هفته‌ گذشته بود که سه کشور اروپایی عضو برنامه جامع اقدام مشترک(برجام)، با صدور بیانیه‌ای رسمی، مکانیسم حل اختلاف را به راه انداختند. این مکانیسم اگرچه با هدف حل‌وفصل اختلافات...

رئیس و جمعی از اعضای شورای شهر مشهدمقدس با هدف بررسی، ارزیابی و رصد آخرین اقدامات و فعالیت‌های شهرداری، از پروژه‌های عمرانی و طرح‌های زیرساختی نوسازی و بهسازی بافت پیرامون حرم مطهر...

مجموع فروش دوازدهمین دوره از حراج تهران برای عرضه و فروش آثار هنر معاصر نسبت‌به دهمین دوره این حراجی که به فروش همین آثار اختصاص داشت، با کاهش حدوداً سه میلیاردی همراه بوده است...

داستان سخنان رئیس‌جمهور در جلسه هیئت دولت هفته گذشته آغاز شد. «روحانی» در آن جلسه با اشاره به ردصلاحیت‌های شورای نگهبان گفت: «همه آن‌هایی که در این انتخابات نقش دارید از شما خواهش می‌کنم آن‌جایی‌که روشن است تا صلاحیت فردی رد شود، آن‌را رد کنید؛اما آن جاهایی که نامشخص است یا احتمالات ضعیف است، مردم را ناراحت نکنید. به مردم نگوییم‌که در برابر یک صندلی مجلس ۱۷نفر ۱۷۰یا ۱۷۰۰ نفر کاندیدا هستند، ببینیم از چند جناح ۱۷۰۰ نفرکاندیدا هستند؟ ۱۷ نفر از چند جناح، از یک جناح؟
 این‌که انتخابات نمی‌شود. مثل این‌که در مغازه‌ای از یک جنس، دو هزار عدد وجود داشته باشد.» رئیس‌جمهور اضافه کرد: مردم تنوع می‌خواهند؛ بگذارید در میدان انتخابات همه احزاب و گروه‌ها شرکت کنند، قطعاً ضرر نمی‌کنید. با یک جناح نمی‌شود کشور را اداره کرد؛کشور متعلق به همه است. اگر تمام ۸۳ میلیون متحد باشیم و یک نفر مخالف، باید تلاش کنیم آن یک نفر را هم جذب کنیم.
 یک نفر مخالف هم برای ما زیاد است درحالی‌که شما یک جناح و جمعیت بزرگ را مخالف می‌کنید. باید حواسمان را جمع کنیم. این صحبت‌های رئیس‌جمهور به مذاق سخنگوی شورای نگهبان خوش نیامد...

