کافه سینما: موج دوم موسیقی «پاپ» در دهه70 رقم خورد. در این دهه، خواننده‌های جوانی که در حوزه موسیقی‌پاپ و کلاسیک کار می‌کردند به چهره‌های شناخته‌شده و پرطرفدار تبدیل شدند. برخی آهنگ‌هایشان با توجه به ابزار انتشار محدود، نسبت به زمان حاضر، به سرعت در جامعه هیت می‌شد. این خواننده‌ها، آلبوم‌های موفقی را هم منتشر کردند که ماندگار شد؛ اما چند سالی است که کمتر نام این خواننده‌ها و اخبار آثارشان را می‌شنویم. برخی ازاین خواننده‌ها از دنیا رفتند. برخی از آن‌ها از دنیای موسیقی خداحافظی کردند، بعضی دیگراز مافیای موسیقی و کنار گذاشته‌شدن، گفتند. شاید بگویید این سرنوشت همه خواننده‌هاست که مدتی فعالیت می‌کنند و بعد هم باید با صحنه خداحافظی کنند؛ اما به نظر می‌رسد چگونگی این اتفاق و عوامل تاثیرگذاری که باعث تغییر ذائقه شنیداری وحذف و کم‌رنگ‌شدن برخی خواننده‌ها شده است، مهم باشد. درادامه مطلب به بررسی حال این روزهای برخی از خواننده‌هایی که در دهه 70 خوش درخشیدند و امروز کمتر از آن‌ها گفته می‌شود، می‌پردازیم.
 عبدالحسین مختاباد؛ تجربه‌های تازه
 جنگ تازه تمام شده بود. به قول مختاباد مردم به فضای شادتری در موسیقی نیاز داشتند و این گونه بود که آلبوم «تمنای وصال» با صدای او منتشر شد. این آلبوم که اشعار آن از آثار شاعران کلاسیک ایرانی مانند سعدی، باباطاهر و مولانا انتخاب شده بود، یکی از موفق‌ترین آلبوم‌های ابتدای دهه هفتاد است. حال چندسال از فعالیت جدی خواننده تصنیف معروف «شبانگاهان» بعد از سال‌ها فعالیت و آموزش در حوزه موسیقی می‌گذرد. به تازگی آلبوم جدیدی از او منتشر نشده است و او رنجیده‌خاطر از وضعیت فعلی گلایه می‌کند. فعالیت‌های او طی چندسال اخیر، محدود به انتشار تک‌آهنگ بوده است؛ البته در سال 92 به عنوان نماینده مردم در شورای شهر تهران نیز انتخاب شد. وی اخیراً برنده یک جایزه بین‌المللی در زمینه موسیقی شده است.
مانی رهنما؛ مسافر پرحاشیه
 شروع فعالیت رسمی ‌مانی رهنما، همزمان با آشنایی‌اش با زنده‌یاد بابک بیات آهنگ‌ساز خوب کشورمان شکل گرفت. این آشنایی تداوم یافت و موجب انتشار دو آلبوم «مرسدس» در سال 76 و «فصل‌پرواز» با قطعه به یادماندنی «پرنده» در سال 78 شد. او فعالیت‌اش را در موسیقی تا به امروز ادامه داد و آلبوم «با خودم می‌رقصم» را در سال 97 منتشر کرد. وی سه سال پیش، با صبا راد ازدواج کرد که فعالیت‌های او را در موسیقی تحت‌تاثیر قرار داد. او چندماه پیش به همراه همسرش به ترکیه سفر کرد و گفت می‌خواهد در این کشور فعالیت خود را ادامه دهد و مهاجرت نکرده است.
 خشایار اعتمادی؛ وداع تلخ
 برخی خواننده‌ها در دهه هفتاد، راه را برای موسیقی پاپ در کشور باز کردند. خشایار اعتمادی یکی از همین خواننده‌هاست. این خواننده 49 ساله از پانزده سالگی فعالیت خود را در موسیقی آغاز کرد. او در یک نشست درباره مشکلات ارائه موسیقی پاپ در آن دهه گفت: «اواخر سال 72 به مرکز موسیقی و سرود صداوسیما رفتم و نمونه کار ارائه دادم که چون صدایم شبیه یکی از خوانندگان لس‌آنجلسی بود، اجازه کار به من ندادند.» او معتقد است خواننده‌های هم‌نسل او بدون حمایت در موسیقی جریان‌ساز شدند اما مورد بی‌توجهی قرار گرفتند. اعتمادی سال گذشته با بیان صحبت‌هایی درباره مافیا در موسیقی، از خوانندگی خداحافظی کرد.
محمد اصفهانی؛ بازمانده دوست‌داشتنی
 تیتراژ سریال «فاخته» در سال 73 اولین تجربه کاری اصفهانی محسوب می‌شود. اواخر دهه هفتاد را می‌توان یکی از درخشان‌ترین دوره‌های کاری اصفهانی دانست؛ به طوری که گفته می‌شود حدود یک‌میلیون و 500 هزار کاست و صد هزار نسخه CD آلبوم «حسرت» او که در سال 77 منتشر شد، به فروش رفت. فعالیت اصفهانی نسبت به سال‌هایی که در آن درخشید کمتر شده، اما هنوز مشغول فعالیت است. او بعد از آلبوم «شکوه» که در سال 93 منتشر شد، آلبوم جدیدی ارائه نداد و فعالیت‌هایش بیشتر معطوف به انتشار تک‌آهنگ و تیتراژهای تلویزیونی و سینمایی شده است.
قاسم افشار؛ خانه‌نشینِ زودهنگام
قاسم افشار، جزو خواننده‌هایی است که اغلب صدایش با خواننده‌های آن‌ور آبی مقایسه می‌شود؛هرچند خودش مخالف این مقایسه است. شروع فعالیت او در موسیقی به میانه دهه هفتاد برمی‌گردد. او یکی از اولین خواننده‌های پاپ بعد از انقلاب است. «وقف پرنده‌ها» با مطلع «آی آدمای مهربون واجبه که کمک کنیم»، یکی از ماندگارترین آثار موسیقی کشور محسوب می‌شود. 16سال است که افشار آلبومی منتشر نکرده و تقریباً خانه‌نشین شده است. او طی این سال‌ها از صداوسیما هم گلایه‌هایی داشته است.
 علیرضا افتخاری؛ قربانی خوش‌صدا
 فعالیت افتخاری در موسیقی از دهه 60 آغاز شد اما او در دهه 70 به اوج رسید. آلبوم‌های افتخاری جزو پرفروش‌ترین آلبوم‌های سال قرار می‌گرفت. به طور مثال می‌گفتند آلبوم «نیلوفرانه» که جزو ماندگارترین آثار او نیز است، در زمان انتشار حدود سه‌میلیون نسخه فروش داشت.  ماجرای دیده‌بوسی او با احمدی‌نژاد به عنوان رئیس‌جمهوروقت در سال 89، در مراسم روز خبرنگار، برای این خواننده درجه‌یک حاشیه‌های زیادی درست کرد و باعث شد او کم‌کم به انزوا کشیده شود.

