ملی‌پوشان جوان کبدی ایران با نمایشی قدرتمندانه مقابل کنیا موفق به کسب عنوان قهرمانی جهان شدند. در آخرین روز از رقابت‌های کبدی جوانان جهان، ایران به مصاف کنیا رفت. نیمه نخست این ...

«هزار تو» اثر «امیرحسین ترابی» فیلمی به‌غایت ضدسینماست که نه فرم می‌شناسد و نه محتوا. این اثر به کمک تعلیقِ چه شده است، توانسته مخاطب را سردرگم لابه‌لای چرایی‌ها و چگونه‌ها نگاه دارد؛ اما هرگز نه خود می‌تواند پاسخی برای ...

کارآفرینی، مؤثرترین راهکار عبور از ناپایداری‌های اقتصادی – اجتماعی فزاینده است که می‌تواند علاوه بر تأثیر بسزای خود در حوزه اقتصاد به طور غیرمستقیم بر جامعه و فرهنگ کشور مؤثر واقع شود.عصر حاضر عصر کارآفرینی است و نقش کلیدی کارآفرینی و کسب وکارهای فناورانه نوپا در روند رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشورها روشن است. کارآفرینان پیشگامان تحول، رشد و توسعه اقتصادی هستند که ثمره تفکر، تدبر، اقدامات و مدیریت آن‌ها خلق ثروت، توسعه تکنولوژی و ایجاد اشتغال مولد و پایدار بوده است. کارآفرینان، همواره نقش مهمی در پیشرفت جوامع داشتند. آن‌ها در رأس کسب و کارها قرار گرفته، در جست‌وجوی فرصت‌ها بوده و خلاقیت نیز ابزاری برای موفقیت آن‌ها تلقی می‌شود. کارآفرینان، تغییر را یک پدیده معمولی می‌دانند، همیشه در جست‌وجوی آن هستند، به آن واکنش نشان داده و از آن به عنوان یک فرصت استفاده می‌کنند.آن‌ها پیشگامان موفقیت‌های تجاری در جامعه هستند.آن‌ها از نظر رهبری، مدیریت، نوآوری، کارآیی، ایجاد شغل، رقابت، بهره‌وری و تشکیل شرکت‌های جدید، سهم مهمی در رشد اقتصادی دارند.بسیاری از صاحب‌نظران حوزه کارآفرینی معتقدند در جوامع امروزی باید انقلاب کارآفرینی رخ دهد. این انقلاب در قرن حاضر اهمیتی به مراتب بیشتر از اهمیت انقلاب صنعتی دارد. افراد کارآفرین نقش مهمی در حرکت چرخ‌های توسعه اقتصادی بر عهده دارند و منشأ تحولات بزرگ در زمینه‌های صنعتی، تولیدی و خدماتی در سطح سازمان‌ها محسوب می‌شوند. از جمله مهم‌ترین محاسن راه‌اندازی شرکت‌های کارآفرین، ایجاد اشتغال مولد است. زیرا به موجب یک اصل در مدیریت، اگر یک نفر به طور مستقیم به کاری مولد گمارده شود، به صورت غیرمستقیم برای حداقل سه نفر دیگر شغل ایجاد کرده است. ایجاد اشتغال مولد نیازمند شناسایی، خلق و استفاده از فرصت‌های کارآفرینی و اشتغال موجود در جامعه است و این از مهم‌ترین دلایل توجه به کارآفرینی است...

