یکی از فرمانده‌های بلند پایه سپاه پاسداران در واکنش به ابراز تمایل «دونالدترامپ»، رئیس جمهوری آمریکا برای گفت‌وگو با مقام‌های ایرانی، ضمن منتفی دانستن هرگونه مذاکره با آمریکا تاکید کرد: « واشنگتن جرأت هیچ اقدام نظامی بر ضد ایران را نخواهد داشت.»
یداله جوانی، معاون سیاسی سپاه پاسداران در گفت‌وگو با «تسنیم»، ضمن اشاره به تحریم‌ها و محدودیت‌های بی‌سابقه‌ای که دولت ترامپ پس از خروج از توافق‌نامه هسته‌ای «وین» به ایران وارد کرده است، بر این نکته تاکید می‌کند که این تلاش‌ها به هدف تعیین شده از سوی کاخ سفید یعنی؛ «به هم ریختگی داخلی و در نهایت تن دادن از روی اجبار به گفت‌وگو با آمریکا» منجر نشد.
این مسئول بلند پایه سپاه در ادامه سخن‌های خود، با تاکید بر آنچه وی تلاش ناکام مقامات آمریکایی برای فروپاشی نظام از طریق فشارهای اقتصادی و تحریم‌های بی‌سابقه خواند، به اقدام‌های اخیر واشنگتن برای استفاده از «چاشنی‌های‌دیگر» اشاره کرد و گفت: «در سال جاری شاهد این بودیم که از یک طرف سپاه را در فهرست سازمان‌های ترویستی قرار دادند و از طرف دیگر، ناو هواپیمابر خودشان را به منطقه اعزام کردند و یک نوع ادبیات جنگی را در پیش گرفتند. به نظر می‌رسد تصور آن‌ها این است که اگر یک نوع ادبیات نطامی را چاشنی تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی خودشان بکنند، ملت ایران مرعوب شده و دولت‌مردان جمهوری اسلامی تن به مذاکره می‌دهند. این همان چیزی است که ترامپ در سخنان اخیر خودش اعلام کرده که آماده است تا مقامات جمهوری اسلامی با او تماس بگیرند و پای میز مذاکره بنشینند.»
معاون سیاسی سپاه، آمریکا را کشوری غیر قابل اعتماد توصیف و تاکید کرد: تنها راه پیروزی ملت ایران «ایستادگی» است.
این سخنان در حالی ایراد شد که دونالد ترامپ پس از شدت گرفتن تنش میان کشورش و ایران، باردیگر اعلام کرد که حاضر است با تهران وارد مذاکره شود.
رئیس جمهوری آمریکا، در این خصوص تصریح کرد: دوست دارم ایرانی‌ها با من تماس بگیرند اما «جان کری» با آن‌ها خیلی صحبت می‌کند و به آنان می‌گوید  با من تماس نگیرند.
 

