ایسنا: مدیر کل تعزیرات حکومتی استان البرز از توزیع 2200 تن ذرت دامی که قرار بود به اسنک تبدیل شود خبر داد وگفت: دستور توزیع 800 تن دیگر از این ذرت‌ها در بین مرغداری‌های استان البرز صادر شد. علی‌اکبر مختاری در خصوص آخرین وضعیت پرونده تولید اسنک با ذرت دامی توسط یکی از برندهای معروف مستقر در استان البرز توضیح داد: مجموعاً 3000 تن ذرت دامی که برای تولید اسنک توسط این کارخانه تهیه شده بود، توقیف و از این میزان 2200 تن در بین مرغداری‌ها توزیع و دستور توزیع 800 تن باقیمانده هم  صادر شد. مختاری با بیان اینکه موضوعاتی در خصوص این پرونده همچنان در حال بررسی است، افزود: این ذرت‌ها تراریخته بوده و تراریخته بودن هر محصولی باید بر روی بسته‌بندی مشخص شود، اما در این پرونده این موضوع رعایت نشده و این برای ما مسجل است. وی ادامه داد: ذرت با ارز 4200 تومانی وارد می‌شود، اما اینکه آیا تعرفه ذرت برای مصرف انسانی با ذرت دامی برابر است یا نه در حال بررسی است.

مهر: وزیر کشور گفت: با توجه به ضرورت توجه به بحث نشاط اجتماعی حتماً باید زمینه سازی لازم را انجام دهیم. عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در یکصد و چهاردهمین نشست شورای اجتماعی کشور، گفت: با توجه به شرایط جامعه و ضرورت توجه به بحث نشاط اجتماعی حتماً باید زمینه‌سازی لازم را انجام دهیم. وزیر کشور بیان کرد: انسان به صورت ذاتی موجود بی قراری است. برای اینکه کمال‌گراست، آرزو دارد و همه اینها به انسان بی قراری می‌دهد. ما با یک جامعه منزوی طرف نیستیم. برخی اقدامات رسانه‌ها و ده‌ها مسئله دیگر دخیل هستند. پیمایش‌های اجتماعی خیلی نامناسب‌تر از مسائل شخصی است. رحمانی فضلی افزود: ما دو سنجش انجام دادیم. در هر دو سنجش باورهای فردی با پیمایش‌های اجتماعی متفاوت بوده است. نشاط مسئله یک بعدی یا دو بعدی نیست چون با روح انسان درگیر است. برخی می‌گویند عامل اقتصادی عامل نشاط است، ولی ما می‌بینیم که عامل اقتصادی اکنون عامل بی‌قراری است.

رئیس کلانتری نیاوران از دستگیری مردی شیطان صفت به اتهام تلاش برای آزار و اذیت یک خانم جوان خبر داد. سرهنگ خلیل لطفی گفت: در نهم اسفندماه سال‌جاری ساعت 8 صبح پرونده‌ای با موضوع آزار و اذیت جنسی از مرجع قضایی به کلانتری 123 نیاوران با شکایت خانم جوانی ارجاع شد که در آن شاکیه عنوان کرده بود راننده یک دستگاه خودرو پراید سفیدرنگ تلاش داشته تا وی را مورد آزار و اذیت قرار دهد.وی بیان داشت: شاکیه با حضور در کلانتری در اظهاراتش گفت: پس از اتمام ساعت کاری و خروج از شرکت تصمیم گرفتم به نیاوران بروم؛ سوار یک دستگاه خودروی پراید سفیدرنگ شدم؛ راننده به سمت نیاوران حرکت کرد تا اینکه مرا به محلی که گفته بودم رساند، اما ناگهان بدون توقف و بدون توجه به خواسته بنده برای نگه داشتن خودرو، تغییر مسیر داد؛ بلافاصله اعتراض کردم و از راننده خواستم تا ماشین را متوقف کند، اما راننده به مسیر خود ادامه داد و به سرعت خود اضافه کرد؛ نهایتاً توانستم خودم را به بیرون ماشین پرتاب کنم.  در تحقیقات میدانی  تعدادی از شاهدان ماجرا توانستند قسمتی از پلاک خودرو متواری شده را یادداشت کنند که در ادامه مخفیگاه متهم مورد شناسایی قرار گرفت و سرانجام وی دستگیر شد.  سرهنگ خلیل لطفی گفت: متهم در تحقیقات اولیه منکر هر گونه تلاش برای آزار و اذیت شاکیه بود، اما در ادامه، با دیدن دلایل و کشف گوشی شاکیه از داخل خودرو چاره‌ای جز اعتراف نداشت و صراحتاً به تلاش خود برای آزار و اذیت خانم جوان اعتراف کرد. رئیس کلانتری نیاوران گفت: متهم برای ادامه تحقیقات پلیسی و کشف سایر جرایم در اختیار کلانتری قرار دارد.

