این روزها پروژه‌های مختلفی در شبکه نمایش خانگی در حال تولید و عرضه هستند؛ از سریال‌هایی مثل «هیولا» که به تازگی قسمت‌های نخست آن توزیع شده است و هنوز تصویربرداری آن ادامه دارد تا سریال‌هایی مثل «نهنگ آبی» فریدون جیرانی، «رقص روی شیشه» مهدی گلستانه و حتی سریال‌هایی در ژانر وحشت و کودک که مدت‌هاست در ویترین شبکه نمایش خانگی در حال عرضه هستند. حالا به همه این دلایل عطیه مؤذن در خبرگزاری مهر گزارشی منتشر کرده که می‌خوانید.
آغاز «رقص روی شیشه» با حاشیه «یاس»
«رقص روی شیشه» از همان گام نخست حساب ویژه‌ای روی سلبریتی‌ها باز کرده بود. «رقص روی شیشه» از آن پروژه‌های نمایش خانگی بود که با زرق و برق و حواشی رسانه‌ای توجهات را به خودش جلب کرد. پروژه‌ای که از زمان شروع تاکنون از حاشیه بی‌نصیب نمانده و هنوز هم این حاشیه‌ها تمامی ندارد. حاشیه‌های این سریال از زمان توزیع نخستین قسمت شروع شد؛ وقتی که نخستین قسمت سریال در ۲۸ بهمن سال گذشته و در قالب یک اکران ویژه روی پرده سینما به نمایش درآمد، تماشاگران حاضر در سالن شاهد تیتراژی با صدای یاسر بختیاری معروف به یاس بودند در حالی که در نسخه توزیعی شبکه نمایش خانگی در تهران این تیتراژ وجود نداشت و درواقع مجوز صدای این خواننده گرفته
نشده بود.
جدایی شخصیت‌های اصلی از سریال‌ها
چندی پیش خبرهایی از جدایی بهرام‌رادان از این سریال در شبکه‌های اجتماعی پیچید؛ خبرهایی که شاید از خود قصه هم می‌شد رگه‌هایی از آن را تشخیص داد؛ بهرام رادان بازیگر نقش یغما در داستان است و به نوعی جزو بازیگران اصلی سریال محسوب می‌شد و در هر حالتی نبودش مخاطب را به تعجب وامی‌داشت. جدایی از یک پروژه که در حال تصویربرداری است شاید دیگر موضوع عجیبی در تولید سریال و فیلم‌های سینمایی نباشد و نویسندگان ایرانی هم به خوبی ترفندهای جدید را پیدا کرده‌اند که چگونه داستان را به سمت و سوی دیگر ببرند که هزینه حذف یک کاراکتر به حداقل برسد.
ستاره‌هایی که پشیمان می‌شوند!
این جدایی‌ها البته تنها به سریال مهدی‌گلستانه محدود نمی‌شود و چندی پیش لیلا حاتمی نیز که برای نخستین بار در سریالی در شبکه نمایش خانگی حاضر می‌شد از «نهنگ آبی» به کارگردانی فریدون جیرانی جدا شد.

مهر: حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه روز معلم در دیدار هزاران نفر از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور با تجلیل از معلمان، به بیان تذکرات و توصیه‌های مهمی درباره مسائل مختلف آموزش و پرورش از جمله تکریم و معیشت معلمان پرداختند و با تأکید بر لزوم اجرای سند بسیار مهم تحول در آموزش و پرورش، گفتند: معلمان پرورش‌دهنده مهم‌ترین سرمایه یک ملت یعنی سرمایه انسانی، پایه‌ریزان تمدن نوین، جهادگران میدان کارزار مبارزه با جهل و بی‌سوادی و سازندگان هویت و فرهنگ یک ملت هستند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدار با تبریک روز معلم به همه معلمان کشور، یاد
آیت‌الله شهید مطهری را گرامی داشتند و گفتند: شهید مطهری عزیز به معنای واقعی، یک معلم دلسوز بود که با فکر و بیان قوی، رسوخ اندیشه‌های عمیق اسلامی را در ذهن جوانان دنبال می‌کرد و شهادت او در این راه، به منزله امضای قطعی خداوند متعال بر کارنامه آن بزرگوار بود. رهبر انقلاب اسلامی، نقش معلم و آموزش‌وپرورش را یک نقش اساسی برشمردند و خاطرنشان کردند: مهم‌ترین سرمایه برای یک ملت، سرمایه انسانی است، زیرا کشور بدون سرمایه انسانی مانند برخی از کشورهای پولداری است که ثروت آن‌ها به صورت سفاهت‌آمیز در اختیار دست‌های خائن به بشریت قرار می‌گیرد، همچنان‌که در دوران طاغوت نیز ایران بر روی دریای نفت بود، اما بیگانگان بر این منابع مسلط شدند و با آن، تمدن و کارخانه‌های خود را ساختند و از نفت ما برای پیروزی در جنگ‌های خود استفاده کردند.