فارس: ویل اسمیت و کوین هارت در فیلم «هواپیماها، قطارها و اتومبیل‌ها» که بازسازی فیلمی به همین نام از سال ۱۹۸۷ است هم بازی خواهند بود و هر دو تهیه‌کنندگی فیلم را هم برعهده خواهند داشت. فیلم اصلی را «جان هیوز» کارگردانی کرده بود و استیو مارتین و جان کندی فقید، به عنوان یک زوج بازرگان ناسازگار در آن بازی کرده بودند و سعی داشتند تا خانه‌ای در شیکاگو بگیرند تا جشن شکرگزاری را با وجود همه گرفتاری‌های سفر در آنجا سر کنند. بازسازی این فیلم برداشتی مدرن از آن است و اسمیت و هارت در نقش شخصیت‌هایی ظاهر می‌شوند که با وجود سفری پر از گرفتاری تلاش دارند تا خانه‌ای را برای عزیزان خود تهیه کنند. هر یک از این دو ستاره با کمپانی تولید محصولات سینمایی خود به عنوان تهیه کننده نیز فعالیت دارد. جدیدترین فیلم ویل اسمیت «پسران بد برای یک عمر» بود. وی اکنون در حال تولید «پادشاه ریچارد» است که در آن در نقش پدر ونوس و سرنا ویلیامز ستارگان دنیای تنیس ظاهر می‌شود. هارت نیز با «جومانجی: سطح بعدی» دیده شد و درام «پدر» را به پایان برده که سونی قرار است آوریل ۲۰۲۱ اکران کند.

