعایت کنند.

 دلایلی برای «مثبت هجده» اعلام شدنِ «قورباغه»

کافه سینما: درباره رده‌بندی ۱۸+ سریال قورباغه شنیده‌ها از وجود صحنه‌هایی حکایت دارد که خشونت بالا تصمیم‌گیری درباره آن را مشکل‌ساز کرده و همین سبب شده ارائه مجوز به این اثر از سوی نهاد ناظر عملا با چالش مواجه شود. فضای به شدت تلخ و تکان‌دهنده سریال قورباغه در وضعیت روانی نه چندان مطلوب جامعه نیز ارائه مجوز به این اثر را با تردیدهای جدی مواجه ساخته بود. به ویژه اینکه سریال در قالب شبکه نمایش خانگی تولید شده که مخاطب آن به طور عادی خانواده است. ظاهرا ساترا برای در امان ماندن از توقیف، بهترین راه حل را درج بالاترین هشدار سنی تشخیص داده است. به نظر می‌رسد برای فرهنگ‌سازی هشدار سنی روی محصولات هنری و جدی گرفتن خانواده‌ها، نهادهای نظارتی راهی جز اجرای آن ندارند و در این‌باره نیاز است ساترا درباره معیارها و مصادیقی که منجر به درج هشدار سنی می‌شود دست به شفافیت بزند.

بعد از کریستوفر نولان حالا واکنش متفاوت استیون سودربرگ

سینما آرمان: چندی پیش کریستوفر نولان، حسابی از وارنر برای اعلام عرضه‌ فیلم‌ها روی اچ‌بی‌او مکس، شاکی شده بود. حالا هم واکنش متفاوت استیون سودربرگ به تصمیم جنجالی کمپانی وارنر در رابطه با  تصمیم کمپانی وارنر را به‌نقل از سرمووی بخوانید: این تصمیم به هیچ عنوان پایان عصر سالن‌های سینما نخواهد بود، تنها واکنشی است عقلانی به واقعیت شرایط اقتصادی، به زودی همه متوجه این شرایط خواهند شد حتی با وجود واکسن بسیار بعید است سالن‌های سینما در سال 2021 به وضع قبلی برگردند برای همین اصلا عقلانی و توجیه‌پذیر نیست که اقدام به اکران گسترده فیلم‌ها کنیم. در حال حاضر سالن‌های سینما با 50 درصد ظرفیت خود مشغول به کار هستند مدت زمانی طول خواهد کشید تا با ظرفیت کامل فعالیت کنند و مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید که تمام ما برای رفتن به سینما احساس امنیت کنیم اما شرایط در آینده تغییر خواهد کرد. سودربرگ ادامه می‌دهد: افراد متخصص بسیاری شرایط را بررسی کرده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند اکران گسترده فیلم‌ها در سال 2021 جواب نخواهد داد، خیالتان را راحت کنم هیچ کمپانی از فروش یک میلیارد دلاری در این صنعت چشم‌پوشی نخواهد کرد وارنر هم این‌کار را نخواهد کرد این عمل یک واکنش کوتاه مدت است.

سرقت‌های مهم تهران سوژه یک نمایش شد

ایسنا: مجموعه نمایشی «کمین» با موضوع سرقت‌های مهم تهران برای پخش از شبکه‌های رادیویی نمایش و ایران آماده شده و قرار است از امروز پخش شود. داستان نمایش «کمین» در مورد سرقت طلا و جواهر از یک خانواده است که در یک ساختمان در تهران زندگی می‌کنند. این خانواده چند همسایه دیگر هم دارند. زینب آرمند، نویسنده مجموعه رادیویی «کمین» درباره این نمایش رادیویی توضیح داد: در طول پنج قسمت، این سرقت چند بار دیگر از منزل سایر همسایگان هم تکرار می‌شود. از سویی ماجرای سرقت اتومبیل یکی از همسایه‌ها که حدود یک سالی است واحدش را تخلیه کرده، به این ماجرا مربوط می‌شود و به این ترتیب به گره‌گشایی داستان کمک می‌کند. او افزود: پیش از آن‌که طرحی به رادیو ارائه کنم، در مورد سرقت‌های مهمی که در تهران اتفاق افتاده، تحقیق می‌کردم، در یکی از این تحقیق‌ها به این‌ ماجرا برخورد کردم که نظرم را جلب کرد. حقیقت این است که کاراکترها و خرده پیرنگ‌ها همه ساخته ذهن من است و فقط از کلّیت سرقتی که در تحقیقات به آن رسیده بودم، برای نگارش الهام گرفتم.