«ضرورت نصب دستگاه کارت‌خوان، فرارمالیاتی، مهرفروشی، ممنوعیت دوشغله‌بودن»،  موضوع‌هایی است که به‌تازگی از سمت دستگاه‌های نظارتی مربوطه دنبال شده و درمقابل، توسط جامعه پزشکی مورد انتقادهای گسترده و گاه انکار، واقع شده است. دراین میان آنچه مسلم است، اینکه: «جان انسان‌ها و سلامتی آنان موضوعی نیست که به بهانه‌های مختلف مورد معامله قرارگیرد.»  «اکبر ترکی» عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، از جمله نمایندگان و البته پزشکانی است که پیرامون این موضوع‌ها، توضیحاتی از جنس دفاعیه داد که در ادامه می‌خوانید. وی نخست درباره بحث فرارهای مالیاتی و ضرورت نصب دستگاه کارت‌خوان پزشکان گفت: ما یک قانون مالیاتی داریم. کجای قانون مالیاتی نوشتند که براساس «پز» می‌توانند مالیات بگیرند؟ چرا بعضی از دوستان خلط مبحث می‌کنند؟ ترکی اظهار داشت: کارانه حقوق تمام پزشکان اعم از هیئت علمی و غیرهیئت علمی، 10درصد، 15درصد، 25درصد و 35درصد به صورت پلکانی مالیات گرفته می‌شود. حالا اعضا هیئت علمی که کارهای پژوهشی انجام می‌دهند، استثنائا باید سالیانه 10درصد مالیات بدهد. وی بر یکسان‌سازی مالیات از کارانه تاکید کرد و گفت: وقتی پزشک کار می‌کند 10درصد از درآمدش را کم می‌کنند؛ ما می‌گوییم این خلاف اصل سوم قانون اساسی بند 11 بوده و تبعیض است. باید برای همه این کار انجام شود؛ نه فقط پزشکان، مثلاً از کارخانه‌داران، حقوق‌بگیران، سوپرمارکتی‌ها و هرکسی که درآمدی دارد و مالیات باید بپردازد. اگر این‌ها آن 10درصد را می‌پردازند، پزشکان هم بپردازند. عضو کمیسیون بهداشت مجلس تصریح کرد: این پلکانی‌ها دربخش دولتی، واقعاً دارد آرام‌آرام اوضاع را بد می‌کند. این‌ها آمدند کارانه پلکانی درست کردند یعنی اگر طرف تا یک سقفی کار کرد، مثلاً 70 درصد کارانه‌اش را می‌گیرد و هرچه این رقم بالاتر رفت مقدارگرفتن این عدد پایین‌تر می‌آید و بقیه‌اش درجیب بیمارستان می‌رود. پزشک می‌بیند بالاخره تا یک سقفی که کار می‌کند به خودش پول تعلق می‌گیرد، اما از آن به بعدش هر قدر کار می‌کند درجیب بیمارستان می‌رود! یقیناً این موضوع خوب نیست.وی افزود: تازه این مالیات پلکانی هم دوباره از آن عدد و رقم هم یک عدد و رقم حسابی را می‌گیرد. پزشک می‌بیند از آن عدد که بالاتر رفت، فقط شبانه‌روز دارد می‌دود و سودش به جیب بیمارستان می‌رود و چندان چیزی عایدش نمی‌شود؛ آن وقت است که دیگر دربخش دولتی از یک سقفی به بعد کار نمی‌کند. آقایان بروند وضعیت را ببینند که در بیمارستان‌های دولتی، پزشکان چه اعضای هیئت علمی و چه دیگران، بیماران را تا یک سقفی می‌بینند و بقیه‌اش به بیمارستان خصوصی شیفت پیدا می‌کند؛ پس دوباره آرام‌آرام زیرمیزی‌ها جلو می‌آید. ترکی با بیان اینکه: «ما فکر می‌کنیم داریم به مردم کمک می‌کنیم اما این گونه نیست»، ادامه داد: زیرمیزی قبل از مطرح‌شدن این مسائل مالیاتی و کارانه‌ها کمتر شده بود و فقط درتهران دیده می‌شد؛ اما الان دوباره در شهرستان‌ها هم شروع شده است. وی گفت: هرچیزی افزایش پیدا می‌کند، بنابراین تعرفه‌های پزشکی که باید تجهیزات بخرند، اجاره مطب و مالیات بدهند نیز باید زیاد شود.  حداقلش این است که تعرفه پزشکی باید سالانه به اندازه تورم افزایش یابد. البته اینکه می‌گویند: «خودسرانه دربرخی مطب‌ها نرخ‌های ویزیت را افزایش می‌دهند»، تخلف است و مدعیان بروند جلویشان را بگیرند.
