یک کارشناس اقتصادی گفت: نرخ پایه‌ای که برای عرضه بنزین در بورس مدنظر گرفته شده، چندان جذاب نیست؛ درحالی‌که حاشیه سود حاصل از صادرات بنزین باید جذاب شد...

آیین تودیع و معارفه مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مرکزی، با حضور حجت‌الاسلام رو حانی‌نژاد، مدیرکل امور استان‌ها و رئیس هیئت فقهی و حقوقی سازمان...

درگیری در اراضی پایگاه هوایی بیشه‌کلا در محمودآباد مازندران، جنجال خبری  چند روزگذشته بود. در این درگیری همراه با تیراندازی، دو نفر کشته و چند نفر زخمی شدند. در این درگیری افرادی که...
 

بعدازظهر روز دوشنبه بود که خبری کوتاه مبنی‌بر احتمال آزادی نفت‌کش ایرانی «گریس1» توسط برخی رسانه‌ها منتشر و در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست چرخید و تأیید و تکذیب شد؛ برخی رسانه‌ها حتی آن را در حد یک «شوخی» دانستند. اخبار ضدونقیض بود. وب‌سایت شبکه «العالم» نوشت؛ ضمن بررسی اطلاعات رصد آنلاین کشتی‌ها متوجه این مسئله شد که نفت‌کش‌ «گریس1» با «سرعت0.1 نات» در حال حرکت جزئی است و لحظه‌هایی بعد، دوباره متوقف شد. اطلاعات حرکتی روزهای گذشته کشتی، نشان می‌دهد که تغییر مکان جزئی نفت‌کش موضوعی عادی بوده است. درواقع نفت‌کش با هدایت نیروهای انگلیسی و بنابه‌دلایلی نامعلوم در مساحتی محدود در سواحل جبل‌الطارق جابه‌جا می‌شود؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که کشتی «گریس1» به‌هیچ‌وجه آزاد نشده است. با این‌حال وب‌سایت «تنکر ترکرز» در پیامی توئیتری گزارش داد: نفت‌کش غول‌پیکر «گریس۱» که حامل دو میلیون بشکه نفت ایران است، پس از پنج هفته توقیف در جبل‌الطارق، برای نخستین‌بار با ارسال پیامی، مراکش را به‌عنوان مقصد بعدی خود اعلام کرد. این خبر با استناد به سیگنال‌های صادرشده از این نفت‌کش درباره مقصد بعدی خود، مخابره و مقصد بعدی نفت‌کش نیز آب‌های مدیترانه اعلام شد.
روز گذشته تا حوالی ظهر هم ضدونقیض‌ها ادامه داشت. برخی رسانه‌ها اعلام کردند خبری از آزادی نفت‌کش نیست و برخی دیگر مدعی شدند؛ قرار است نفت‌کش تا بعدازظهر روز سه‌شنبه آزاد شود. تعدادی از رسانه‌ها نیز زمان آزادی نفت‌کش گریس را روز شنبه (به وقت محلی جبل‌الطارق) اعلام کردند. در همین زمینه خبرگزاری «ای‌اچ‌ای» ترکیه در خبری فوری گزارش داد؛ جبل‌الطارق اعلام کرد که توقیف «گریس1» عصر شنبه به وقت محلی پایان خواهد پذیرفت.
شنبه شب، پایان مهلت قانونی توقیف «گریس1» است؛ مهلت تمدیدشده‌ای که به پایان آن نزدیک می‌شویم. چندی پیش مقام‌های منطقه جبل‌الطارق که تحت حاکمیت انگلیس قرار دارد، در اقدامی که از سوی مقامات کشورمان «راهزنی دریایی» خوانده شد، نفت‌کش «گریس1»را که حامل محموله نفتی ایران بود، به بهانه نقض تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه سوریه، در نزدیکی آب‌های این منطقه توقیف کرد. ایران بارها اعلام کرد؛ این نفت‌کش از نظر فنی امکان پهلوگرفتن در بندری را که انگلیس به آن اشاره می‌کند، نداشته است. با این حال داستان ادامه داشت و حتی اعلام شد ایران و انگلیس مبادله نفت‌کش در مقابل نفت‌کش را مطرح کرده‌اند که «جرمی هانت» این شایعه را تکذیب کرد و گفت: هیچ مبادله‌ای در کار نیست و ایران باید نفت‌کش توقیف شده در تنگه‌هرمز را آزاد کند! البته «هانت» پیش از این به رویترز گفته بود که «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه ایران، به او اطلاع داد که تهران برای حل موضوع نفت‌کش «گریس1» آماده است و به‌دنبال افزایش تنش در منطقه نیست.
ایران اصولاً در پی ایجاد تنش در منطقه نیست؛ دیگران هستند که به منطقه ما می‌آیند و تنش می‌آفرینند!
 