ایرنا: فیلم سینمایی «روزهای نارنجی» ساخته آرش لاهوتی وارد شبکه نمایش خانگی شد. فیلم سینمایی «روزهای نارنجی» به کارگردانی آرش لاهوتی که در اواخر مهرماه به صورت آنلاین اکران شده بود، در دو سایت فیلیمو و نماوا به نمایش در می‌آید. این فیلم با بازی هدیه تهرانی، علی مصفا، مهران احمدی، علیرضا استادی، ژیلا شاهی، رویا حسینی، صدف عسگری، لیلی فرهادپور، اکرم علمدار، امین گلستانه و سیامک ادیب در اکران آنلاین در پلتفرم فیلیمو توانست ۷۸درصد رضایت مخاطبان را به دست آورده و به فروش ۶۰۰ میلیون تومانی دست یابد. «روزهای نارنجی» تاکنون در بیش از ۳۵ جشنواره و رویداد سینمایی در خارج از ایران به نمایش در آمده و ۹ جایزه نیز دریافت کرده است. جایزه بزرگ بهترین فیلم جشنواره مانهایم، جایزه فیپرشی جشنواره مانهایم، جایزه کلیسای جهانی، جایزه بزرگ بهترین فیلم جشنواره پیونگ یانگ، جایزه بهترین فیلم جشنواره یاری سوئد، جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره سینه ایران تورنتو، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره سینه ایران تورنتو، تقدیر ویژه بهترین بازیگر زن جشنواره مانهایم، جایزه ویژه هیئت داوران بهترین بازیگر زن جشنواره اینجین ایندیا اسپانیا، نامزد جایزه چشم طلایی جشنواره زوریخ، نامزد بخش کارگردانان جدید جشنواره سائوپایولو، نامزد بهترین فیلم بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر، نامزد جایزه بهترین فیلم اول جشن منتقدان سینمای ایران و نامزد بهترین بازیگر زن جشن منتقدان سینمای ایران بخشی از جوایز و نامزدی‌های «روزهای نارنجی» نخستین فیلم بلند سینمایی آرش لاهوتی در سراسر جهان است. همچنین شبکه ارتقای سینمای آسیا و پاسیفیک موسوم به نتپک که یک‌ نهاد بین‌المللی شناخته شده و تحت حمایت یونسکو است، در هشتم مارس برابر با ۱۸ اسفند که روز جهانی زن از طرف سازمان ملل اعلام شده، فیلم سینمایی «روزهای نارنجی» را در ۱۴ شهر لندن، سیدنی، ادینبورگ، بریستان، هاوایی، الماتی، دهلی نو، کرالا، داکا، اسکوپیه، کوالالامپور، کوچی، بنگلور و تریوندروم به نمایش گذاشت.

فارس : دو سال پیش بود که «احمدرضا دالوند» روزنامه‌نگار و هنرمند پیشکسوت دار فانی را وداع گفت؛ او «دال» گرافیک ایران در مطبوعات بود.

«احمدرضا دالوند» بامداد ۱۹ آذرماه ۱۳۹۷، پس از تحمل یک دوره بیماری در سن ۶۰ سالگی دار فانی را وداع گفت. این هنرمند گرافیست پیش از مرگ چند روزی را به علت دیابت و عفونت پا در بیمارستان بستری شده بود. امضای هنری او «دال» بود و به همین نام شهرت داشت. در دومین سالگرد درگذشت «دال» گرافیک ایران، انجمن هنرهای تجسمی پیامی به شرح زیر صادر کرده است: احمدرضا دالوند، دوست‌دار حقیقت و ارادتمند مقام شامخ حضرت مهدی موعود(عج) بود. وی در واپسین روزهای زندگی، همچنان دغدغه‌مند نسبت به تبیین جایگاه والای هنر انقلاب بود و همواره بر این نکته قویاً تاکید داشت که اگر اجل مهلت دهد به صورت خاص به موضوع هنر انقلاب خواهم پرداخت. ولی صد حیف که این هنرمند توانمند خیلی زود از بین ما پر کشید و ما را با خاطرات دلنشین خودش تنها گذاشت. دالوند از نسل هنرمندان و روزنامه‌نویس‌هایی بود که جوانی‌اش مقارن با سال‌های پر التهاب انقلاب اسلامی بود و نگاه و جهان‌بینی‌اش متأثر از این رویداد اجتماعی بزرگ شکل گرفت؛ نگاهی که کانون آن «آزادی‌خواهی»، «رفع سانسور» و «گسترش آگاهی عمومی» بود. او در فاصله سال‌های دهه پنجاه تا هفتاد در فضا‌های مختلف رسانه‌ای کار کرد و به‌عنوان طراح گرافیک، مدیر هنری و نویسنده قلم زد، اما دوران اوج شکوفایی فعالیت این روزنامه‌نگار و طراح گرافیک همزمان با بهار آزادی مطبوعات در ایران شد. آقای دالوند فارغ‌التحصیل رشته گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و فعالیت مطبوعاتی خود را از دهه ۶۰ آغاز کرد. او همچنین طراح صفحات شماری از روزنامه‌ها و ماهنامه‌های ایران در سه دهه گذشته بوده و در مقاطعی به عنوان تصویرگر، مدیر هنری، نویسنده و سردبیر با نشریات ایران همکاری داشته‌ است.