جزئیات تصمیم جدید سران سه قوه برای سهمیه‌بندی و نرخ بنزین اعلام شد. براساس این اطلاعیه، قیمت بنزین معمولی سهمیه‌ای هر لیتر ۱۵۰۰ تومان و قیمت بنزین معمولی غیرسهمیه‌ای به ازای هر لیتر سه هزار تومان خواهد بود، همچنین قیمت بنزین سوپر هر لیتر ۳۵۰۰ تومان تعیین شده است.
بر مبنای اطلاعیه شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، سهمیه کامل آبان خودروهای شخصی از بامداد روز جمعه ۲۴ آبان ماه به کارت سوخت شخصی آن‌ها واریز می‌شود و این سهمیه به مدت شش ماه قابل ذخیره است.
این اطلاعیه افزوده است: استفاده از سهمیه سوخت صرفاً با استفاده از کارت سوخت هوشمند شخصی میسر است.
بر همین اساس، سهمیه خودروهای سواری شخصی بنزینی ماهانه ۶۰ لیتر و دوگانه‌سوز ۳۰ لیتر خواهد بود. همچنین سهمیه سوخت تاکسی بنزینی ماهانه ۴۰۰ لیتر و دوگانه سوز ۲۰۰ لیتر است.
سهمیه سوخت موتورسیکلت ماهانه ۲۵ لیتر تعیین شده است، همچنین وانت کم مصرف بنزینی در ماه ۲۰۰ لیتر و وانت کم مصرف دوگانه سوز ماهانه ۶۰ لیتر سهمیه سوخت دارند.
بر اساس این اطلاعیه، وانت پرمصرف بنزینی ماهانه ۳۰۰ لیتر و وانت پرمصرف دوگانه‌سوز ماهانه ۱۲۰ لیتر سهمیه دریافت خواهند کرد. سهمیه سوخت آمبولانس‌ها نیز ماهانه ۵۰۰ لیتر خواهد بود.
این اطلاعیه همچنین افزوده است: کسانی که تا کنون به هر علت کارت سوخت شخصی خود را دریافت نکرده‌اند از ساعت آغاز اجرای این طرح، سهمیه سوخت آن‌ها محفوظ است و از این بابت نگران نباشند.
بر اساس این اطلاعیه، افرادی که کارت سوخت ندارند شامل کسانی که تا کنون درخواست صدور المثنی نداده‌اند یا کسانی که درخواست داده و هنوز کارت سوخت خود را دریافت نکرده‌اند و همچنین کسانی که کارت سوخت برای آن‌ها صادر شده، ولی در باجه معطله شرکت ملی پست مانده است سهمیه همه آن‌ها از بامداد جمعه محفوظ است و ذخیره خواهد شد. اطلاعیه شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی می‌افزاید: نرخ «سی‌ان‌جی» بدون تغییر خواهد بود، برای مسافربرهای بر پایه اینترنت (اسنپ و تپ سی) مشروط بر آن که نرخ‌های خود را از مقادیر مصوب به تشخیص وزارت کشور تغییر ندهند اعتبار معادل سهمیه مصوب تعلق خواهد گرفت. برای تأمین سوخت خودروهای مسافربر خطی و بین شهری، آژانس‌های مسافربری و آموزشگاه‌های رانندگی تمهیدات لازم اتخاذ شده است که اعلام
خواهد شد.
این اطلاعیه می‌افزاید: به منظور رفاه حال دارندگان خودروها با اولویت وانت بار، مقرر شد وزارت نفت و سازمان برنامه و بودجه کشور تا یک ماه آینده ضوابط تشویقی برای توسعه مصرف «سی‌ان‌جی» در خودروها را تنظیم کند و به تصویب شورای اقتصاد برساند.

