در روستای سبحانیه سوسنگرد زندگی میکند. اگرچه سیل اخیر خوزستان هر آنچه از خانه و زمین زراعتی داشتند را با خود برد، ولی این دختر کشتیگیر انگیزه و ارادهاش را از دست نداد. «سرور» که فرزند بزرگ خانواده است، میخواهد مصممتر از قبل برای موفقیت در این رشته تلاش کند تا به جایی برسد و کمکحال خانوادهای باشد که در وضعیت مالی مناسبی قرار ندارد. این بانوی کشتیگیر خوزستانی و اهل شهرستان سوسنگرد با وجود تمام سختیها، ورزش خود را ادامه داد و در رقابتهای «آلیش» بانوان کشور نیز شرکت کرد به همین دلیل مسئولان فدراسیون کشتی با اهدای مدال طلای نمادین از وی به عنوان «قهرمان واقعی» تقدیر کردند. در ادامه گفتوگوی ایسنا با این دختر ۱۷ ساله خوزستانی را میخوانید.
خودتان را معرفی کنید.
سرور سعیدی هستم و ۱۷ سال سن دارم. در حال حاضر دانشآموز رشته حسابداری هستم و امسال دیپلم میگیرم. ما در روستای سیلزده سبحانیه شهرستان سوسنگرد زندگی میکنیم.
در جریان سیل اخیر در استان خوزستان، خانه و زندگیتان دچار مشکل شد به همین دلیل به اردوگاه انتقال پیدا کردید؛ ولی تمرینات خود در رشته کشتی را ادامه دادید.
زمانی که خوزستان با وقوع سیل مواجه شد و خانه ما در روستای سبحانیه به زیر آب رفت، ما به اردوگاه شهدای هویزه رفتیم و نزدیک به ۲۰ روز در چادر زندگی میکردیم؛ ولی من هر زمان که تمرین داشتم از اردوگاه به ورزشگاه فجر سوسنگرد میرفتم و تمریناتم را ترک نکردم. البته خودم دیگر نمیخواستم در تمرینات شرکت کنم ولی پدرم اصرار داشت که باید به تمرین بروی.
در آن شرایط سخت نبود که به تمرین بروی؟
سخت بود. اگرچه در جریان سیل خانه و زمین زراعتیمان را از دست دادیم ولی پدرم معتقد بود و هست که این مشکلات حل میشود و تو نباید تمرینات را رها کنی و باید به کارت ادامه دهی. حتی به او میگفتم در این شرایط چگونه تمرین کنم و چه کسی من را به ورزشگاه ببرد و به اردوگاه برگرداند؟ که بازهم میگفت باید به فعالیت خود در کشتی ادامه دهی. در هر صورت من برخی شبها از اردوگاه به خانه عمو یا داییام که در شهر سوسنگرد و نزدیک ورزشگاه بود، میرفتم تا راحتتر در محل تمرین حاضر شوم.
از اردوگاه تا ورزشگاهی که برای تمرین میرفتی، چقدر فاصله زمانی وجود داشت؟
۴۵ دقیقه در راه بودم. شاید باورتان نشود روزهایی که پول نداشتم و پیش از سیل در خانه خودمان زندگی میکردیم، این مسیر را مجبور بودم پیاده بروم. البته این شرایط سخت من را دلسرد نکرد و باید به ورزش ادامه دهم.
در مسابقات انتخابی کشتی آلیش خوزستان قهرمان شدی و مجوز حضور در رقابتهای کشوری را به دست آوردی.
بله. در وزن ۶۵ کیلوگرم اول شدم و بر این اساس، نیز نفرات اول هر وزن به عنوان تیم منتخب خوزستان در پیکارهای قهرمانی کشور درتهران شرکت کردند. سطح مسابقات کشوری بسیار بالا بود و نفرات خوب ملیپوش در آن حضور داشتند.
سیل مانعی در راه رسیدن تو به اهدافت نشد؟
تنها با سه هفته تمرین در رقابتهای استانی و کشوری شرکت کردم. نگذاشتم سیل مانع رسیدن به اهدافی که در سر دارم بشود، ضمن اینکه انگیزه من را دوچندان کرد تا مصممتر کار کنم و در هیچ شرایطی ناامید نشوم.
هنوز در اردوگاه زندگی میکنید؟
ما به روستای سبحانیه برگشتیم؛ ولی باتوجه به اینکه خانه ما یک متر زیر آب رفته است هنوز امکان زندگی در آن وجود ندارد؛ به همین دلیل در خانه همسایه مستقر هستیم. خانه ما نزدیک رودخانه بود و سطح آن نیز از سایر خانهها پایینتر است به همین دلیل آب بیشتری وارد خانه ما شد.
حرف پایانی...
انتظار دارم که مسئولان هیئت کشتی خوزستان به من که اکنون به خاطر سیل، خانه و زندگیام تحت تأثیر قرار گرفته است، بیشتر رسیدگی کنند. دو مربی دارم که هیچ کدام شغلی ندارند؛ ولی به خاطر شرایط زندگیام، هیچ پولی از من نمیگیرند. از آنها تشکر میکنم و امیدوارم به جایی برسم که بتوانم زحمات این دو مربی را هم جبران کنم.