دو هفته لیگ و این همه جنجال؟ چه کسی مسئول این چهره زشت است؟
تعداد بازدید : 0
«فوران» بداخلاقی در فوتبال ایران
مهر: خشم و بداخلاقی حالا دو عنصری است که در رگهای فوتبال ایران جریان دارد و باشگاهها آن را از طریق مصاحبهها و بیانیههایشان به جامعه پمپاژ میکنند. به راستی مسئول این اتفاقات ضدفرهنگی کیست؟
هرچه بر عمر مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران افزوده میشود، عمر بداخلاقیها و خشم باشگاهها به هفتههای ابتدایی تقلیل پیدا میکند. لیگ برتر به عنوان ویترین فوتبال باشگاهی ایران که باید محلی برای لذت بردن و سرگرمی مردم و هوادارانش باشد، به سرکردگی خود باشگاهها، مربیان و بازیکنان چنان خشمی را به جامعه پمپاژ میکند که تاثیرات اجتماعی و فرهنگی آن شاید حتی تا سالها باقی بماند.
اتفاقات همین دو هفته نخست لیگ برتر شاید نمونه بسیار خوبی از ماهیت و ذات فوتبال ایران باشد که به یک رویه و عرف در جامعه تبدیل شده است. اعتراض پیاپی باشگاهها، درگیریهای مربیان و مدیران در ورزشگاهها و در رسانهها، صدور بیانیههای پیاپی و کُریخوانیهای بیپایه و اساس که با چند برابر قدرت اصلی خود در فضای مجازی و بین هواداران بازنشر داده میشود، فوتبال ایران را به «ناکجاآباد» کشانده است.
صرفنظر از تأثیر پررنگ فضای کلی جامعه در این بداخلاقیها و نقش باشگاهها که هر کدام پسوند «فرهنگی» را یدک میکشند، میتوان این پرسش را مطرح کرد که سایر نهادها و متولیان فوتبال چه کار میکنند؟ چرا سازمان لیگ به عنوان برگزار کننده مسابقات لیگ برتر اقدام و پیشبینی خاصی برای جلوگیری از این اتفاقات ندارد.
فدراسیون فوتبال در سالهای اخیر به جای فرهنگسازی، بر جنبه تنبیهی و قضایی ماجرا متمرکز شده است و درمان را جایگزین پیشگیری کرده؛ در حالی که این اقدامات انضباطی هم تاثیری در رویه غلط فوتبال ایران نداشته و صرفاً به درآمدزایی فدراسیون فوتبال کمک کرده است!
باشگاهها نشان دادهاند برای رسیدن به عنوان قهرمانی، کسب سهمیه آسیا یا سقوط نکردن به لیگ دسته اول دست به هر کاری میزنند و برایشان هدف، وسیله را توجیه میکند. این عزم در باشگاههای ما برای جلوگیری از بداخلاقیها وجود ندارد و آنها حتی ثابت کردهاند در اشتباهات، گاهی پشت مربی و بازیکن خود در میآیند.
تکلیف سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال هم که مشخص است و اگر اقدامی هم صورت گرفته، تاثیرگذار نبوده است. به راستی برای پایان دادن به این وضعیت و آرام کردن آتشفشان خشم و هیاهو، برای بازگرداندن فوتبال ایران به مسیر اخلاقی، برای کاهش تنشها و درگیریها و در یک کلام برای لذت بردن هواداران از این فوتبال چه کارهایی لازم است؟