http://www.naslefarda.net/newspaper/page/6102/3/131194/0

http://www.naslefarda.net/newspaper/page/6102/3/131198/0

http://www.naslefarda.net/newspaper/page/6102/3/131196/0

http://www.naslefarda.net/newspaper/page/6102/7/131225/0

روند گازدهی به سانتریفیوژهای فعال در سایت فردو با حضور بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از پانزدهم آبان آغاز شد. حضور بازرسان آژانس در این مراسم نشانگر این است که گام چهارم ایران نیز با نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهد بود و در صورتی که کشورهای اروپایی به تعهدات کامل خود عمل کنند، ایران نیز به تعهدات کامل خود برخواهد گشت. اکنون مهم است که اروپایی‌ها نسبت به این اقدام ایران چه سیاستی در پیش بگیرند.
آیا فرانسه طرح جدیدی به ایران ارائه خواهد داد؟
 فرانسه همچنان در صدد است خود را به عنوان یک بازیگر میانجی بر سر حل بحران برجام مورد شناسایی نظام بین‌الملل قرار دهد. رئیس‌جمهور فرانسه و دیگر مقامات این کشور، اصرار زیادی داشتند تا در جریان برگزاری نشست اخیر مجمع عمومی، ملاقاتی میان مقامات ایرانی و آمریکایی، آن هم با حضور و واسطه‌گری مقامات کاخ الیزه برگزار شود. با این حال اصرار ایالات متحده بر حفظ تحریم‌ها و تاکید بر حق ایران مبنی بر لزوم بازگشت بدون قید و شرط ایالات متحده به توافق هسته‌ای (به عنوان پیش‌شرط هر گونه مذاکره با آمریکا)، مانع از شکل‌گیری این روند شد. هم اکنون هم فرانسه سعی دارد بار دیگر این نقش‌آفرینی را احیا کند. وزیر امور خارجه فرانسه در سفر اخیر خود به امارات متحده عربی، به مذاکرات همه‌جانبه و عمیق با ایران بر سر برجام و موضوعات منطقه‌ای اشاره کرده است. کاخ الیزه از یک سو سعی دارد خود را به عنوان تنها واسطه‌گر میان ایران و ایالات متحده معرفی کند. «مکرون» به خوبی می‌داند که در صورت ایجاد توافقی جدید میان ایران و بازیگران غربی (از جمله آمریکا) بر سر برجام، می‌تواند بر روی این موضوع به عنوان دستاوردی مهم در حوزه سیاست خارجی دولت مکرون مانور دهد، اما ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود! بخشی از این ماجرا صرفاً جنبه دولتی ندارد! «مکرون» نگران است که ارسال پیام‌های واشنگتن به ایران از سوی دیگر واسطه‌های غیراروپایی، از جمله پاکستان، قطر و ژاپن به نقش سنتی فرانسه در نظام بین‌الملل لطمه وارد کند. «لودریان» اخیراً بار دیگر از مذاکرات جدی با ایران سخن به میان آورده است، اما سؤال اصلی اینجاست که آیا پاریس در این خصوص طرح جدیدی به ایران ارائه خواهد کرد؟ پاسخ این سؤال لزوماً مثبت نیست! فرانسوی‌ها احتمالاً سعی خواهد کرد همان پیشنهادات قبلی خود مبنی بر مذاکره بر سر بند «غروب آفتاب» و «فعالیت‌های منطقه‌ای ایران» را بار دیگر به تهران ارائه کرده و صرفاً در خصوص شکل مذاکرات و نحوه برگزاری گفت‌وگوها، طرح‌هایی را به کشورمان ارائه دهند. به عبارت بهتر، از آنجا که طرح فرانسوی‌ها به تأیید مقامات آمریکایی رسیده است، بعید است در ماهیت آن تغییری صورت گیرد. یکی از مواردی که فرانسوی‌ها در قبال آن تقریباً قطع امید کرده‌اند، مربوط به مذاکرات مستقیم ایران و ایالات متحده آمریکا می‌شود. مقامات کاخ الیزه در «بیاریتز» و «نیویورک» به این نتیجه رسیدند که اقبالی از سوی ایران برای مذاکره با دولت ترامپ وجود ندارد. این در حالی بود که «مکرون» و «لودریان» اصرار داشتند که