به‌تازگی فایلی منتشر شده که طبق آن، به نظر می‌رسد سرمربی جدید تیم‌ملی امید، پست ستاره لیگ را نمی‌داند! در کانال‌های تلگرامی فایلی دست به دست می‌شود که فرهاد مجیدی...

«مارتا کافمن» یکی از دو سازنده سریال پرطرفدار «فرندز» یا دوستان، در مصاحبه‌ای اعلام کرد؛ هیچ برنامه‌ای برای دور هم جمع کردن دوستان این سریال ندارد. کافمن تاکید کرد که نمی‌خواهد با یک بازگشت...

رئیس دبیرخانه برنامه علمی شبکه‌های ارتباطی و حمل‌ونقل دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) گفت: راهبرد...

نخست‌وزیر ژاپن بعد از ۴۱ سال با هیئتی بلندپایه وارد تهران شد و مورد استقبال رسمی رئیس‌جمهوری قرار گرفت و روز  پنج‌شنبه هم با رهبر معظم‌انقلاب اسلامی دیدار کرد. سفر نخست‌وزیر ژاپن به ایران، بازتاب گسترده‌ای...

باز محسن چاوشی و باز یک تک‌ترانه برای کاری مشخص. این بار قصه عشقیِ حمیدریگی و فائزه منصوری در فیلم «شبی که ماه کامل شد.» چاوشی، بعد از ترانه‌ای که برای «بهار جان»، ویژه‌برنامه نوروزی شبکه ۵ سیما ...

نیمه نخست فروردین‌ماه 1398 با ورود سامانه‌های بارشی متعددی به فلات ایران همراه بود. این سامانه‌ها که عمدتاً بر بستر تقویت امواج رزبای و پایین افتادن موج ورتکس قطبی شکل گرفتند، به‌طورناهنجاری در محدوده غربی خاورمیانه با ایجاد بلاکینگ اتمسفری منجر به هدایت اپیزودهایی...

عنوان قهرمانی رقابت‌های والیبال نشسته قهرمانی آسیا واقیانوسیه، در حالی به تیم ملی مردان ایران رسید که این تیم در هفت مسابقه پیاپی با نتیجه سه بر صفر حریفان خود را مغلوب کرد. تیم ملی والیبال نشسته ایران، در آخرین روز از مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه در فینال برابر چین به...

رئیس مجلس شورای اسلامی با انتقاد از عملکرد فرانسه در حفظ «برجام» تاکید کرد: مکانیزم «اینستکس» روی کاغذ مانده است. علی‌لاریجانی، در دیدار با «دوسارنز» رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس فرانسه، با تاکید بر اهمیت روابط اقتصادی با کشور فرانسه گفت: کشور فرانسه به‌خوبی می‌تواند در منطقه نقش‌آفرینی کند.
لاریجانی ادامه داد: با وجود مذاکرات متعددی که وجود داشت، اما وعده رئیس‌جمهوری فرانسه به رئیس‌جمهوری ایران برای حفظ برجام محقق نشد؛ در واقع باید گفت مکانیزم اینستکس روی کاغذ مانده است. وی بیان داشت: در شرایطی که روابط بین بانکی فراهم نیست، چگونه می‌توان فعالیت اقتصادی بین شرکت‌های دو کشور ایجاد کرد! شرکت توتال، نخستین شرکت فرانسوی بود که بعد از خروج «ترامپ» از برجام ایران را ترک کرد.لاریجانی تاکید کرد: نمایندگان مجلس دو کشور می‌توانند نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌ها ایفا کنند. «ماریل دو سارنز» در این دیدار گفت: روابط و گفت‌وگوی پارلمانی اهمیت وافری دارد؛ زیرا نمایندگان دو کشور می‌توانند در شرایط سخت، نقش مؤثری ایفا کنند؛ از این رو روابط دوجانبه را بسیار مهم می‌دانیم.
وی بیان داشت: ایران و فرانسه در سطوح مختلف از جمله علمی، فرهنگی، پزشکی و ورزشی روابط دارند که به‌دنبال توسعه آن هستیم. از سوی دیگر در این دیدار می‌خواهیم تعلق خاطر فرانسه به برجام را یادآوری کنیم؛ نیت و تلاش ما این است که اینستکس راه‌اندازی و کار شود.
رئیس‌کمیسیون سیاست‌خارجی مجلس فرانسه، ادامه داد: امنیت منطقه برای ما مهم است و می‌خواهیم مسئله سوریه با راه‌حل سیاسی خاتمه پیدا کند و شرایطی فراهم شود که صلح در یمن برقرار باشد.دوسارنز، با ذکر این مطلب ‌که حفظ برجام برای اروپا مهم است، بیان داشت: تلاش‌هایی در حال انجام است که برجام حفظ شود و فرانسه برای رسیدن به این هدف مصمم بوده است. اهمیت دارد که طرفین مذاکره به نقطه‌نظرهای مشترکی برسند. اراده‌ای در اتحادیه اروپا وجود دارد که برجام حفظ شود.
 

