پالایشگاه نفت «آناهیتا» یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های نفتی کشور است که قرار بود بعد از ۱۰ سال خودکفایی منطقه غرب کشور در امر تولید، فرآورده‌های نفتی باکیفیت...

داریوش اسدزاده بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در سن ۹۶ سالگی درگذشت. طبق تأیید وکیل خانوادگی این هنرمند، او که مدتی قبل در بیمارستان بستری بود یک‌شنبه سوم شهریورماه در منزل خود چشم...

استخدام نیروهای حق‌التدریسی آن هم بدون آزمون و شرط‌‌گذاری‌های معمول، خبر مسرت‌بخشی بود که ازحدود دو ماه پیش، از سوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ...

سخنگوی وزارت امور خارجه از سفر رئیس دستگاه دیپلماسی به محل برگزاری اجلاس سران گروه هفت به دعوت همتای فرانسوی‌اش خبر داد. سید عباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه در حساب شخصی خود در توییتر نوشت: «به دعوت لودریان وزیر امور خارجه فرانسه، دکتر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان برای ادامه رایزنی‌ها درخصوص ابتکارات اخیر میان روسای جمهور ایران و فرانسه، وارد شهر بیاریتز محل برگزاری اجلاس سران گروه هفت شد.» وی ادامه داد: «در این سفر با هیات آمریکایی ملاقات یا مذاکره‌ای صورت نخواهد گرفت.» موسوی همچنین در
گفت و گویی اعلام کرد که وزیر امور خارجه پس از توقف کوتاه در شهر بیاریتز، مجدد به تهران بازمی‌گردد تا در رأس هیئتی سیاسی عازم پکن شود. دیروزخبرگزاری فرانسه از فرود یک فروند هواپیمای ایرانی در شهر «بیاریتز» محل برگزاری اجلاس سران گروه هفت خبر داد و مدعی شد این هواپیما احتمالاً حامل محمد جواد ظریف است.