سال‌های پیش با افزایش قیمت نفت و ارتقای درآمد کشورهای نفت‌خیز انتظار می‌رفت نرخ رشد اقتصادی آن‌ها و عملکرد اقتصادشان افزایش یابد؛ اما این شرایط برای ایران ایجاد نشد. در این راستا بسیاری از اقتصاددان‌ها براین باورند که اقتصاد ایران دچار یک بیماری است. اقتصاد ایران در سال‌جاری از سیزده ابرچالش رنج می‌برد. این ابرچالش‌ها از دهه‌های گذشته انباشت و با درآمدهای نفتی پوشانده شده بود اما در سال جاری با توجه به تحریم‌ها و کاهش درآمدهای نفتی،عملاً این چالش‌ها عیان شده‌اند. از سوی دیگر با توجه به این‌که درحال‌حاضر شناخت درستی از این مشکل‌ها وجود ندارد، در عمل نیز درمانی برای آن‌ها صورت نگرفته است. برای حل این ابرچالش‌ها نخست باید آن‌ها را به‌طوردقیق مورد شناسایی قرار داد و در وهله بعد راهکارهای اساسی برای درمان آن‌ها تجویز شود. امروز مشاهده می‌کنیم به‌جای این‌که چالش‌ها در مسیر کاهش و درمان قرار بگیرند، برعکس هر روز بحرانی‌تر می‌شوند. با توجه به شرایطی که این روزها اقتصاد ایران در آن قرار دارد، هر روز وضعیت این ابرچالش‌ها بغرنج‌تر می‌شود و در مقابل شاهد هیچ اقدامی برای درمان آن‌ها نیز نیستیم.
نظام بانکی: نخستین ابرچالش  نظام بانکی است. درحال‌حاضر این سیستم ناکارآمد است و درحالی‌که قرار بود از ابتدای انقلاب،نظام بانک‌داری بدون ربا اجرا شود و در همان ابتدا نیز این قانون تصویب شد،عملاً مشاهده کردیم که اجرا نشد.  اکنون بسیاری از بانک‌ها با زیان‌دهی روبه‌رو هستند و همین ناترازی بانک‌ها مشکل‌های زیادی را در نظام اقتصادی کشور به وجودآورده است.
ورشکستی صندوق‌های بازنشستگی:  دومین ابر چالش اقتصاد ایران است. درحالی‌که صندوق‌های بازنشستگی عملاً هیچ‌گونه بازدهی ندارند و با ضرر اداره می‌شوند، دولت هر ساله بیش از ۷۰هزار میلیارد تومان بودجه در نظر می‌گیرد .
تا دو صندوق کشوری و لشگری را اداره کند و حقوق و مزایای بازنشسته‌ها را پرداخت کند.
بیکاری جوان‌ها و قشر تحصیل‌کرده: سومین ابر چالش اقتصادی است. درحال‌حاضر نرخ بیکاری جوان‌های تحصیل‌کرده حدود ۲۰ درصد است؛ از سوی دیگر سالیانه بیش از  یک میلیون فارغ‌التحصیل دانشگاهی وارد بازار کار می‌شوند که در مقابل باید برای آن‌ها سالی یک میلیون شغل ایجاد شود که در عمل این اتفاق نمی‌افتد. این در حالی است که ما الان بیش از ۳.۵میلیون بیکار نیز در کشور داریم که این امر خود به معظل بزرگی تبدیل شده است.
وجود فساد گسترده و سیستماتیک:  چهارمین ابرچالش اقتصادی است. باید گفت فساد و رانت اقتصادی، از دیدگاه بخش خصوصی درصدر مشکلاتی است که این بخش برای حضور در عرصه اقتصادی با آن دست و پنجه نرم می‌کند؛ همچنین وجود فساد گسترده اجازه هیچ‌گونه فعالیت مولد اقتصادی را نمی‌دهد؛ بنابراین در چنین شرایطی نباید انتظار توسعه بخش خصوصی و کارآفرینی در حوزه اقتصاد ملی را داشت.
نابرابری، تبعیض‌گسترده و فاصله شدید طبقانی:  این مورد، پنجمین ابرچالش اقتصادی است. درحالی‌که باید برنامه‌ریزی‌ها و جهت‌گیری‌ها به سمت‌وسویی حرکت کند تا روزبه‌روز فاصله طبقاتی کاهش یابد، اما در مقابل می‌بینیم که در اثر سیاست‌گذاری‌های غلط این فاصله هر روز به طرز وحشتناکی عمیق‌تر و بیشتر می‌شود.
