پنجم شهریورماه؛
تعداد بازدید : 1
روز خانواده و تکریم بازنشستهها به احترام بزرگترها
نویسنده : زهرا محزونیه
«خانواده» نخستین و مهمترین نهاد تربیت آدمی است. آغازی برای صعود به قلههای انسانیت و پیمودن پلههای تعالی است و فضایی که در آن ارزشهای اخلاقی و اجتماعی از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود و اسباب رشد و تعالی انسان به وجود میآید. خانواده، چتر عطوفت و کانون مهرورزی است. باغستانی که در آن، باغبان تربیت با سختکوشی و تلاش دایمی، فرزندان را از گزند آفات روحی، روانی و محیطی دور میسازد و با تربیت و آموزش درست، در باروری استعدادها و استقلال شخصیت تأثیر بسزایی ایفا میکند. اگر در سرچشمه ترقی و پیشرفت تمدن بیندیشیم و در جستوجوی منبع شعاع ارزشها، فضیلتها، کارهای نیک و خاستگاههای اخلاق در محافل اجتماعی باشیم، خواهیم دید که همه اینها از نظام خانوادههایی به هم پیوسته و سرشار از عاطفه سرچشمه میگیرد. پس اگر بنای خانواده در جامعه بر پایه فضیلت و اخلاقی نیکو استوار باشد، روح همکاری، برادری و محبت بر آن جامعه حاکم خواهد شد و آن جامعه با اتحاد و انسجام، اهلیت پذیرش امانت الهی را در زندگی خواهد داشت.
علت انتخاب این روز شأن نزول آیه «هل آتی» در سوره «الانسان» که راجعبه خانواده و استحکام پایههای آن بوده، عنوان شده است. سوره «هل آتی» در روز ۲۵ ذیحجه در شان اهل بیت پیامبر (ص) نازل شد که پس از سه روز روزه و انفاق افطار خود، از طرف خداوند اطعام شدند. قراربراین بود که روز بازنشستهها با یک روز در تقویم رسمی کشور تلفیق شود که بهترین روز برای این منظور روز ۲۵ ذیحجه یعنی «روز خانواده» بود. در دین مبین اسلام، خانواده یکی از مهمترین ارکان جامعه محسوب میشود. پایبندی به خانواده و جلوگیری از بیبندوباری و ارتقای جایگاه و تحکیم بنیان خانواده، از جمله مسائلی محسوب میشود که به آن سفارش فراوان شده است. خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی، آسیبپذیرترین گروه در برابر آسیبهای اجتماعی است؛ بهطوریکه اکثر مشکلها و آسیبها ابتدا در خانوادهها بروز پیدا میکند و در صورت عدم پیشگیری و برخورد ناصحیح با آنها، به درون جامعه نیز رسوخ میکند و در این شرایط دشوار، دیگر نمیتوان به راحتی مشکلها و آسیبها را کنترل کرد. خانواده، اگرچه کوچکترین واحد اجتماعی است، در عین حال بزرگترین و اثرگذارترین واحد تربیتی در جوامع به شمار میآید، به گونهای که میتواند منشأ تحول فردی و اجتماعی و رشد ارزشهای انسانی در میان اعضای آن باشد. از همین رو، سرمایهگذاری و توجه هرچه بیشتر به این نهاد مقدس، در شمار وظایف پیامبران و پیشوایان ادیان قرار گرفته است.