ایشان احساس احترام خود به قشر شریف و محترم معلم را یک باور حقیقی و برخاسته از نقش تمدن‌ساز معلمان خواندند و افزودند: معلمان، پایه‌ریزان تمدن نوین، و جهادگرانِ در میدان کارزار با جهل و بی‌سوادی هستند که برای جامعه و نسل جوان آن، هویت‌سازی فرهنگی می‌کنند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، هویت قوی، فرهنگ غنی و فکر و اندیشه صحیح را پایه‌های اصلی ساخت تمدن دانستند و از همین زاویه در خصوص سند ۲۰۳۰ و علت اصرارهای آشکار و پنهان بیگانگان برای تحکیم آن بر مناسبات کشورها از جمله کشورهای اسلامی و ایران، نکات مهمی خطاب به مسئولان گوشزد کردند. رهبر انقلاب اسلامی گفتند: جان کلام در سند ۲۰۳۰ که فصل مهمی از آن به آموزش‌وپرورش اختصاص دارد، این است که نظام آموزشی باید جوری تنظیم شود که فلسفه، سبک زندگی و مفهوم حیات بر اساس مبانی غربی به کودکان و نوجوانان آموزش داده شود.
 

«مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا می‌گوید در پی تحولات روز سه‌شنبه ونزوئلا نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری آماده ترک خاک این کشور شده بوده، اما روسیه مانع این کار شده است. پمپئو گفته که مادورو قصد داشته به کوبا برود، اما در آخرین لحظه با درخواست روسیه در ونزوئلا مانده است. با وجود این ادعا، به نظر می‌رسد که مادورو نه تنها به فکر رفتن نیست بلکه فقط به پیروزی فکر می‌کند. او در توئیتی گفته «اعصاب فولادی» دارد و از حمایت مطلق نیروهای نظامی برخوردار است. مادورو سپس نوشت: «ما پیروز خواهیم شد.»
گوایدو و طرفدارانش می‌گویند مادورو رئیس‌جمهور قانونی نیست و قدرت را «غصب» کرده است و لذا باید کناره‌گیری کند. هر دو طرف هم مدعی هستند که حمایت ارتش را به همراه دارند. مادورو سال ۲۰۱۸ بار دیگر در انتخابات ریاست‌جمهوری برای یک دوره شش ساله دیگر پیروز شد. انتخاباتی که اپوزیسیون سلامت آن را زیرسوال برده بود. تا اینکه در ژانویه ۲۰۱۹، دو هفته پس از مراسم تحلیف مادورو، گوایدو در میان تظاهرات‌کنندگان، خود را رئیس‌جمهور موقت نامید. از آن زمان ونزوئلا با یک بحران سیاسی کم‌سابقه روبه‌روست.
از صبح سه‌شنبه به وقت کاراکاس، ونزوئلا بار دیگر به صدر اخبار جهان بازگشته است. رهبر اپوزیسیون ونزوئلا، با ادعای اینکه نیروهای مسلح کشورش به او پیوسته‌اند، «مرحله نهایی» برکناری رئیس‌جمهور مستقر را اعلام کرد، اما به‌رغم حمایت برخی قدرت‌های خارجی تاکنون نتوانسته است به هدف خود برسد.
ونزوئلایی‌ها دوباره به خیابان آمده‌اند و در هیاهوی تظاهرات، دیدن یک فیلم جهان را شوکه کرد؛ در فیلم، خودرویی متعلق به گارد ملی دیده می‌شود که چند تن از تظاهرات‌کنندگان را زیر می‌گیرد.