 انتخابات ۹۸ پیش روست و هر چه جلوتر می‌رویم، نگرانی‌ها از ترکیب مجلس یازدهم شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد. اگر تا پیش از این، هشدارها تنها جناح اصلاح‌طلب را هدف گرفته بود که قافیه را باخته‌اند و مجلس آینده را به گروه رقیب واگذار خواهند کرد، اما این روزها جناح اصولگرا هم در امان نمانده‌اند و خطر حذف از مجلس یازدهم آن‌ها را نیز تهدید می‌کند؛ به طوری‌که گفته می‌شود اگر اصلاح‌طلبان نتوانند اکثریت مجلس یازدهم را به دست آورند این به معنای غلبه اصولگرایان نخواهد بود؛ بلکه شرایط به گونه‌ای است که شاهد مجلسی مستقل‌تر و از نظر سیاسی کم‌هویت‌تر خواهیم بود.  در این میان نگرانی اصلی چیست؟ «مجلس آینده را افراد بی‌هویت سیاسی تشکیل می‌دهند.» شاید بتوان گفت این گزاره، کلیدی‌ترین و مهم‌ترین هشداری است که طی ماه‌های منتهی به انتخابات 98بارها از سوی سیاسیون تکرار شده است. نگاهی به ادوار مجلس نشان می‌دهد که مجالس گذشته در نوسانی نامنظم، دوره‌هایی در دست اصولگرایان و در مقاطعی هم دردست قدرت اصلاح‌طلبان بوده است؛ اما برای مجلس آینده بیم آن می‌رود که با مجلسی با «هویت سیاسی» نامعلوم و به تعبیری فاقد هرگونه هویت سیاسی روبه‌رو شویم؛ مجلسی که خود را نه وامدار اصولگرایان حامی وضع موجود و نه اصلاح‌طلبان منتقد وضع موجود بداند. موضوعی که ابراهیم‌فیاض، فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم بر آن صحه گذاشته و می‌گوید: در انتخابات آینده مجلس، نه اصلاح‌طلبان و نه اصولگرایان پیروز میدان نخواهند بود؛ بلکه یک مشت تکنوکرات‌های بی‌هویتی رأی می‌آورند که اصولگرایان و اصلاح‌طلبان باید با آن‌ها قرارداد ببندند تا به نوعی در تصمیم‌گیری‌های مجلس آینده حضور داشته باشند. وی هشدار نسبت به شکل‌گیری مجلس فرمایش و سفارشی را جدی خوانده، تاکید می‌کند: «در همین مجلس فعلی هم شاهد بودیم که نمایندگانی بابت هزینه تبلیغات ضمانت‌هایی دادند که مجبور بودند گوش به فرمان افرادی در بیرون از مجلس باشند.» اما نگرانی آنجا خودنمایی می‌کند که منتخبان فقط با مشکل عدم‌وابستگی سیاسی مواجه نیستند، بلکه به واسطه منابع ثروت در لیست‌های انتخاباتی قرار گرفته‌اند و در نهایت صاحب کرسی‌های پارلمان می‌شوند؛ به تعبیری صندلی‌های سبز بسان مزایده‌ای به بالاترین خریدار واگذار می‌شود!

