گاهی باید راه خودتان را بروید
نویسنده : مرضیه ربیعی
در زندگی گاه باید فقط راه خودتان را بروید. همه ما از شکست و تسلیم شدن متنفریم و از کوتاه آمدن بیزاریم. همه ما چالشهای شیرین زندگی را دوست داریم و میخواهیم به تلاشهای خود تا سر حد پیروزی ادامه دهیم؛ همان چیزی که تحت عنوان فائق آمدن، شکست دادن طرف مقابل، مغلوب کردن حریف و برنده شدن، شما را به چالش وامیدارد.
اما بعضی وقتها کارها به خوبی پیش نمیرود؛ باید مراقب چنین لحظههایی باشیم و آنها را به دقت شناسایی کنیم و یاد بگیریم که زمانی باید شانههای خود را با بیاعتنایی بالا بیندازیم وراه خودمان را برویم، بدون این که عزت نفس خود را از دست بدهیم یا غرورمان خدشهدار شود.
گاهی میخواهید کاری را انجام دهید که عملاً امکانپذیر نیست. به جای اینکه خود را به آب و آتش بزنید تا بینتیجه، خسته شوید بهتر است هنر شناسایی «ممکن»ها از «غیر ممکن»ها را در خود پرورش دهید و یاد بگیرید چه وقت باید دست از کار بکشید و به راه خود ادامه دهید. به این ترتیب خواهید دید که بلافاصله میزان اضطراب و استرس شما کاهش مییابد. وقتی با مسائل بیرونی نمیتوان کاری کرد، بهتر است به درون خود بروید و روی خودتان کار کنید؛ اگر نتیجه نمیدهد، آن را کالبدشکافی و مرتب چک نکنید. شاید بخواهید با کسی تصفیهحساب کنید؛ اگر این کار منجر به اذیت شدن بیشتر شما میشود، عقل سلیم حکم میکند بهتر است صرف نظر کنید؛ زیرا مهمترین مسئله در زندگی سلامت شماست. پس تا جایی که میتوانید مسائل پیش پا افتاده و جزئی را نادیده بگیرید. گذاشتن کارها و راه خود را در پیش گرفتن، به معنای این است که کنترل امور را به دست بگیرید و تصمیمگیریهای بجا و مناسب را تمرین کنید. به جای اینکه شرایط شما را کنترل کند، میتوانید خودتان بر اوضاع و شرایط، کنترل داشته
باشید؛ انتخاب با شماست. با مشکلات خود فاصله بگیرید و فاصله را شما ایجاد کنید؛ زمان هم کار خود را میکند البته به موقع.