اعلام عملیات نظامی برای برکناری مادورو احتمالاً آخرین تحرک گوایدو خواهد بود که یا او را به قدرت می‌رساند یا اینکه او را برای مدت طولانی از صحنه سیاسی ونزوئلا حذف خواهد کرد. آمریکا حامی گوایدوست و روسیه از مادورو حمایت می‌کند. فعلاً نمی‌توان پایانی بر این بحران سیاسی متصور شد. باید دید کشاکش ابرقدرت‌ها بر سر حکومت در ونزوئلا به کجا می‌رسد و البته فازآخر پروژه کنارگذاشتن مادورو چه نتیجه‌ای خواهد داشت.
 

معلمی شغل نیست؛ عشق است. اگرتنها به‌عنوان شغل انتخابش کرده‌ای، رهایش کن و اگر عشق توست مبارکت باد. «شهید رجایی»
دغدغه معلم راستین، همیشه این است که حیات بشری بر مدار ارزش‌ها و کرامت انسانی بچرخد و هیچ بیگانه‌ای را مجال تجاوز به فرهنگ ارزشی دین و میهن، فراهم نیاید. آموزش دادن با کیفیت، گمشده امروز ماست؛ زیرا متضمن آینده‌ای شایسته برای دانش‌آموزها خواهد بود.
آموزش دادن، از چه سبب دشوارتر از آموختن و یادگیری است؟
دلیل نخست آنکه آموزگار باید صاحب مجموعه وسیعی از دانسته‌ها باشد و هماره و در هر وقت این دانسته‌ها را آماده و حاضر داشته باشد. دلیل دوم و مهم‌تر آنکه یاد دادن، از آن رو دشوارتر از یادگیری و آموختن است که منادی به این است: مجال یادگیری دادن. حتی به قول «هایدگر» می‌توان گفت، آنچه آموزگار حقیقی مجال آموختن‌اش‌می‌دهد، چیزی نیست مگر آموختن. «کیم‌کی‌دوک» کارگردان کره‌ای، در فیلم «بهار، تابستان، پاییز، زمستان» گویا همین مفهوم را از آموختن به تصویر کشیده است. این فیلم زندگی راهبی شرقی را به تصویر می‌کشد که کودکی را برای تربیت به وی سپرده‌اند. استاد با مشاهده شیطنت‌های شاگردش که اقتضای سن اوست، به‌ظاهر واکنشی نشان نمی‌دهد و به او امر و نهی نمی‌کند، بلکه می‌کوشد فرصتی فراهم بیاورد که خود شاگرد به نوعی درون‌نگری و آموختن از خویش، دست یابد. درجایی از این فیلم نمادین، کودک در دهان ماهی، مار و قورباغه سنگ می‌گذارد. استاد با مشاهده این کار، عکس‌العملی نشان نمی‌دهد و تنها هنگامی که کودک در خواب است، سنگیرا به پشت او می‌بندد و به او هشدار می‌دهد که اگر آن حیوان‌های زبان بسته را آزاد نکنی، این سنگ تا ابد در دل تو باقی خواهد ماند. اما کودک وقتی به سراغ حیوان‌ها می‌رود، آن‌ها را مرده می‌یابد و... ! درطول فیلم شاهد این هستیم، آن کودک بعدها در جای استاد خود می‌نشیند و می‌بینیم که چگونه، شیوه صحیحِ«آموختن» را می‌آموزد. در طول فیلم، استاد هرگز کلمه‌ای به او نمی‌آموزد و هیچ‌ اطلاعات و دانشی را به او انتقال نمی‌دهد؛ تنها همین فرصت «آموختن» است که از آغاز تا انجام فیلم، جریان دارد. او به شاگردش به‌طورمستقیم، دانش را آموزش نمی‌دهد؛ بلکه راه خردمندی را فرا راه او می‌گذارد؛ راهی که تنها باید توسط خود شاگرد