 

مهر: در فصل ۵ و ۶ سریال «تاج»، الیزابت دبیکی ایفاگر نقش شاهزاده دایانا شد. «تاج» سرانجام پرنسس دایانایش را پیدا کرد و الیزابت دبیکی بازیگر فیلم «تنت» کریستوفر نولان برای ایفای این نقش در فصل‌های ۵ و ۶ سریال انتخاب شد. دبیکی با اعلام اینکه روح دایانا و رفتار و واژه‌هایش در دل خیلی‌ها جای دارد از انتخابش برای این نقش خبر داد. «تاج» سریال پرطرفدار نتفلیکس ماجراهای خاندان سلطنتی بریتانیا را روایت می‌کند و از اواخر سال ۱۹۴۰ با ازدواج ملکه الیزابت و پرنس فیلیپ شروع شده است. فصل سوم این سریال سال ۲۰۱۹ روی آنتن رفت و به دوره ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ پرداخت. دایانا که متولد ۱۹۶۱ بود در فصل چهارم با بازی اما کورین وارد سریال می‌شود. همچنین اعلام شد که جاناتان پرایس در دو فصل نهایی نقش پرنس فیلیپ را بازی می‌کند. توبیاس منزیس بازیگر «بازی تاج و تخت» در فصل ۳ و ۴ نقش وی را بازی کرده بود. برای دو فصل پایانی ایملدا استانتون برای ایفای نقش ملکه الیزابت انتخاب شده است. اولیویا کولمن تا فصل سوم در نقش ملکه ظاهر شده بود. دبیکی یکی از چند بازیگر معدود غیرانگلیسی است که در این سریال جلوی دوربین می‌رود. نقش وینستون چرچیل را نیز جان لیتگو آمریکایی بازی کرده بود.

همشهری‌آنلاین: یک بازیگر سریال «هم‌گناه» ویدئویی منتشر کرد که نشان می‌دهد به یک شبکه ماهواره‌ای فارسی‌زبان پیوسته است. آیتک جاویدنژاد، با پایان یافتن پخش سریال هم‌گناه از شبکه نمایش خانگی ویدئویی در اینستاگرام خود منتشر کرد که نشان می‌دهد کشف حجاب کرده و به یک شبکه ماهواره‌ای پیوسته است. وی در این سریال نقش الناز را بازی می‌کند که دوست شخصیت نیکی است. سریال هم‌گناه به کارگردانی مصطفی کیایی و نقش‌آفرینی بازیگران سرشناسی چون پرویز پرستویی و هدیه تهرانی، از سریال‌های پرطرفدار شبکه خانگی بود که دوشنبه این هفته قسمت پایانی‌اش پخش شد.

باشگاه خبرنگاران جوان: فیلم کوتاه «جبرئیل» ساخته یوسف کارگر، به هفدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه «چئونگجو» در کره‌جنوبی راه یافت. در این دوره از جشنواره که فیلم‌های کوتاه از سراسر جهان به نمایش درمی‌آید، فیلم کوتاه «جبرئیل» در بخش «انتخاب برنامه‌ریزها» قرار دارد. هفدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه «چئونگجو» که فیلم‌ها را در بخش‌های انتخاب برنامه‌ریزها، سینمای کره، سینمای جهان، درام اجتماعی، ملودرام و سایر به نمایش می‌گذارد، قرار است به صورت فیزیکی و مجازی بین روزهای ۲۰ تا ۳۱ آگوست برابر با ۲۷ مرداد تا ۱۰ شهریور در شهر چئونگجو کره جنوبی برگزار شود.

کافه سینما: «لیندا مانز» بازیگر نقش دختر نوجوان فیلم شاهکار دهه هفتادی «روزهای بهشت» ساخته «ترنس» در ۵۸ سالگی از دنیا رفت. مرگ این بازیگر ذات‌الریه و سرطان ریه اعلام شده است. لیندا مانز، سال ۱۹۶۱ در نیویورک به دنیا آمد. او در سال ۱۹۷۶ در ۱۵ سالگی به عنوان بازیگر نقش دختر نوجوان فیلم «روزهای بهشت» به کارگردانی ترنس مالیک انتخاب شد. گفته می‌شود نقش مانز در ابتدا خیلی کم‌تر از نقش فعلی‌اش بود؛ اما وقتی ترنس مالیک تحت‌تأثیر بازی او قرار گرفت، نقش او را بیشتر و از مانز دعوت کرد تا راوی فیلم نیز باشد.
 