مدیر منطقه 3 شهرداری اصفهان گفت: برنامه‌های فواره شادی برای معرفی اماکن تاریخی به نسل جدید در بناهای تاریخی این منطقه، به‌مناسبت اعیاد قربان و غدیر اجرا خواهد شد...

چین، جدیدترین کشوری است که به‌حضور در برنامه پیشنهادی امنیت دریایی ایالات‌متحده در خلیج‌فارس تمایل نشان داده است.«نی‌جیان» سفیر چین در امارات متحده عربی، در تاریخ 6 اوت گفت؛ کشورش در نظر دارد برای همراهی و تأمین امنیت کشتی‌های تجاری چینی، از نیروی دریایی خود استفاده کند. او تصریح کرد: چین درحال بررسی پیشنهاد ایالات‌متحده در رابطه با تأمین امنیت کشتی‌ها در خلیج‌فارس است. با این حال «نی» تاکید کرد؛ کشورش تنها زمانی در این جهت گام برخواهدبرداشت که شرایط در خلیج‌فارس «به‌شدت» ناامن شده باشد! اگر چینی‌ها تصمیم به این کار بگیرند، این گامی مهم در پیشبرد حضور نظامی و دریایی چین در منطقه خواهد بود.
توسعه دسترسی دریایی
چین، از مدت‌ها پیش به‌دنبال توسعه مرزهای دریایی خود بوده است. نیروی دریایی بزرگ چین با حمایت از تلاش‌های پیشنهادی ایالات‌متحده تحت عنوان «عملیات‌نگهبانی» که هدف از آن تأمین امنیت و حمایت از عبور آزاد و ایمن کشتی‌های تجاری از خلیج‌فارس است، راحت می‌تواند به خواسته خود برسد. چین، علاوه بر داشتن ناوگان بزرگ دریایی، طی یک دهه گذشته تجربه قابل‌توجهی در همراهی و تأمین امنیت ترافیک تجاری دریایی به دست آورده و از سال 2008 بیش از 30 فروند ناوگان را برای محافظت از کشتی‌ها در برابر دزدهای دریایی سومالی اعزام کرده است.مشارکت چینی خیلی سریع مأموریت تحت رهبری ایالات‌متحده را که تاکنون تنها «بریتانیا» به‌عنوان شریک رسمی به آن پیوسته است، ارتقا می‌دهد. به علاوه، مشارکت چین با اولویت سیاست‌های اعلام شده از سوی ایالات‌متحده در رابطه با مشارکت سایر کشورها در بر عهده گرفتن بار امنیت جهانی، هم‌خوانی دارد.اما این‌که آیا ایالات‌متحده از چین مشارکت در این طرح را خواستار شده، یا هرگز به چنین چیزی فکر کرده یا نه ...ادامه از صفحه یک ...
هنوز معلوم نیست. چین نه متحد آمریکاست و نه شریک آن به‌شمارمی‌رود. بالعکس، واشنگتن به پکن و نیروی دریایی آن به‌عنوان بزرگ‌ترین رقیب احتمالی خود در رقابت بر سر قدرت برتر می‌نگرد.
اول خلیج عدن و حالا خلیج‌فارس
شور و شوق اولیه ایالات متحده برای مأموریت‌های اسکورت چین در «خلیج‌عدن» به نگرانی درباره تجربه نیروی دریایی چین در انجام مأموریت‌ها در فاصله زیاد از این کشور تبدیل شد. ایالات‌متحده نگران این مسئله است که چطور چین از عملیات در خلیج عدن برای توجیه ایجاد نخستین پایگاه خارجی خود در «جیبوتی» در نقطه استراتژیک شاخ آفریقا استفاده و آن را برای فراهم‌آوردن حمایت لجستیک از کشتی‌ها ضروری توصیف کرد. احتمالاً ایالات متحده به‌طورمشابه این نگرانی را خواهد داشت که چین از عملیات نگهبانی برای توجیه حضور نظامی خود در منطقه خلیج‌فارس استفاده کند و شاید حتی حقِ داشتن پایگاهی در آنجا را نیز برای خود قائل شود.