در پی انفجار دفتر نخست‌وزیری در هشتم شهریور سال 1360 و شهادت دو یار دیرین امام (ره) و انقلاب و دو اسوه علم و تقوا، شهید «محمدعلی رجایی»، رئیس‌جمهور و «محمدجواد باهنر»، نخست‌وزیر که نمونه‌ای از دولتمردان مردمی بودند و نیز به منظور آشنایی مردم با فعالیت‌ها و بیان اهداف و برنامه‌های آینده دولت، از دوم تا هشتم شهریور در تقویم رسمی کشور به عنوان هفته دولت نام‌گذاری شده است.
در کشورهای دیگر، مبنای هفته دولت غالباً روی کارآمدن یک جریان سیاسی حاکم در آن کشور در نظر گرفته می‌شود؛ درحالی که هفته دولت در ایران با فرهنگ ایثار و شهادت پیوند ناگسستنی دارد. دولت «شهید رجایی»، نخستین دولت و مکتبی بود که پس از حاکمیت لیبرال‌ها برکشور، عهده‌دار امور شد. این دولت در آن دوره بحرانی، بیش‌ترین کوشش را برای خدمت به اهداف مقدس انقلاب از خود نشان داد، تا آنجا که جان خویش را سر آن نهاد. هفته دولت فرصت ارزنده‌ای را فرا روی ملت ایران و دولت قرار می‌دهد تا عیار رویکردهای مسئولان، با آنچه به الگوی شهیدان «رجایی» و «باهنر» شهرت یافته است، مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد. همراهی ملت با دولت و پشتیبانی آحاد مردم از آن، از عوامل ثبات دولت‌هاست و این رابطه تا هنگامی که دولت یک دولت مردمی و خدمتگزار باشد، پایدار خواهد بود. از جنبه‌ای دیگر هم باید توجه داشت که هفته دولت، فرصتی است تا قدری تأمل کنیم و تلاش مسئولان متعهد کشور را ارج نهیم، خدمت‌های نادیدنی دولتمردان خدمتگزار را سپاس گوییم و به همه تلاشگران و زحمت‌کشان نظام مقدس جمهوری اسلامی خسته نباشید بگوییم. در این میان نکته‌ای که قابل توجه است این که گاهی مشاهده می‌شود با آغاز هفته دولت، برخی دولت‌ها سعی در پررنگ کردن اقدامات خود می‌کنند و انباشتی از طرح‌ها و پروژه‌ها را بدون در نظر گرفتن نیازهای جامعه و کشور با روانه‌سازی وزرا و معاونان رئیس‌جمهور به افتتاح می‌رسانند. بهتر است در هفته دولت به‌جای افتتاح‌های پوشالی و پر زرق و برق به سراغ عملکردها رفته و بسنجیم که چه مقدار دولت فعلی با مَشی رجایی و باهنر هم‌خوانی دارد؟ متاسفانه بسیاری از دولتمردان فراموش کرده‌اند که هویت هفته دولت از کجا آمده و چه شده که امروز در تقویم جمهوری اسلامی یادمانی از کابینه نقش بسته است. رهبر معظم انقلاب در سال 87 در دیدار با کابینه نهم توصیف زیبایی از منشور دولت شهید رجایی داشتند و فرمودند: «این ذکر شهید رجایی و شهید باهنر - که این دو برادر عزیز، حقیقتاً مظهر علم و عمل بودند- در هفته دولت، یک امر مغتنمی است؛ یک چیز نمادین و باارزشی است. معنایش این است که ما - که مسئولان بخش‌های مختلف کشور هستیم - در رفتار عمومی خودمان، نگاهمان به همان ارزش‌هایی باشد که برجستگی شخصیت این دو عزیز، به خاطر آن ارزش‌هاست.» با تأسی از این بیانات رهبر انقلاب یک خلأ جدی در رویکرد دولت‌ها احساس می‌شود و آن دوری برخی مسئولان کشور و بی‌توجهی آن‌ها به ارزش‌هاست، اما آیا واقعاً کارگزاران دولتی بنا به مناسبت هفته دولت چه اقدامی در زمینه حقیقت بخشی به عملکرد تقوای سیاسی و پرهیز از اشرافی‌گری که نماد دولت «رجایی» و «باهنر» بود انجام می‌دهند.
در ارزیابی اقدامات دولت دوازدهم باید گفت دولت در این مدت اقداماتی در حوزه داخلی و خارجی انجام داده است. نقطه مهم سیاست خارجی در دولت «آقای روحانی» مسئله برجام بود، متاسفانه به‌رغم تلاش‌های ایران با روی کار آمدن «ترامپ» اهداف بلند اقتصادی و سیاسی متصور از برجام محقق نشد. ما از برخی حقوق خودمان درباره استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای گذشت کردیم تا به روابط بهتری در سطح منطقه، بین‌الملل و از نظر اقتصادی، بانکی و سیاسی برسیم که این اهداف خیلی خوب با فشار آمریکا محقق نشدند. از طرف دیگر با تحولات رخ داده در عربستان و روی کار آمدن نیروهای افراطی همچون «محمد بن سلمان» معادلات منطقه دچار تغییر شد. با فشارهای وارد شده روابط ما با خیلی از همسایگان و کشورهای عربی تیره شد که ما از عربستان به عنوان کشور متخاصم یاد می‌کنیم. درباره ارتباط با برخی از کشورهای همسایه همچون افغانستان نیز پیشرفت زیادی نداشتیم، همچنان مشکلات امنیتی مرزی ما سر جایش است. هنوز دیپلماسی آب نیز نتیجه نداده است. در حوزه داخلی نیز متاسفانه دولت میراث‌دار وضع وخیم مؤسسات مالی و اعتباری بود که باعث نارضایتی مردم شد. دولت از این جهت فشار زیادی را تحمل کرد، از طرف دیگر بسیاری از تحریم‌ها پابرجا بود و موضوع عدم مراودات مالی ما با دلار باعث شد که بازار دلار دچار تنش شود، ظرف چند روز وضعیت به گونه‌ای شد که دولت شدیداً تحت فشار قرار گرفت. مسئله دیگر دولت اشتغال بود متاسفانه از آنجا که از قبل، بسیاری از واحدهای تولیدی دچار رکود شدند و کارگران‌شان بیکار و پیمانکارانی دچار ورشکستگی شدند، تعداد زیادی از دولت طلبکار هستند، آن هم در شرایطی که با پدیده قاچاق کالا مواجه هستیم که همه به اقتصاد کشور فشار وارد می‌کند. گرچه در این دولت اعلام شد که حدود یک سوم قاچاق کاهش یافته، اما باز هم قاچاق ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلاری کالا در طول سال پول زیادی است. مسئله دیگری که دولت میراث‌دار آن بود، مواجهه با حجم وسیعی از دانش‌آموزانی بود که به دانشگاه رفته و آن‌ها با مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس فارغ‌التحصیل شدند، تعدادی که از نظر نیاز جامعه تناسبی نداشت. اکنون دولت با خیل وسیعی از فارغ‌التحصیلان بیکار مواجه است که باید چاره‌ای برای آن بیندیشد. دولت‌ها همواره زحمات زیادی می‌کشیدند که دولت دوازدهم نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از نقاط قوت این دولت را می‌توان تشکیل ستاد اقتصاد مقاومتی به ریاست «آقای جهانگیری» دانست که مستمراً جلسات آن برگزار می‌شود، همچنین دولت طرح‌های خوبی برای انتقال آب دارد که در صورت موفقیت می‌تواند در عرصه تولید، اشتغال، صنعت و کشاورزی کمک‌کننده باشد. در پایان هم نقطه ضعف دولت را باید عدم توانایی برای خروج کشور از رکود دانست البته این را هم باید بدانیم که دولت تحت فشار است و دستش برای هر کاری هم باز نیست.