پایان فیلم‌برداری ماتیک مخملی
فارس: فیلم‌برداری فیلم بلند داستانی ماتیک‌مخملی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدرضا یکانی، با نقش‌آفرینی رایحه تیموری و حسین عابدینی به کار خود پایان داد. این فیلم از جدیدترین تولیدات موسسه فیلم‌سازی یکان تصویر تهران بوده و در خلاصه داستان آن آمده است: این‌جا جای موندن نیست، باید رفت و سفر کرد تا به آرامش رسید؛ اما مطمئن نیستم که در جای جدید هم به آرامش برسم. در این فیلم تعداد کثیری از جوانان و علاقه‌مندان بازیگری جلوی دوربین فیلم‌برداری رفتند.
 
دفتر شعر «بال‌وپر باش نه قفس» روانه بازار کتاب شد
ایلنا: دفتر شعر «بال و پر باش نه قفس» اثر نسرین خراسانیان، توسط نشر سیب سرخ منتشر شد. این شاعر با اشاره به اینکه این دفتر شعر شامل بیش از 30 عنوان شعر اوست که طی یک‌سال اخیر سروده شده و در آن‌ها از طبیعت الهام گرفته شده است، عنوان کرد: اصولاً شاعری هستم که با طبیعت صحبت می‌کنم؛‌ به همین دلیل اغلب شعرهایم از طبیعت الهام گرفته است... دفتر شعر «بال پر باش نه قفس» را نشر سیب سرخ در 68 صفحه با قیمت 14 هزار تومان منتشر کرده است.

شکایت وکلای «مل‌گیبسون» از یک دستفروش شیلیایی
کافه سینما: دستفروش شیلیایی به‌خاطر استفاده از تصویر «مل‌گیبسون» روی محصولاتش به دردسر افتاد. در زبان اسپانیایی واژه «عسل» با نام یکی از مشهورترین بازیگران دنیا یعنی گیبسون یکسان است. در این شرایط «یوهانا آگورتو» دستفروش شیلیایی برای تبلیغ محصول عسل خود از تصویر مل گیبسون در فیلم برنده اسکار «شجاع دل» به همراه شعار «فقط برای شجاعان» استفاده کرده است. حالا اما در این هفته این دستفروش پیامی از سوی وکلای مل‌گیبسون دریافت کرده است که او را به برخورد قانونی در صورت ادامه این روند تهدید کرده‌اند. وکلای بازیگر مشهور سینما استفاده از نام ستاره برنده اسکار را نقض آشکار حقوق این بازیگر خوانده و اعلام کرده‌اند در صورت بیرون نیاوردن تصویر گیبسون از روی محصولات، فوراً اقدام قانونی انجام خواهند داد.

منجی پرده‌های بزرگ؟!
مهر: فیلم «تنت»، «کریستفر نولان» اگرچه با چند ماه تأخیر،‌ اما سرانجام تا چند روز دیگر در سراسر دنیا اکران خواهد شد و به اولین فیلم پرخرج استودیویی تبدیل می‌شود که پس از پاندمی به سالن‌های نمایش بازمی‌گردد. به این علت که سالن‌ها به‌شدت مشتاق بازگشایی شده‌اند، به نظر می‌رسد که برادران وارنر می‌خواهد از آب گل‌آلود ماهی بگیرد و از این اشتیاق به سود خود استفاده کند. در این گزارش ادعا شده است که وارنرها از فروش «تنت» سهم ۶۳درصدی را درخواست کرده‌اند. در حالی است که پیش‌تر سینماداران در مورد سهم بالاتر از ۶۰درصدی مذاکره کرده‌اند و این درصد غیرمعمول نیست؛ اما این اقدامی جسورانه از طرف استودیو به شمار می‌رود.