محدود بودن شرکای تجاری:  ششمین ابرچالش اقتصاد ایران  است. واقعاً این یک ضعف بزرگ است که در حوزه تجارت خارجی چه صادرات و چه واردات با کشورهای معدودی رابطه داریم؛ به طوری که بیش از ۶۰ درصد از مراوده تجاری ما با پنج کشور چین، امارات، ترکیه، کره‌جنوبی و عراق است. هر چند در صادرات و واردات هر کدام از این‌ ترکیب‌ها قدری متفاوت است، اما نکته مهم این است که ما باید روابط اقتصادی خود را توسعه دهیم.
یارانه پنهان: هفتمین ابرچالش اقتصادی ایران است. دولت هر ساله بودجه زیادی را صرف یارانه‌ها پنهان به خصوص در بخش انرژی می‌کند که این امر هر ساله فشار زیادی را به اقتصاد کشور وارد می‌‌سازد. از سوی دیگر نظام توزیع یارانه در کشور ما به هیچ عنوان مناسب نیست و باید مورد اصلاح جدی قرار بگیرد.
نظام مالیاتی ناکارآمد: این مورد را باید هشتمین ابرچالش نظام اقتصادی قلمداد کرد. سیستم مالیاتی فعلی به هیچ عنوان جواب‌گوی نیاز کشور نیست. حجم بالای فرار مالیاتی و پهنه‌های بزرگی از اقتصاد ایران که به هیچ عنوان مالیات نمی‌دهند،خود گویای این مطلب است. از سوی دیگر در کشور شاهد اجرای عدالت مالیاتی به هیچ عنوان نیستیم.
ناکارآمدی نظام تأمین مالی دولت: نهمین ابرچالش در نظام اقتصادی است. با توجه به حجم پروژه‌های عمرانی که در کشور هر ساله انجام می‌پذیرد، مشاهده می‌شود که انبوهی از طرح‌های نیمه‌تمام وجود دارد که سال‌ها معطل مانده و از دولتی به دولت بعد منتقل می‌شود؛ در صورتی که اگر روش‌های تأمین مالی درستی به کار گرفته می‌شد، این حجم از پروژه‌های نیمه‌کاره وجود نداشت.
اندازه بزرگ دولت: دهمین ابرچالش اقتصادی ایران در سال جاری است. به دلیل این‌که با یک دولت عریض و طویل روبه‌رو هستیم، بروکراسی ناکارآمدی بر نظام اداری کشور حاکم است که این موضوع مشکلات زیادی را به وجود آورده است؛ درحالی‌که اگر دولت کوچک و چابک شود، بسیاری از هزینه‌های دولت کاهش می‌یابد و این منابع می‌تواند در امور مولد اقتصادی سرمایه‌گذاری شود.
نامناسب بودن فضای کسب و کار:
این مورد را یازدهمین ابرچالش اقتصادی حال‌حاضر ایران باید دانست. با وجود این‌که قانون بهبود مستمر فضای کسب‌وکار در سال ۹۱ در مجلس تصویب و از سوی دولت ابلاغ شد، شاهد هستیم هنوز بعد از گذشت سال‌ها این قانون اجرایی نشده است؛ در‌صورتی‌که خود اتاق بازرگانی این قانون را پیشنهاد داد و در صورتی که اجرایی شده بود، الان وضعیت تولید و اشتغال کشور به این وضعیت فعلی نبود.
خصوصی‌سازی نامناسب: دوازدهمین ابرچالش به حساب می‌آید. ثمره این خصوصی‌سازی‌ها را در مشکلاتی که این سال‌ها برای کارخانه‌هایی مانند نیشکر هفت‌تپه و هپکو به وجود آمده مشاهده می‌کنیم. اگر این خصوصی‌سازی‌ها به روش اصولی شکل می‌گرفت، امروز این حجم از تعطیلی بنگاه‌های واگذار شده وجود نداشت و کشور از این رهگذر با مشکلات فراوانی مواجه نمی‌شد.
مشکلات زیست محیطی و آلودگی هوا: در سال جاری شاهد تعطیلی‌های پی‌درپی در تهران و کلان‌شهرهای دیگر،به خاطر آلودگی هوا بودیم که این امر سالانه ضرر هنگفتی را به اقتصاد ملی وارد می‌کند. این در حالی است که در سال‌های آینده این وضعیت تشدید خواهد شد و باید منتظر خسارت‌های بیشتری از این ناحیه باشیم.