 چندی پیش شورای عالی امنیت ملی در بیانیه‌ای به کشورهای عضو «برجام»، اقدام‌های متقابل جمهوری اسلامی ایران را در برابر خروج آمریکا از برجام و نقض مصوب شورای امنیت اعلام کرد.
بر این مبنا طبق بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام، ایران برخی اقدام‌های خود را در توافق برجام متوقف می‌کند؛ لذا ایران در مرحله فعلی دیگر خود را متعهد به رعایت محدودیت‌های مربوط به نگه‌داری ذخایر اورانیوم غنی‌شده و ذخایر آب سنگین نمی‌داند و به کشورهای باقی‌مانده در برجام 60 روز فرصت می‌دهد تا تعهدهای خود را به‌ویژه در حوزه‌های بانکی و نفتی عملیاتی سازند. چنان‌چه در این مهلت کشورهای مزبور قادر نباشند مطالبات ایران را تأمین کنند، در مرحله بعدی جمهوری اسلامی ایران رعایت محدودیت‌های مربوط به سطح غنی‌سازی اورانیوم و اقدام‌های مدرن‌سازی رآکتور آب سنگین اراک را نیز متوقف خواهد کرد. در این راستا باید توجه داشت که درست در هجدهم اردیبهشت‌ماه سال گذشته بود که «ترامپ» خروج آمریکا را از برجام اعلام کرد؛ اما با این وجود ایران طی یک‌سال گذشته تمام تلاش‌های دیپلماتیک خود را برای همکاری با جامعه جهانی و پنج کشور چین، روسیه، آلمان، فرانسه و انگلیس به کار برد. انتظار این بود که این کشورها خارج از فشارهای آمریکا به تعاملات و ارتباطات اقتصادی خود با ایران ادامه دهند، ولی این اتفاق رخ نداد. با این اوصاف ایران با ادامه خویشتن‌داری هم‌چنان درصدد تعامل با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و کشورهای اروپایی برآمد؛ ولی این تعامل یک‌سویه بود و سایرکشورها تحت فشارهای آمریکا همکاری‌های خود را با ایران یا کاهش دادند یا قطع کردند. درمقطع کنونی، تصمیم دولت برای عدم‌فروش اورانیوم غنی شده و آب سنگین، بسیار دیرهنگام بود و ما عملاً یک سال کشور را گروگان تعهدهای کشورهای اروپایی کردیم؛ کشورهایی که در طول این یک سال مواضعی به مراتب بدتر از آمریکا درخصوص مسائل موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران را مطرح کردند. حتی کار به جایی رسید که وزارت امورخارجه انگلستان به ایران توصیه می‌کرد که بودجه خود را در چه زمینه‌هایی صرف کند.
به هر حال اقدام کنونی دولت اگرچه دیرهنگام بود، ولی در این شرایط می‌تواند یک نقطه عطف در تحولات جاری باشد.البته باید گفت که همین دو ماه هم برای اروپایی‌ها بسیار زیاد است؛ زیرا در این یک سالی که آن‌ها نتوانسته‌اند کاری عملی درخصوص تعهدهای خود انجام دهد، یقیناً در این دو ماه هم نمی‌توانند کاری از پیش ببرند.
درخصوص اینکه باید برنامه و طراحی در پشت این اقدام باشد یا خیر؟ باید گفت؛ نمی‌توان این اقدام دولت را در چارچوپ یک تصمیم  برنامه‌ریزی برای نیل به اهداف کلان در آینده تعریف کرد؛ بلکه فقط این اقدام برای تقابل با فشارهای یک‌جانبه و ظالمانه ایالات متحده و بدعهدی‌های اروپایی‌هاست. شرایطی که در یک سال گذشته، ذیل «برجام» وجود داشت، دیگر برای جامعه قابل تحمل نبود. ما در این یک سال تنها بار مضاعف تحریم‌ها، توهین‌ها و تحقیرها را بر دوش می‌کشیدیم؛ ولی از آن سو هیچ کدام از طرف‌ها حاضر به انجام تعهدهای خود نبودند. لذا این اقدام دولت برای تعدیل و تغییر این فضا لازم و ضروری بود.
به هر حال جامعه منتظر خروج تهران از انفعال بود؛ مضافاً اینکه این سازوکاری است که در خود برجام وجود داشت و تنها دولت مطابق با آن عمل کرده است. متأسفانه اتحادیه اروپا و بقیه اعضای جامعه بین‌المللی این توان را نداشتند که در برابر فشار آمریکا ایستادگی کنند؛ لذا ایران این طور به مصلحت دید که برخی از تعهدها و اقداماتی را که به صورت داوطلبانه در برجام انجام می‌داده، فعلاً اجرا نکند. گفتنی است این حق برای ایران در برجام دیده شده است. ما الان خارج از برجام عمل نمی‌کنیم؛ بلکه در چارچوب آن گام برمی‌داریم. مواد 26 و 36برجام چنین اختیاری را به ایران و البته به سایر کشورهای عضو داده که اگر کشوری تعهدهای خود را اجرا نکرد، آن‌ها هم تعهدهای خود را به صورت جزئی یا کلی اجرا نکنند. همچنین اینکه اقدام و سخنان رئیس‌جمهور درخصوص عدم‌فروش اورانیوم غنی شده و آب سنگین در راستای اقدام هفته گذشته وزارت امورخارجه ایالات متحده آمریکا بود. در این رابطه هفته گذشته کاخ‌سفید به‌طوررسمی اعلام کرد که ایران حق فروش اورانیوم غنی شده و آب سنگین را ندارد؛ لذا «حسن‌روحانی» در راستای همین مواضع کاخ سفید، مسئله عدم‌فروش اورانیوم غنی شده و آب سنگین را مطرح کرد. پس می‌توان گفت که اقدام برنامه‌ریزی شده‌ای در کار نیست. اما در ارتباط با تأثیر مهلت 60روزه ایران به طرف اروپایی باید گفت که برجام به لحاظ امنیتی برای اروپا اهمیت بسیار دارد و در این زمینه نقش ایران درحفظ این امنیت بسیار مورد توجه است؛ به ویژه در مسائلی مانند مبارزه با تروریسم، قاچاق موادمخدر و مهاجران غیر قانونی.
 ایران در این مدت با وجود بدعهدی و انفعال اروپا در مسئله برجام، هم‌چنان مانع ترانزیت موادمخدر به اروپا شده است و اگر اروپایی‌ها در پایان این مهلت 60روزه اقدام عملی خاصی را برای حفظ برجام انجام ندهند، این حق ایران است که تمام مسیر را برای ترانزیت مواد مخدر به سمت اروپا باز بگذارد. متأسفانه اروپایی‌ها تمام مسائل را با ایران سیاسی کرده‌اند و اگر عقلانیت به خرج دهند و با ایران همکاری کنند، جامعه آن‌ها نیز از آسیب‌های موادمخدر در امان خواهد ماند؛ اما اگر بخواهند این مسئله را سیاسی کنند با آسیب‌های جدی اجتماعی مواجه می‌شوند. چنان‌چه بخواهیم با نگاهی واقع‌بینانه به مسئله بنگریم، این احتمال وجود دارد که این‌بار به جای آمریکا، اروپایی‌ها بخواهند پرونده را به سازمان ملل ببرند. در این راستا دو احتمال وجود دارد؛ نخست اینکه اروپایی‌ها به‌دلیل ایجاد هزینه درخصوص برجام دست به این اقدام نزنند. از آن طرف، این احتمال هم وجود دارد که با تحریک و حمایت برخی ازکشورهای عربی، اسرائیل و آمریکا، اروپا پرونده را به سازمان ملل هم بکشاند که این امکان وجود دارد  با وتوی برخی کشورها روبه‌رو
 شود.

شهر قدس طی سال گذشته با کسب رتبه سوم استان تهران در توسعه فضاهای سبز شهری و ایجاد 40هکتار فضای سبز با افزایش دو متری سرانه‌های شهری...

بنابر یک ذهنیت نادرست، هرگاه سخن از سرمایه‌گذاری به میان می‌آید، سمت و سوی افکار عمومی به‌سمت سرمایه‌گذاری خارجی می‌رود؛ اما درواقع، با ...

طی روزهای گذشته، کلیپ‌هایی به صورت گسترده در فضای مجازی انتشار یافت که دانش‌آموزهای یک مدرسه را در حال رقص و شادی با آهنگ یکی از خواننده‌های لس‌آنجلسی ...