 «زین‌های شعله‌ور» به سرنوشت «برباد رفته» دچار شد
سینماسینما: سرویس رسانه HBO Max برای یکی دیگر از فیلم‌های موجود در آرشیو خود یعنی فیلم «زین‌های شعله‌ور» محصول ۱۹۷۴ توضیحات هشداردهنده اضافه کرده است. فیلم «زین‌های شعله ور» ساخته «مل بروکس» در حالی روز ۲۸جولای در این پلتفرم ارائه شد که در آن، فیلم با سکانس افتتاحیه آغاز نمی‌شود بلکه با معرفی «ژاکلین استوارت» استاد دانشگاه شیکاگو و مجری TCM شروع می‌شود. در این معرفی توضیحاتی شبیه آنچه درباره فیلم «بربادرفته» عنوان شده بود، مطرح شده است. استوارت در بخشی از توضیحات خود درباره «زین‌های شعله‌ور» می‌گوید: این فیلم یک تقلید آشکار و بی‌پروا از وسترن‌های سینمای کلاسیک است. فیلم امروز به همان اندازه سال ساختش بحث برانگیز است.

تجربه گویندگی مستند برای ستاره جوان
ایسنا: «دو پتل»، بازیگر بریتانیایی هندی‌تبار در دوران قرنطینه خانگی در لس‌آنجلس راوی مستندی درباره سرزمین پدر و مادرش شد که ۳۰سپتامبر از شبکه «نشنال‌جئوگرافیک» روی آنتن می‌رود. پتل ۳۰ساله که بیشتر با فیلم سینمایی «میلیونرزاغه‌نشین» شناخته می‌شود در دوران شیوع کرونا در خانه‌اش در لس‌آنجلس ماند اما از همان‌جا ارتباط خود را با سرزمین اجدادی‌اش هندوستان حفظ کرد. او پیشنهاد مدیران نشنال جئوگرافیک را برای روایت مستند «هند از بالا» پذیرفت و در آن درباره تاریخ و فرهنگ هندوستان سخن گفت. تنها مونس او در این دوران نامزدش «تیلدا کابهم-هروی» بازیگر ۲۵ ساله استرالیایی بود.

فیلم‌برداری فیلم سینمایی «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری، تولید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در آبادان به پایان رسید. سینمایی «یدو» تازه‌ترین فیلم بلند سینمایی کانون است که پس از ۶۱ جلسه فیلم‌برداری در آبادان، هم‌اکنون در مرحله تدوین قرار دارد. جعفری در این فیلم که در گونه دفاع مقدس و کودک و نوجوان است، اولین ماه‌های جنگ تحمیلی را در آبادان در حال محاصره به تصویر کشیده است. بر همین اساس، محمدرضا مصباح تهیه کننده، علی درخشنده مجری طرح و برنامه‌ریز، مهین عباس‌زاده و مهدی جعفری نویسندگان این اثربلند هستند. ستاره پسیانی، اکبر اودود، سعید آلبوعبادی، میلاد صویلاوی، محمدمهدی آلبوعلی، ریحانه آریامنش، عبدالحلیم تقلبی، حسین پوریده، رضا نوری، طاهره نیک‌آزاد، مسعود جلالی، معید رامی، مائده رامی یاسین مسعودی، احمد مسافری و... در این فیلم ایفای نقش می‌کنند. مرتضی نجفی مدیر فیلم‌برداری، رشید دانشمند صدابردار، میثم مولایی تدوین‌گر، امیرحسین قاسمی صداگذار، بامداد افشار موسیقی، آیدین ظریف طراح صحنه و لباس و عباس عباسی طراح چهره‌پردازی فیلم «یدو» هستند. محمد برادران جلوه‌های ویژه بصری و ایمان کرمیان جلوه‌های ویژه میدانی فیلم «یدو» را بر عهده دارند. جمشید بهمنی به عنوان بازیگردان، آرزو نیک‌پور به عنوان منشی صحنه، امیر اسکندری به عنوان مدیر تولید، عماد سلمانیان به عنوان جانشین تولید، مرتضی اسکندری به عنوان مدیر تدارکات و پویا شاه‌چهانی به عنوان عکاس با این فیلم سینمایی همکاری دارند. فیلم «یدو» در راستای مشارکت راهبردی کانون و بنیاد سینمایی فارابی در حوزه سینمای کودک تولید می‌شود. مهدی جعفری کارگردان فیلم «۲۳ نفر» پیش‌تر نیز دو فیلم مستند کوتاه «هر کجا برم آسمان مال من است» و «همه روزهای خوب» را با تهیه کنندگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخته است.