از دیدگاه چین، مشارکت احتمالی در مأموریت ائتلافی به رهبری ایالات متحده، راهی کم‌هزینه برای گسترش عملیات دریایی خارجی و ایجاد مسیرهای ورودی اولیه به منطقه تحت سلطه معماری امنیتی ایالات متحده خواهد بود. چنین اقدامی همچنین می‌تواند ابزاری ایده‌آل برای رفع اتهامات دیرینه واشنگتن درباره استفاده چین از چتر امنیتی ایالات متحده بدون پذیرفتن مسئولیت، باشد. به علاوه، چین منافع اقتصادی حیاتی در منطقه دارد که با مشارکت در ائتلاف دریایی چندجانبه می‌تواند از آن‌ها محافظت کند. حدود 43 درصد از کل واردات نفت خام چین از خلیج فارس عبور می‌کند و این موضوع، باز ماندن این خطوط دریایی حیاتی را برای چین به یک ضرورت تبدیل می‌سازد؛ این اقدامی است که پکن تاکنون سعی کرده از طریق دیپلماسی و ماندن در برجام (توافق هسته‌ای ایران) انجام دهد.
با این حال، ملاحظات دیگری هم وجود دارد که چین را از مشارکت در عملیات نگهبانی باز می‌دارد. نخستین مسئله، بی‌اعتمادی شدید بین ایالات متحده و چین با توجه به جنگ تجاری بین دو کشور و تشدید دشمنی استراتژیک آن‌هاست.  این پیشنهاد، چشم‌اندازی کم‌رنگ از همکاری بالقوه چینی-آمریکایی ارائه می‌دهد که احتمال مطرح شدنش در مذاکرات تجاری از سوی پکن وجود دارد. دومین مسئله این است که چین از درگیری در عملیات نظامی که می‌تواند به درگیری با ایران (یکی از تأمین کنندگان اصلی نفت چین) منجر شود، بیم دارد. حتی اگر مشارکت در عملیات نگهبانی سبب شود که چین از تغییر مسیر عملیات تحت رهبری ایالات متحده به‌سمت مواجهه نظامی با ایران آگاه شود، باز هم برای متوقف کردن درگیری قدرت زیادی ندارد. همه این مسائل سبب می‌شوند که چین مشارکت در یک عملیات نگهبانی و همراهی منطقه را که تحت رهبری ایالات متحده نباشد، ترجیح دهد. پکن، به همین منظور اخیراً از مناسبات امنیت جمعی پیشنهادی مسکو برای خلیج‌فارس حمایت کرده است؛ با این حال، نبود حمایت گسترده اروپایی از پیشنهاد روسی به این معناست که احتمال عملی شدن آن اندک است. از این رو، اگر تنش‌ها در خلیج‌فارس ادامه یابد، چین ممکن است راهی غیر از پیوستن به عملیات نگهبانی ایالات متحده (البته در صورت جلب موافقت آمریکا) پیش پای خود نبیند، یا شاید تصمیم بگیرد تلاش‌های مخصوص به خود را با همکاری دیگر بازیکنان اصلی یا حتی ایران در پیش بگیرد. آنچه مشهود است، این‌که منافع فزاینده اقتصادی چین و تمایل این کشور به مشارکت بیشتر در منطقه ناآرام خاورمیانه، به خطرات مشارکت در طرح عملیات نگهبانی ایالات متحده می‌چربد.
دیپلماسی ایرانی