طی شود. کاری که استاد انجام می‌دهد،مهیاکردن بستری است برای آموختن «خردمندی» و اندیشه درست. رابطه استاد و شاگرد به این مفهوم‌یادشده، تفاوت دارد با آن‌چیزی‌که در فضای آکادمیک شاهدش هستیم در مراکز آموزشی چیزی که زیاد از آن خبری نیست، معمولاً همین آموختن و تفکر است. در دانشگاه‌ها انبوهی از اطلاعات به دانشجوها داده می‌شود، بی‌آنکه دانشجو بداند با این‌همه اطلاعات جورواجور و گاه نافیِ یکدیگر، باید چه کند!در فضای آکادمی، علوم انسانی که زاده خرد آدمی است، از خاستگاه اصلی خود دور شده و تبدیل به یک سری اطلاعات خشک می‌شود که دردی را از کسی دوا نمی‌کند.انبوهی از دانشکده‌های ما، چه‌قدر هنرمند، متفکر، متخصص (به معنای واقعی)، تحویل جامعه داده‌اند؟در غیاب «خرد»، حتی دستاوردهای علوم فنی و مهندسی نیز نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت؛ چنان‌چه شاهد فجایع زیست‌محیطی هستیم که نتیجه همین عدم درست انتقال دادن علوم فنی است. دغدغه معلم همیشه این است که حیات بشری بر مدار ارزش‌ها و کرامت انسانی بچرخد و هیچ بیگانه‌ای را مجال تجاوز به فرهنگ ارزشی دین و میهن، فراهم نیاید.
معلم، ماشین آموزش نیست
هر وقت به میانه‌های اردیبهشت‌ماه و هفته معلم می‌رسیم، ناخودآگاه به نقش، جایگاه و وظیفه معلم می‌اندیشیم و از خود می‌پرسیم آیا معلم هم‌چنان که برخی می‌پندارند و می‌گویند، ماشین آموزش است یا هستنده‌ای برای پرورش فردی و اجتماعی شهروندان فردا؟ محمدرضا نیک‌نژاد می‌گوید: معلم ماشین نیست؛ اما شاید مهم‌ترین کار او الگوسازی یا حتی الگو شدن برای نوآموزانش باشد. نویسنده‌هایی زیادی داریم که معلم بوده‌اند؛ مانند ‌گلشیری،بهرنگی، بهبهانی،‌اخوان‌ثالث و...این بزرگان، ستاره‌هایی بوده‌اند که هم معلمی کرده‌اند، هم در عرصه نویسندگی درخشیده‌اند و هم الگو برای معلم‌های دیگرهستند. اما بهرنگی با «ماهی سیاه کوچولو»، اثری عمرانه داشت. او معلمی بود که درد آموزش داشت و دستی توانا در چرخاندن قلم. «کندوکاوی در مسائل تربیتی ایران» را نوشت و با همان اندک دانسته‌های تئوری و تجربی‌اش در آموزش، دردها را شناخت و تا حد توانش درمان‌ها را. بی‌گمان هم‌چنان که نوآموزها برای تمرین و نهادینه شدن آموخته‌های خود نیازمند الگو هستند، معلمان نیز نیاز به الگوهایی مانند صمد دارند. خوشبختانه چنین الگوهایی در میان معلم‌ها کم نیستند؛ اما گاه شناخته شده نیستند. امید است گسترش رسانه‌ها در جهان نوین به الگوشناسی و الگوسازی ما و دانش‌آموزهای ما یاری رساند و معلم‌ها نیز برای شناسای این الگو تلاش کنند. جانِ‌کلام؛ معلم روزش را زمانی می‌داند که احترامش در اوج، زندگی‌اش استوار و علمش را بی‌هیچ دغدغه‌ای عرضه کند. معلم، خودش می‌تواند تشخیص دهد روز او چه زمانی است.