 مهر: کتاب «خیلی زیاد، اما همیشه ناکافی؛ ترامپ مرد خطرناک جهان» نوشته «مری ترامپ» برادرزاده «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، به‌تازگی با ترجمه محمد خجسته توسط نشر نگاه منتشر و راهی بازار نشر شده است. این کتاب ۲۵ مرداد منتشر شد و ۲۷ مرداد به چاپ دوم رسید. نویسنده این‌کتاب با رویکردی روان‌شناختی به تحلیل ریشه‌های کودکی و خانوادگی خانواده ترامپ پرداخته است. مری ترامپ، رئیس‌جمهور فعلی آمریکا را جامعه‌ستیز و دچار ناهنجاری‌های متعدد معرفی می‌کند. او فضای خانواده و مناسبات والدین با کودکان ترامپ‌ها را از نوع بیمارگونه معرفی کرده و تمام رفتارهای فرزندان را مبتنی بر رابطه سخت و نامهربانانه پدر معرفی می‌کند. مری ترامپ در کتاب خود گفته تشنج در مناسبات خانوادگی، خود را در همه کردارهای فرزندان ازجمله دونالد ترامپ، متجلی کرده و ترامپ، زاده خانواده‌ای است که مناسبات میان اعضای آن نه بر حسب عشق که بر حسب برنده و بازندگی استوار است. او این‌کنایه را بین نوشته‌های خود آورده که نطفه هر هیولا در کودکی‌اش ریشه دارد. وی درباره چگونگی نوشتن «خیلی زیاد اما همیشه ناکافی» نوشته: «بخش اعظم این کتاب از حافظه من ناشی می‌شود. درخصوص رویدادهایی که در آن‌ها حضور نداشتم، به گفت‌وگوها و مصاحبه‌ها با اعضای خانواده‌ام، دوستان خانوادگی، همسایگان و بستگان استناد می‌کنم که بسیاری از آن‌ها ضبط شده‌اند. بعضی گفت‌وگوها را با توجه به آنچه شخصاً به خاطر می‌آورم و آنچه دیگران برایم بازگو کرده‌اند بازسازی کرده‌ام. در هر گفت‌وگویی قصد من این بوده که مفهوم را مجدداً خلق کنم و نقل‌قول‌ها را عیناً بیان نکنم. به اسناد و مدارک، صورت‌حساب‌های بانکی، اظهارنامه‌های مالیاتی، دفاتر خصوصی، مدارک خانوادگی، مکاتبات، ایمیل‌ها، پیغام‌ها، عکس‌ها و مدارک دیگر استناد کرده‌ام.» این‌کتاب با ۲۸۰ صفحه و قیمت ۴۸ هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شده است.