جهت رسیدن به هر گونه توافق موقت و دائمی در خصوص برنامه هسته‌ای و منطقه‌ای ایران، شکل‌گیری این ملاقات الزامی است. هم اکنون فرانسوی‌ها پذیرفته‌اند که باید این مطالبه را از دستورالعمل‌های دیپلماتیک خود در قبال ایران حذف کنند زیرا اصرار بر ملاقات میان مقامات ایرانی و آمریکایی، به دلیل مخالفت هوشمندانه جمهوری اسلامی، نوعی وقت تلف کردن محسوب می‌شود. از سوی دیگر، خیز ایران مبنی بر برداشتن گام چهارم کاهنده تعهدات برجامی، فرانسوی‌ها را بیش از پیش در ترسیم معادلات جدید تحت فشار قرار داده است. با این حال پاریس به خوبی می‌داند که تهران به دلیل ارزش راهبردی و حیثیتی گام‌های کاهنده تعهدات برجامی، آن‌ها را حداقل تا زمان عقب‌نشینی طرف مقابل از استراتژی اعمال فشار حداکثری به ایران متوقف نخواهد کرد. در هر حال، فرانسوی‌ها در برهه فعلی، بیش از هر زمان دیگری در قبال حل و فصل بحران‌های به وجود آمده بر سر توافق هسته‌ای با کشورمان احساس ضعف و ناتوانی می‌کنند. البته فرانسه نمی‌تواند نقش منفی و بازدارنده خود در عمل به تعهدات برجامی اروپا (خصوصاً پس از خروج ترامپ از توافق هسته‌ای) را در شکل‌دهی این معادله پیچیده نادیده انگارد!
اروپا باید بداند که...
 اقدام جمهوری اسلامی ایران در برداشتن گام چهارم کاهش تعهدات هسته‌ای، یک پیام روشن و یک فرصت تازه به کشورهای اروپایی است که در صورت علاقه‌مندی به حفظ توافق هسته‌ای باید پاسخگوی تعلل و کوتاهی خود بوده و تعهدات برجامی را اجرایی کند. سران کشورهای انگلیس، آلمان و فرانسه باید به این باور برسند که مردم ایران نمی‌توانند هم محدودیت‌های هسته‌ای را بپذیرند و هم تحریم‌های یک‌جانبه و غیرقانونی را تحمل کنند. بعد از مخالفت «ترامپ» با پیشنهادات فرانسه و ناکام ماندن «مکرون» در اجرای طرح خود، باید کشورهای اروپایی به این حقیقت پی برده باشند که باید با اتخاذ تصمیمات مستقلانه و معقول، راه خود را از آمریکا جدا کرده و در مقابل سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه آمریکا، بایستند.
طبعاً اروپا در صورت عدم اتخاذ یک رویکرد مستقل از آمریکا، قادر خواهد بود ایران را متقاعد کند تا از تصمیم منطقی خود برای برداشتن گام‌های پنجم و ششم صرف‌نظر کند. در عین حال اروپا باید واسطه‌گری بین ایران و آمریکا را فراموش کند و به این باور برسد که به دلیل خصومت‌های مستمر و ظالمانه دولت‌های آمریکا علیه ملت ایران، آینده روشنی برای مناسبات دو کشور متصور نیست. امروز حتی دیوار اعتماد میان آمریکا و اروپا نیز در حال فروریختن است و آمریکا بسیاری از تعهدات خود در قبال متحدان اروپایی را نیز نقض کرده است.
خروج از پیمان پاریس و عدم پایبندی واشنگتن، تعهدات آب و هوایی، خروج از یونسکو، اعمال تعرفه‌های تجاری علیه اروپا، چین و روسیه و موارد مشابه دیگر باعث شده تا آمریکا اعتماد خود در سطح جهانی را از دست بدهد. اروپا باید شرایط کنونی را درک کرده و اجرای تعهدات برجامی خود را به تصمیمات آمریکا گره نزند. نکته آخر اینکه اروپا باید بداند که جمهوری اسلامی ایران با مقاوم‌سازی اقتصاد، تحریم‌های ناجوانمردانه و غیرقانونی آمریکا را مدیریت کرده و پشت سرگذاشته و در اجرای رهنمودهای رهبر معظم انقلاب «منتظر خارجی‌ها» نخواهد ماند و بدون دل بستن به وعده‌های بی‌پشتوانه کشورهای اروپایی، با اتکا به منابع داخلی و توانمندی‌های علمی کشور، مسیر پیشرفت اقتصادی را هموار
خواهد کرد.