در دوران رشد وگذران عمر، هر کارآفرین برای این‌که بتواند برنده شود، فرصت‌ها و تهدیدهایی پیش رو دارد که برای حفاظت از منافع و جایگاه برند تنها با ابزاری قدرتمند به نام «هنر دیپلماسی» می‌توان چنین چالش‌ها یا ظرفیت‌هایی را مدیریت،کنترل و هدایت کرد. هر کارآفرینی در ساختار تشکیلاتی خود به دیپلماسی نگاهی ویژه دارد؛ زیرا در فرازوفرودهای بازارِ رقابتی،محکوم به حضور و تأمین منافع بوده و ملزم به برنامه‌ریزی...

سرپرست ریاست فدراسیون فوتبال می‌گوید: بازی نکردن در لیگ قهرمانان آسیا تبعاتی چون محرومیت و جریمه در پی دارد؛اما باشگاه‌ها مصمم است که در ایران از رقیبانشان میزبانی کنند. «حیدر بهاروند» درباره تصمیم کمیته مسابقات کنفدراسیون فوتبال آسیا مبنی بر بازی نمایندگان ایران برابر...

طبق ماده 6 قانون ایمنی مدارس باید سعی شود براساس ضوابط و معیارهای وزارت آموزش و پرورش در هر مدرسه نمازخانه،کتاب‌خانه، آزمایشگاه، کارگاه، سالن ورزشی، سالن اجتماعات، مکان و وسایل لازم برای کمک های اولیه و مراقبت‌های بهداشتی و اطفای حریق پیش‌بینی و از امکانات موجود در مدرسه و امکانات مشابه خارج از آن استفاده شود؛ اما گویا این قانون تنها در حد حرف است و چندان مقاوم نیست تا درد مدارس را درمان کند ...

مدت‌هاست که وزیر بهداشت زنگ خطرافزایش افسردگی را به صدا درآورده و مکرراً راجع به شیوع آن هشدارمی دهد. او طی سخنانی تصریح کرد: باید فضای غم‌انگیز را شکست و آن را تعدیل و تلطیف کرد. این افسردگی عامل خودکشی و بسیاری از خشونت‌های اجتماعی است. باید روان‌های پریشان را دریابیم...

«باربارا اسلاوین» در امریکن‌ کانسرواتیو نوشت: سیاست آمریکا درقبال خاورمیانه، اغلب معکوس بوده است؛ به این ترتیب گروه‌هایی که دشمن آمریکا هستند بعضاً درمورد موضوعی خاص با این کشور به توافق می‌رسند. این شکست منطقی‌استراتژیک در زمان دولت «جورج‌دبلیو بوش» به وضوح دیده شد.پس از حملات 11سپتامبر 2001، به‌جای استفاده از فرصتی برای گسترش دایره متحدان آمریکا یا حداقل عدم‌دشمن‌تراشی خاورمیانه دولت بوش اعلام کرد: جنگ ما علیه همه تروریست‌ها در جهان خواهد بود نه فقط گروه‌های سنی. بوش به‌رغم کمک‌های ایران و گروه‌های شیعه در سرنگونی طالبان در افغانستان و تشکیل دولت جایگزین، درنهایت تهران را در کنار کره‌شمالی و عراق به‌عنوان محور شرارت اعلام کرد. گفته می‌شود جورج‌دبلیوبوش،وقتی تصمیم حمله به عراق گرفت، تفاوت بین سنی‌ها و شیعه‌ها را درک نمی‌کرد. حالا به نظر می‌رسد ترامپ هیچ‌کدام از مسلمان‌ها را دوست ندارد البته جز آن‌ها که از او اسلحه می‌خرند! در ترورشهیدسلیمانی، ترامپ نشان داد که هیچ درکی از مفهوم شهادت در فرهنگ شیعه ندارد. برای ایرانی‌ها و بسیاری از شیعه‌های عرب حتی آن‌ها که به ایران وابسته نیستند، سلیمانی یک تهدید بزرگ علیه القاعده و داعش بود. به گمان آن‌ها او با قدرت از منافع این اقلیت مذهبی در خاورمیانه دفاع می‌کرد. طرح‌هایی که به‌تازگی از شهیدسلیمانی منتشر شده،گواه بر این باور است که به باور آن‌ها سلیمانی توسط نیروهای شیطانی یزیدی-که آمریکا باشد-، در عراق به شهادت رسیده است. آمریکا و متحدان آن باید به خاطر احتمال حملات تلافی‌جویانه ایران به 50 هزار سرباز آمریکایی اعم از زن و مرد در خاورمیانه نگران باشند و بعد از این هم تنها با داعش و گروه‌های سنی گلاویز شوند. لایحه اخراج سربازان آمریکایی از عراق آن هم برای واشنگتن که این‌قدر هزینه مادی و انسانی در عراق داشته است، تحقیرآمیز بود. بدون شک خروج آمریکا از این کشور موجب افزایش نفوذ ایران، روسیه و چین خواهد شد. «پوتین» و «جینپینگ» الان در نقش دلال‌هایی هستند که منتظر بهره‌برداری از این فرصت دندان تیز کرده‌اند و گزینه‌های معقولی هم برای عراق هستند؛ زیرا بین شیعه و سنی طرف یکی را نگرفتند.