«گروس عبدالملکیان» شاعر شناخته شده کشورمان است که با تصویرسازی ناب از احساساتی غیرارادی که حاصل یک رابطه عمیق ذهنی است، توانسته جایگاه مهمی در حوزه شعروشاعری به خود اختصاص دهد. برای ننوشتن این یادداشت بسیار مقاومت کردم؛زیرا می‌ترسیدم احساسات، واژه‌هایم را کور کند اما تمام سعی خود را می‌کنم که این گونه نباشد. گروس عبدالملکیان را با کتاب‌هایی مانند:
«سه‌گانه خاورمیانه»، «حفره‌ها»، «هر دو نیمه ماه پنهان است» و ... می‌شناسیم. ساده‌سازی تصاویر مفهومی به وجود آمده در شعر ملکیان خواننده را علاوه بر هم‌ذات‌پنداری با واقعه درونی شعر، همراه با سفر عاشقانه‌ای می‌کند که روزی شاعر چمدان می‌بندد و برای همیشه رفتن را به ماندن ترجیح می‌دهد. در بخشی از شعر خرده‌های تاریکی می‌خوانیم: «دیوانه است او که گفته بود می‌رود، اما رفت و گفته بود می‌ماند،اما ماند و گفته بود می‌خندد اما خندید! دیوانه است او که به جای رفتن و ماندن و خندیدن، به کندن معنی اما فکر می‌کند.» همواره بر این عقیده بوده‌ام که شعر احساسات نامتناهی انسانی را متعالی می‌کند و شاعر انسانی متعالی شده است. در بخشی که مرور کردیم شاعر آشنایی‌زدایی و تداعی خاطرات را هم‌زمان کارگردانی می‌کند. عبدالملکیان با استفاده از سه واژه: رفتن، ماندن و خنیدیدن استعاره‌ای از یک عشق می‌سازد که شاید نتوان در قصیده‌ای بلند آن را ادا کرد. اشعار او به شدت با مزاج جامعه کنونی سازگار است. جامعه‌ای که حوصله خواندن «شاهنامه» ندارد و به دنبال واژه‌هایی می‌گردد که احساس عشق را در کوتاه‌ترین زمان ممکن اما کامل و ناب تزریق کند. شاعر مشخص نکرده که شخصیت دیوانه،مرد است یا زن؛ تنها مجسمه‌ای از یک انسان عاشق تراشیده که قبل از عاشق بودن متفاوت است؛ انسانی که قصد رفتن می‌کند و می‌رود. این در ظاهر هیچ چیز تعجب‌برانگیزی ندارد اما نشان دهنده عمق تفکر است. شاعر این احوالات را بسیار خوب واکاوی کرده است کسی که در برابر معشوق تهدید به رفتن می‌کند. معنای حرف، نه آن است که قصد رفتن کرده بلکه می‌خواهد نظر او را بیشتر جلب کند؛ اما شخصیت شاعر در این‌جا با نخستین گفته، آن را عملی می‌کند و نشان می‌دهد که معشوق را همین گونه انتخاب کرده پس او یک دیوانه است.
عبدالملکیان زبان تازه‌ای آفریده است؛ او با استفاده از تناقض‌گویی واژه‌ها به معنایی سراسر احساساسی دست می‌یابد و با این کار، بسیاری از علاقه‌مندان به سرودن شعر را جذب خود کرده است. به همین سادگی نیست که شاعر با فشردن دکمه اینتر و استفاده معکوس از کلمات، به زایش احساسات بپردازد. اما به وفور می‌بینیم متن‌هایی که فقط فاصله سطری با یکدیگر دارند از یک عقبه ادبی خالی از مطالعه نشئت گرفته و شعر نامیده می‌شوند. احساس می‌کنم کسی که نیست، کسی که هست را از پا درآورده. این برش از شعر عبدالملکیان ثابت می‌کند خواننده علاوه بر ساده‌انگاری سرودن در بیان احساسات خود نیز هیجان‌زده می‌شود. عبدالملکیان به جای اینکه رمانی بنویسد تا این مفهوم را تولید کند، سعدی‌وار با استفاده از واژه‌های دم‌دستی معنای خواسته شده را تولید می‌کند. شعر ایران نه تنها فاصله‌ای با شعر جهان ندارد، بلکه یک سر و گردن از ان بالاتر است؛ چراکه ادبیات ایران قبل از اینکه طالب نثر باشد در پی نظم‌دهی به احساسات است. شاعر زنده به بیان احساسات خود است. عاشق‌پیشگی شاعر را می‌توان در تک‌تک اشعار او لمس کرد. نمونه ضعیف شده از یک مازوخیسم که از این حالت لذت می‌برد و از مهم‌ترین ابزار شاعری شناخته می‌شود. شاعر در اینجا با سرودن: «کدام پل در کجای جهان شکسته است که هیچ کس به خانه‌اش نمی‌رسد»، نگاه فلسفی خود را به زندگی تعریف می‌کند. او معتقد است چیزی در جایی خراب شده که هیچ کس به آنچه می‌خواهد نمی‌رسد و چنین معناگرایی تنها در ادبیات ایران ممکن است. البته نباید به شاعر خرده گرفت که چرا صورخیال خود را به صورت یک فلسفه شخصی می‌انگارد؛ زیرا شاعری شغل شکنجه دادن خود است. «آن‌قدر شاعرم که شاخ‌هایم شکوفه دهند.» این شعر مشخص می‌کنند که شاعر با آگاهی به احوالات خود به نوشتن می‌پردازد؛ پس هیچ جای نگرانی نیست. خواندن اشعار گروس عبدالملکیان به انسان توان بروز و کنترل احساسات را می‌بخشد که به نظرم تمام کار یک شعر همین است.