مهر: این هفته مجموعه نمایشی «انبار کتاب های جادویی» رمان تاریخی فرانسوی «بینوایان» ویکتور هوگو را با تغییر در داستان آن برای شنوندگان رادیو نمایش پخش می‌کند.

فرشاد آذرنیا تهیه کننده «انبار کتاب‌های جادویی» درباره قسمت جدید این برنامه بیان کرد: در این مجموعه رادیویی، آلما و کیان خواهر و برادر جوانی هستند که به تازگی به اتفاق پدر و مادرشان به مجتمعی نقل مکان کرده‌اند و در بخش انبارهای مجتمع، این خواهر و برادر انبار متروکه‌ای را می‌یابند که مملو از کتاب است. آلما به شدت اهل مطالعه و علاقه‌مند به کتاب خواندن است و هر دو کنجکاوانه وارد انبار می‌شوند و ماجراها از جایی آغاز می‌شود که آلما یکی از کتاب‎ها را برمی‌دارد و حین خواندن آن ناگهان به اتفاق برادرش وارد ماجرای کتاب می‌شوند و طی ماجراهایی طنز باعث تغییر داستان می‌شوند.

وی ادامه داد: این هفته نیز آن‌ها به سراغ کتاب «بینوایان» ویکتور هوگو می‌روند و متوجه می‌شوند که باز هم روزبه، همان شخصیتی که هر بار داستان‌های رمان‌ها و قصه‌های معروف را تغییر داده است این بار هم قصه «بینوایان» را به صورت فانتزی تغییر داده است. این تهیه کننده رادیویی تأکید کرد: چون این کار فانتزی است و دنیای ناشناخته‌ای دارد و با فضای رئال متفاوت است در ساخت آن از افکت‌های فانتزی استفاده کرده‌ام.

آذرنیا عنوان کرد: در این نمایش رادیویی بهادر ابراهیمی در نقش کیان، شیوا رفیعیان در نقش آلما، بهناز بستان‌دوست در نقش کوزت، احمد گنجی در نقش ژان والژان، محمد آقا محمدی در نقش ژاور و مهرداد مهماندوست در نقش ماریوس به ایفای نقش پرداخته‌اند اما همه شخصیت‌ها و داستان تغییر داده شده است.

«انبار کتاب‌های جادویی» به تهیه کنندگی فرشاد آذرنیا، کارگردانی رضا عمرانی، نویسندگی سمیرا شکوهی و افکتوری نازنین حسن‌پور، پنجشنبه بیستم آذرماه، ساعت ۲۲ از رادیو نمایش پخش می‌شود.

یک انتشار شگفت‌انگیز، روایت بی‌پایان را ارائه می دهد. فرانچایز Cloverfield از زمان تریلر تبلیغاتی فیلم اصلی، بر اساس رمز و راز ساخته شده است. اولین فیلم این سری که توسط جی‌جی آبرامز تهیه شد به نام Cloverfield یا عطش نسبی برای خون شناخته می‌شود که دارای ژانر بقا و هیولایی بود. The Cloverfield Paradox شبیه یک بمب بود که قرار است حسابی بترکاند و پیش‌بینی شده بود که این فیلم قرار است جان تازه‌ای به ژانر علمی تخیلی فضایی و وحشت بدمد اما هرگز به چیزی که پیشینیان به آن رسیده بودند، نزدیک هم نمی‌شود.

فیلم از ابتدا تا انتها دارای یک درگیری و رفت‌وآمد بین چند ژانر است و هیچگاه به تعادل یا توازن بین آن‌ها دست پیدا نمی‌کند و حتی به عنوان یک واحد مستقل هم حرفی که شایسته باشد ندارد. جهان نیاز به انرژی دارد و گروهی از دانشمندان بین‌المللی در ایستگاه Cloverfield به فضا فرستاده می‌شوند تا شتاب‌دهنده ذرات Shepard را به کار گیرند و انرژی نامحدود را به زمین برسانند. برای نزدیک به ۷۰۰ روز، خدمه به طرز خسته‌کننده کار می‌کنند در یک روز سرنوشت‌ساز، شتاب‌دهنده را کامل می‌کنند، اما یک بار بیش از حد ایستگاه فضایی را دست کاری کرده و ناگهان سر از ناکجا آباد در می‌آورند، و در هر کجا که هستند، زمین ناپدید شده است.