«محمدجوادظریف» هفته گذشته برای شرکت در نشست مجمع عمومی تحت عنوان «گرامیداشت و ترویج روز بین‌المللی چندجانبه‌گرایی و دیپلماسی برای صلح» به نیویورک سفر کرد. این سفر  پس از لغو معافیت نفتی از سوی آمریکا و قرار دادن نام سپاه پاسداران در لیست تروریستی، با حواشی بسیاری مواجه شد. البته سفر آقای ظریف، نخستین سفر او به این شهر نبود ایشان در طول سالیانی که در مقام سفیر ایران در سازمان ملل در این شهر حضور داشت و چه دفعاتی که برای مذاکرات هسته‌ای یا حضور در مجمع عمومی، به پایتخت جهان سفر کرده بود، اما هیچگاه رویه‌ای مشابه آنچه این روزها از او می‌بینیم مشاهده نشده بود. به نظر می‌رسد، ظریف در اوج تنش‌های میان ایران و آمریکا و در هنگامه تحریم‌های روز به روز واشنگتن علیه تهران ، با یک دستور کار جدید به آمریکا سفر کرده است. بسته‌ای که شاید بتوان آن را خط مستقیم تهران - ترامپ نامید. چندین انگاره می‌تواند تصویر کاملی از این دستورکار احتمالی وی در نیویورک به دست دهد. ظریف این فصل تازه را با هشتگی به نام «گروه بی» کلید زد.
1-گروه (بی) و پاسخ توئیتری به ترامپ: ظریف ۲۴ آوریل از حلقه‌ای چهار نفره (بولتون، بن‌سلمان، بن‌زاید و بی‌بی نتانیاهو) صحبت کرد که درحال هدایت ترامپ به مسیر جنگ هستند چیزی که به زعم ظریف خواسته قلبی ترامپ نیست. همچنین رئیس دستگاه دیپلماسی ایران، یک روز پیشتر، در یک توئیت دیگر پیام‌های متفاوتی را به ترامپ منتقل کرد. ماجرا از این قرار بود که ترامپ در یک پست توئیتری جان‌کری را متهم کرد که به ایران توصیه کرده تا پایان دولت ترامپ صبر کنند، اما ظریف به این توئیت پاسخ داد و اعلام کرد که ایرانیان راهبرد خود را بر اساس راهنمایی خارجی‌ها تعیین نمی‌کنند. این توئیت ظریف هرچند ظاهر تهاجمی به ترامپ داشت، اما در باطن دو پیام نهفته داشت نخست آنکه ظریف ادعای ترامپ مبنی بر اینکه ایران به توصیه کری گوش می‌کند را تکذیب کرد و نکته دیگر اینکه، عملاً احتمال مذاکره با آمریکا را رد نکرد. چرا که اگر قرار باشد ایران به توصیه جان‌کری گوش نکند، پس مذاکره هم می‌تواند محتمل باشد.
2- مبادله زندانیان: یکی دیگر از جنبه‌های حضور ظریف در نیویورک که درسطح بین‌المللی مورد توجه قرار گرفت، ارائه پیشنهاد تبادل زندانیان میان ایران و آمریکا از سوی وی بود. تبادل زندانیان به ویژه از نوع سیاسی‌اش اتفاقی مرسوم در عرصه بین‌الملل به شمار می‌رود، اما نامرسوم آن است که یک طرف ماجرا به صورت علنی و در مقابل دوربین‌ها آن را طرح کند کاری که ظریف در موسسه آسیایی نیویورک صراحتاً از آن سخن گفت. وی با اشاره به اینکه هر دو طرف معتقدند، شهروندانشان به ناحق در کشور مقابل زندانی شده‌اند، پیشنهاد داد، طرفین زندانیان خود را مبادله کنند. درحالیکه عموماً این تردید مطرح می‌شود که او اختیار چندانی در این زمینه ندارد، به این ابهام هم با گفتن جمله «من برای انجام این کار اختیار لازم را دارم» پاسخ گفت. اما اینکه چرا ظریف که خود دیپلماتی قدیمی است این شیوه را برگزیده به مدل فکری ترامپ باز می‌گردد. ترامپ را که بیشتر یک تاجر می‌دانند تا سیاستمدار بیش از اینکه علاقه‌ای به پیچیدگی‌های دیپلماتیک داشته باشد، به داد و ستد بازاری و حل بحران‌های در هم تنیده سیاسی از مسیر معاملات تجاری گرایش دارد. درنتیجه ظریف سعی کرد یک سیگنال دیگر برای ترامپ به