«پوتین» بلاروس را از دست نمیدهد، ولی غرب نیز دستبردار نیست
تعداد بازدید : 2
دو راهی «لوکاشنکو»
نویسنده : شهره پولاب / دکترای جغرافیای سیاسی دیپلماسی ایرانی
«الکساندر لوکاشنکو» در روز 10آگوست2020 با 80.23درصد مجموع آرا برای ششمین بار متوالی درانتخابات ریاست جمهوری بلاروس پیروز شد. اعلام پیروزی وی که «آخرین دیکتاتور اروپا» نام گرفته است، هزاران معترض را به خیابانها کشاند که لوکاشنکو را به تقلب گسترده درانتخابات متهم کردند و خواستار برکناری او بودهاند. «ولادیمیرپوتین» رئیسجمهوری روسیه، در 16 آگوست طی واکنش به سخنان لوکاشینکو مبنی برتحت فشارقرارگرفتن از سوی نیروهای خارجی، آمادگی مسکو را از پشتیبانی امنیتی بلاروس ازطریق سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) اعلام کرده است. روسیه و بلاروس، دو همسایه نزدیک با پیوندهای قومی و زبانی و برآمده از یک روند تاریخی واحد هستند که وحدتشان توسط اتحادیه اقتصادی «اوراسیا» با اتحادیه گمرکی و بازار واحد محکمتر شده است. روسیه تأمینکننده اصلی انرژی بلاروس بوده و درمقابل بلاروس مسیر ترانزیت مهمی برای نفت و گاز روسیه به مقصد غرب اروپاست. مسکو شریک نظامی مینسک بوده و مرز غربی روسیه از طریق بلاروس در مرز با اتحادیه اروپا بهشدت نظامی بوده و ساخت نیروگاه هستهای در بلاروس طرح ژئوپلیتیک روسیه برای حمایت از مینسک و مقابله با خطر احتمالی همسایگان است. روسیه دارای چندین پایگاه نظامی در بلاروس است و ایستگاه راداری نیروی هوایی روسیه در بلاروس برای ردیابی پرتاب موشکهای بالستیک طراحی شده است. همچنین یک مرکز ارتباطات دریایی در این کشور دارد که برای برقراری ارتباط با زیردریاییهای هستهای خود از آن استفاده میکند. اگرچه ارتش بلاروس بهطوررسمی جزئی ازمنطقه نظامی غربی روسیه نیست، اما همگرایی با نیروهای مسلح روسیه بهدلیل همجواری این کشور با منطقه «کالینینگراد»، حایزاهمیت است. منطقه «برونگان» کالینینگراد محصور میان لهستان و لیتوانی درحوزه دریای بالتیک که جزو خاک روسیه محسوب میشود، نقش استراتژیک محافظتی برای قلمرو گستردهای از مرزهای غربی روسیه از کارلینا درامتداد مرز فنلاند تا شرق اوکراین ایفا میکند. رزمایش روسیه و بلاروس موسوم به «زاپاد2017» درمرزهای کشورهای حوزه بالتیک در سپتامبر 2017 که مسکو آن را در ...