از این لحظه به بعد فیلم دچار یک سردرگمی بی‌جوابی می‌شود که به وضوح از دست سازندگان در رفته است و سوالات بی‌پاسخی که ذهن را شوکه می‌کند. برای مثال چگونه خدمه با قحطی قریب‌الوقوع کار می‌کند. بخش عمده‌ای از کمبود سورپرایز به دلیل داستان پارادوکس است که احساس می‌کند از هر فضایی فیلم علمی-تخیلی باید شبیه به دو فیلم بیگانه و موجود(Alien – The Thing )باشد. پارادوکس هرگز خلاقیتی از گرفتن الهاماتش نمی‌کند و هر آنچه دیده را خیلی ساده کپی کرده و به اجرا درآورده و هر کس با این ژانر آشنا باشد به راحتی می‌تواند همه چیز را حدس بزند. البته پارادوکس در اجرا آنچه از ما بقی فیلم‌ها گرفته انصافا خوب عمل کرده و با استفاده از عناصری مانند ترس بدن در زمینه هسته مرکزی فیلم خوب کار می‌کند.

ایستگاه فضایی موجب شکاف در فضا شده و بخش‌های مشابهی از ابعاد مختلف را اشغال می‌کند و این باعث حضور شخصی است که جذابیتی به این ایده داده است. کارگردان جولیوس اونها برخی از وحشت‌های جسمانی مربوط به این ایده را ضبط می‌کند. یک درد عمیق در چشم شخصیت یا تحقق یک فرد در داخل ماشین‌آلات ایستگاه عوارض جانبی تند و زننده این ابعاد است، اما با این عناصر جذاب که گاهی ضرب‌آهنگ فیلم را تند می‌کنند هم نمی‌توان چشم به روی ضعف‌های گل درشت فیلم بست. بعضی از لحظات فیلم بهتر می‌شد اگر هرگز ایستگاه فضایی پارادوکس را ترک نمی‌کردند.۱۰ Cloverfield Lane با حفظ محدوده اصلی خود، تنش را حفظ می‌کرد، اما Paradox گاه به زمین می‌آید و داستانی دیگر می‌گوید و این باعث ایجاد اختلال با داستان اصلی در فضا می‌شود. این صحنه‌ها، از دیدگاه یکی از اعضای مهم ایستگاه فضایی، بیش از پیش به داستان اضافه شده است و صحبت از اسطوره‌شناسی، من مدت‌ها طرفدار ساختار خارج از صفحه جهان هستم که در هر بازی واقعیت متناوب Cloverfield اجرا شده است. این کمک می‌کند تا این فیلم حتی با وجود استقلال داستان به جهان اولیه فیلم ابتدایی وصل شود.

در طول فیلم ایده‌ای شنیده می‌شود که اگر در ایستگاه فضایی فعالیت مورد نظر انجام شود دریچه‌ای جهت ورود هیولاها به زمین گشوده می‌شود که واقعا جالب است، اما بازی‌های بازیگران هم از یک حد متوسط و عادی بالاتر نمی‌رود. تنها شخصیتی که در فیلم دارای پرداخت و عمق است کاراکتر آوا همیلتون با بازیMbatha-Raw است. ما تصمیم خود او را برای پیوستن به این مأموریت منحصر به فرد، رابطه او با همسرش مایکل در زمین، و در مورد گذشته غم‌انگیز او را درک می‌کنیم و در عین حال، من بدون شک از تماشای قسمت‌های فراوانی از فیلم لذت هم بردم. من ایده‌های اولیه ارائه شده از برخورد چندجمله‌ای را دوست داشتم که منجر به برخی لحظات واقعا وحشتناک و پیچیده شد.

اما این ایده‌ها به سرعت به یک مسابقه عابر پیاده در برابر زمان و سرنوشتی می‌انجامد که به عنوان داستان خود به هیچ وجه کاملا رضایت‌بخش نیست.The Cloverfield Paradox دارای یک پارادوکس با خود است .تقسیم بین تلاش برای یک فاجعه فکری علمی تخیلی و نقطه اتصال کلیدی در افسانه‌های Cloverfield فیلم هرگز در هر دو موفق نمی‌شود. سوژه‌های اصلی طرح فضایی آن، حتی با وجود اجرای سرگرم کننده و قوس احساسی قدرتمند از Gugu Mbatha-Raw، نمی‌تواند از بروز حیرت‌انگیز نبودن جلوگیری کند. من هنوز هم امیدوار هستم به جهان Cloverfield و روش‌های آن همیشه سرگرم کننده و دارای امید است. در پایان باید گفت با وجود برخی از اجراهای قوی، ضعیف‌ترین فیلم Cloverfield نمی‌تواند بالاتر از طرح پیش‌بینی شده آن باشد.