صورت مستقیم ارسال کند. اتفاقی که در دوره اوباما هرگز صورت نمی‌گرفت و این ظریف و کری در وزارت خارجه دو کشور بودند که محوریت مذاکرات را بر عهده داشتند. با نگاهی به مجموعه اظهارات و موضع‌گیری‌های ظریف، می‌توان چنین نتیجه گرفت که وی به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران، تلاش دارد ضمن تصریح مجدد رویکرد ایران به توافقات و تعهدات بین‌المللی، عدم صداقت طرف آمریکایی را در موضوع امکان تعامل با ایران به نمایش بگذارد. در واقع، اظهارات بیان شده از سوی ظریف، تکرار مواضعی است که پیش از این نیز بارها از سوی مقامات ارشد کشورمان بیان و تأکید شده که با وجود آمادگی همیشگی ایران برای مذاکره و حل و فصل مسائل با استفاده از شیوه‌های دیپلماتیک، عدم آمادگی واشنگتن برای ورود به مذاکرات واقعی و ماهوی، راه را برای تحقق چنین موضوعی بسته است.  در همین راستا، ارائه پیشنهاد تبادل زندانیان میان دو کشور، اقدامی سنجیده به منظور انداختن توپ به زمین آمریکاست تا مشخص شود آیا اساساً دولتمردان آمریکایی تمایلی به آغاز یک روند تعامل و برداشتن گام‌های دوجانبه دارند یا خیر. البته تا اینجای کار، وجود چنین تمایلی در واشنگتن به چشم نمی‌خورد، زیرا سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به پیشنهاد ظریف بار دیگر به شرط‌گذاری روی آورد و اعلام کرد که ایران ابتدا باید به صورت یکجانبه تمام زندانیان آمریکایی را آزاد کند.
3-گفت‌وگو با فاکس‌نیوز: کمتر کسی است که نداند ترامپ چه رابطه غیر دوستانه‌ای با رسانه‌ها دارد. تقریباً روزی نیست که او در حساب توئیتری‌اش به شبکه‌هایی چون سی‌ان‌ان یا روزنامه‌هایی چون نیویورک تایمز حمله نکند. اما در این میان یک استثنا وجود دارد؛ شبکه تلویزیونی فاکس نیوز. او نه تنها بارها با این شبکه مصاحبه کرده و لب به تحسین این شبکه گشوده بلکه همچون یک منتقد یا مخاطب درباره کیفیت برنامه‌های مختلف این شبکه هم اظهار نظر می‌کند. این شبکه محبوب ترامپ، بارها خواستار گفت‌وگو با ظریف شده بود، اما این‌بار برخلاف همیشه با پاسخ مثبت وی مواجه شد. این نخستین گفت‌وگوی یکی از مقامات ارشد ایران با شبکه‌ای بود که به گروه‌های نئومحافظه‌کار، طرفدار مداخله نظامی محافل ضد ایرانی نزدیک است. با انتشار خبر گفت‌وگوی فاکس نیوز با ظریف، تحلیلگران بیش از پیش اطمینان حاصل کردند که وزیر خارجه ایران می‌خواهد پالس‌های مستقیمی به ترامپ ارسال کند. در نهایت باید گفت مطالعه سابقه سیاسی و دیپلماتیک ظریف نشان می‌دهد او چنین برنامه مهمی را بدون هماهنگی با مقامات ارشد نظام کلید نمی‌زند. در نتیجه احتمالاً تصمیم در تهران بر این بوده وزیرخارجه برای برقراری ارتباط مستقیم با ترامپ سیگنال‌هایی را ارسال کند؛ سیگنال‌های که در صورت به ثمر نشستن شاید راهگشای معضلات تهران در روزهای سخت پیش رو باشند.

 

علاءالدین بروجردی، عضو کمیسیون امنیت داخلی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی درباره انتشار خبرهایی مبنی بر 2500 تومانی شدن قیمت بنزین، گفت: شرایط کنونی جامعه از نظر اقتصادی، پذیرای افزایش...

سیدعبدالجواد موسوی، شاعر و روزنامه‌نگار، این بار تجربه در عرصه‌ای تازه را آزموده و یکی از ترانه‌های خود را خوانده است. «مانیفست‌کرگدن» یا ترانه‌ای برای «جان اسنو»، عنوان قطعه‌ای است که سیدعبدالجواد موسوی...