دردهای اصفهان با متولیان دولتی کم میشود
نویسنده : عباس مقتدایی نماینده مردم اصفهان عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی
زخمهای کهنهای بر پیکر اصفهان جا خوش کرده است، از آلودگی هوا و اندوه زایندهرود گرفته تا حاشیهنشینی و پیامدهای رقت بار آن. نمیگوییم کسی برای درمان این شهر و دیار کاری نکره اما اقدامات آن طور که باید مؤثر و پایدار نبوده است. در موضوع اصفهان باید یک تقسیمبندی دقیق از نیازهای آن و شهرستانهایش داشته باشیم.
امروز برخی از موضوعات آنی است برخی مسائل در میانمدت باید پیگیری شود و برخی مباحث نیز به عنوان زیر بنا باید امروز برای سالهای آینده ریلگذاری شود مثلاً برای زیرساختهای حملونقل یا معضل حاشیهنشینی و مباحثی نظیرگرفتاری و آسیبهای اجتماعی، حاشیهنشینی موجود در اصفهان هر یک باید برنامه دقیق و عملیاتی داشته
باشیم.
یا به عنوان مثال میراث فرهنگی اصفهان و حفظ آثار و ابنیه آن در کوران مشکلات روزمره در حال فراموشی است. اگر گنبد مسجد شیخ لطفاله فرو بریزد که البته با توجه به بیتوجهیهای سالهای قبل چندان هم دور از ذهن نیست آیندگان چه قضاوتی در مورد ما خواهند داشت. یا در خصوص پیامدهای اجتماعی حاشیهنشینی کمیتههایی در اصفهان است که برخی از آنها نیمه فعال هستند که باید مجدداً فعال شوند. همه این معضلات با حضور متولیان دولتی به حداقل میرسد.
معتقدم الان فوریترین مشکل اصفهان که باید به دادش رسید ظرفیتهای بر زمین مانده اصفهان است که میتواند درآمد کلی استان را افزایش دهد و از نابسامانیهای اقتصادی اصفهان جلوگیری کند که البته در دستور کار جدی ما قرار دارد. همچنین موضوع آب برای تأمین کشاورزی و شرب شهروندان، حمایت از صنایع و تولید برای اشتغال و افزایش داشتههای اصفهان، حمایت از بازنشستگان و جامعه کارگری و حمایت از فعالان صنعت حملونقل، صنایع دستی و اقتصاد فرهنگی، سرخطهای مهمی است که برای هریک از اینها، برنامههای عملیاتی یا وجود ندارد یا اگر هست اجرا نشده است. اکنون پس از گذشت دههها از نابسامانیهایی که برکسی پوشیده نیست، کاستن دردهای اصفهان نیازمند عمل است نه گفتار.