سرانجام بعد از چند روز تبلیغات و سروصدای رسانه‌ای «آبه شینزو»، به قول خودشان با دست پر به تهران آمد تا بتواند از این جهت که به‌عنوان نخست‌وزیر یک کشور توسعه‌یافته عضو گروه هفت و از متحدان اصلی آمریکا به شمار می‌رود، ایران را مجاب سازد تا در شرایط فعلی پیشنهاد مذاکره «دونالدترامپ» رابپذیرد.
او آمد و پیشنهاد به‌ظاهر زیبای ترامپ را هم به‌صورت مکتوب آورد؛ اما واکنش هوشمندانه ایران و رهبری آن موجب شد تا نقشه آنان در «نمایش مذاکره»، قبل از رسیدن فرستاده ژاپنی به هتل محل اقامتش در تهران نقش بر آب شود.
رهبر معظم انقلاب نه تنها پیام کتبی ترامپ را تحویل نگرفتند، بلکه او را شایسته تبادل پیام و پاسخ نیز ندانستند. البته به احترام «ژاپن» و نخست‌وزیرش که سابقه تاریخی بدی در ذهن ملت ایران ندارند، نکاتی را بیان فرمودند که در اصل پاسخی مستدل به پیام ترامپ بود. درباره این دیدار و پاسخ رهبر معظم انقلاب خطاب به نخست‌وزیر ژاپن، می‌توان از چند زاویه به بررسی پرداخت.
نکته نخست؛ انتخاب نخست‌وزیر ژاپن و پیام روانی آن برای جامعه ایرانی است. ژاپن کشوری صنعتی و از لحاظ اقتصادی پیشرفته است.
آمریکا به شکل موذیانه‌ای در پی آن است که پیشرفت اقتصادی ژاپن را به روابط آن با خود ربط دهد و این پیام را به جامعه ایران ارسال سازد که کلید حل مشکلات اقتصادی شما در برقراری ارتباط با آمریکاست. حال آنکه واقعیت چیز دیگری است. پیشرفت اقتصادی ژاپن محصول سخت‌کوشی، کار دقیق و بابرنامه ژاپنی‌هاست؛ نه رابطه یک‌طرفه و به دور از عزت ملی با آمریکا.
نکته دوم؛ همه این اتفاق‌ها و ردوبدل شدن پیام‌ها در این دیدار، مقابل دوربین‌ها صورت می‌گرفت که خود نشان از اعتماد به نفس بالای جمهوری اسلامی در سیاست خارجی و جدی بودن حرف و سیاست اصولی ایران داشت؛ سیاستی که اگرچه دنبال بسته شدن باب گفت‌وگو و دیپلماسی بر سرمنافع ملی ایران نیست، اما حاضر به هر نوع مذاکره‌ای هم نمی‌شود؛ آن هم با رئیس دولتی که طی یک سال گذشته بالاترین فشارها و توهین‌ها را به ایران و ایرانی روا داشته است و حالا می‌خواهد با یک عملیات روانی و تبلیغاتی، به اهدافی که پس از یک سال فشار اقتصادی به آن‌ها دست نیافته بود برسد. آنچه در نحوه انعکاس این دیدار، منحصربه‌فرد و بدیع می‌نمود، انتشار فیلم و جزئیات این دیدار بود. در تصاویر منتشر شده از دیدار «آبه» و رهبرمعظم انقلاب، برگه‌هایی دیده می‌شود که نخست روی میز است و اندکی بعد «آبه» روی آن نشسته است. به احتمال زیاد این همان پیام ترامپ بوده است که رهبر انقلاب از پذیرش و پاسخ به آن خودداری کرده‌اند. اما چرا رهبرمعظم انقلاب ترامپ را لایق مبادله پیام نیز ندانستند، چه رسد به مذاکره؟ ترامپ تکبر سیاست‌مدارهای آمریکایی را به اوج خود رسانده است. در ادبیات او، کوچک‌ترین احترام و پایبندی به ساده‌ترین اصول اخلاقی دیده نمی‌شود. او با گستاخی هرچه تمام‌تر ملت ایران را تروریست نامیده و از نابودی ایران سخن گفته است. چنین شخصیتی بی‌شک لایق مبادله پیام نیست؛ زیرا پاسخ به او از دو حال خارج نیست؛ یا باید منطبق با ادبیات زشت خود وی باشد که چنین پاسخی در شأن مقامات کشورمان نیست؛ یا باید محترمانه و مبتنی بر ادب و اخلاق باشد که وقتی با شخصیتی مثل ترامپ روبه‌رو هستید، رفتار محترمانه با وی نتیجه‌ای جز افزایش توهم و تکبر او و باز شدن راه برای گستاخی بیشتر از سوی وی نخواهد داشت. اما وجه مهم دیگر این دیدار، منطق محکم ایران در رد درخواست مذاکره و پیام ترامپ بود. با وجود برخورد محکم مقام معظم رهبری با نقشه ترامپ و دوستانش برای این‌که نشان دهند ایران موجب بن‌بست مذاکراتی شده و برخلاف تلاش آمریکا، هرگونه گفت‌وگویی را نفی می‌کند، اما مقام معظم رهبری پس از شنیدن پیام ترامپ، در میان سخنان خود نکات مهمی نیز مطرح کردند که به نظر می‌رسد حرف‌های اصولی ایران در این نبرد باشد. به‌طورقطع با پذیرش پیام ترامپ از سوی رهبری، آن هم پشت درهای بسته، از امروز شاهد بمباران رسانه‌های غربی درباره این پیام و پاسخ‌های احتمالی بودیم و این‌که ایران نیز چون کره‌شمالی در برابر فشارها تسلیم شده است؛ درحالی‌که اقدام هوشمندانه و علنی رهبری جلوی چنین سوءاستفاده‌ای را گرفت و خیلی واضح در برابر دنیا و قبل از هر نوع گزارش‌دهی «آبه»، نشان داد که ایران اگرچه مرد مذاکره است اما به دلایلی که رهبری نظام ذکر کردند، این میدان را بیشتر از مذاکره، بساط حقه‌بازی افرادی می‌داند که بیش از هر چیز، به مصارف داخلی سیاست‌های خود می‌اندیشند تا کاهش تنش یا حل یک موضوع بین‌المللی.
همچنین «آبه» از قول ترامپ گفت: آمریکا به‌دنبال مذاکرات صادقانه با تهران است و مذاکره با آمریکا موجب پیشرفت ایران می‌شود. این ادعا را می‌توان به‌عنوان مضحک‌ترین موضع سیاسی سال از سوی آمریکایی‌ها ثبت کرد. جمهوری اسلامی ایران به مدت پنج، شش سال در موضوع هسته‌ای با آمریکا و اروپایی‌ در قالب ۱ + ۵ مذاکره کرد و به یک نتیجه هم رسید؛ اما آمریکا زیر این توافق و قرارداد قطعی زد. علاوه بر آن ترامپ هرچند وقت یک‌بار به صورت نوبه‌ای، تحریم‌ها علیه کشورمان را افزایش داده است. در چنین شرایطی ادعای مذاکرات صادقانه، ادعای مضحکی است!
در این شرایط کدام فرد عاقلی است که دوباره با کشوری که زیر تمام توافق‌ها زده اعتماد و مذاکره کند؟ آنچه آمریکایی‌ها به دنبال آن هستند، تسلیم جمهوری اسلامی است و بس. از طرفی «برجام» به ما ثابت کرد که با مذاکره و امتیاز دادن نمی‌توان مشکلات اقتصادی را حل کرد و طعم پیشرفت و رفاه را چشید. بنابراین ادعای ترامپ که مذاکره با وی موجب پیشرفت است، زیرسؤال می‌رود. آمریکا اگر دنبال مذاکره است، نخست باید تحریم‌ها را لغو کند و دیگر این‌که به برجام بازگردد و بپذیرد که هر نوع مراوده و گفت‌وگویی باید در چارچوب قرارداد قطعی گذشته صورت بگیرد تا حداقل اعتمادی را که لازم است یک کشور عاقل روی آن حساب کند، ایجاد سازد.