در ایران پزشکی نداریم که در دوپست باشد و دو حقوق بگیرد
ترکی، درباره اعلام ممنوعیت دوشغله بودن پزشکان هم توضیح داد: مصداق دوشغله این است که در دو پست سازمانی کار کند و دو حقوق بگیرد که تخلف است؛ اما الان هیچ پزشکی نداریم که این کار را انجام دهد. حتی اگر پزشکی دو مسئولیت هم داشته باشد، ولی یک حقوق می‌گیرد. پزشکی دوشغله محسوب می‌شود که در دو جا مسئولیتی داشته باشد با پست سازمانی، قطعاً این یک کار غیرقانونی است. ترکی به این نکته هم اشاره کرد: چون گاه کمبود پزشک وجود دارد، استثنائا اعلام کردند که دریک شب، پزشک می‌تواند در خیریه‌ای هم مثلاً چند ساعتی کار کند. نیز یک پزشک در یک شهر می‌تواند مجوز مطب داشته باشد و در همان شهر، در دوسه مرکزدرمانی هم کار کند؛ این اشکالی ندارد. موضوع مهرفروشی پزشکان نیز آخرین صحبت  ترکی بود که درباره آن گفت: این یک تخلف جزئی است؛ بروند جلویش را بگیرند.

عصر ایران/ «همه ما در یک کشتی سوار هستیم و سرنوشت مشابهی داریم». این جمله را بسیار شنیده‌ایم و شاید هم گفته‌ایم. همه ایرانیان فارغ از قومیت و موقعیت هم‌سرنوشت هستیم و اگر اتفاقی برای سقف این خانه بیفتد همه زیان می‌کنیم. البته در مورد اینکه کشتی از عرشه تا موتورخانه جاهای مختلفی برای سکونت و گذران دارد هم توافق داریم. چیزی مثل خط فقر که ثروتمندان بالای آن لم می‌دهند و فقرا زیرش بیتوته می‌کنند!
اما پرسش اینجاست که ما در این کشور چند «مردم» داریم؟ انگار مسئولان برای خودشان یک «مردم» دارند که «حالشان خوب است و مشکلی ندارند و پرامید و بانشاط هستند»، یک «مردم» هم در کوچه و خیابان هستند که حالشان خوب نیست و مشکل دارند و اتفاقاً نشاطی در وجودشان نیست و با نومیدی روزها را می‌گذرانند. یک «مردم» هم داریم که در اینستاگرام مدام در حال سفرکردن و رستوران‌گردی و خوش‌گذرانی هستند، یک «مردم» داریم که در ماهواره‌ها در حال اعتراض هستند، یک «مردم» داریم که بعضی مسئولان می‌گویند از آن‌ها خواسته‌اند که علیه تلگرام شکایت کنند، یک «مردم» داریم که از برخی مسئولان خواسته‌اند که سختگیری نسبت به شبکه‌های مجازی باید کنار گذاشته شود و فیلتر کردن‌ها خاتمه پیدا کند و...
اما چرا هر کس وقتی می‌خواهد حرف و نظر خودش را به دیگران تحمیل کند جوری از «مردم» حرف می‌زند انگار همه 80 میلیون ایرانی به او رضایت‌نامه محضری داده‌اند که از طرف‌شان وکیل تام‌الاختیار باشد؟ برخلاف نومیدی حاکم بر طیف گسترده‌ای از جامعه، ایمان دارم که از این چالش بزرگ گذر خواهیم کرد. «مقاومت و جنگیدن» در شرایط فعلی البته یک انتخاب ناگزیر است نه از سر رغبت و رضایت. حتی آن‌ها که مدام از تمام شدن توان‌شان می‌گویند، هم می‌دانند آدمی اتفاقاً در لحظه‌های فشار خردکننده، نیروی عظیمی درونش آزاد می‌شود که به او کمک می‌کند دوباره سرپا بایستد. اما برای گذر از این گذرگاه دشوار، خوب است مسئولان کشور این نکته را فراموش نکنند که مردم به آرامش و امنیت روانی نیاز دارند و به شدت آزرده می‌شوند وقتی می‌بینند کسانی برای امیال و اهداف فردی «مردم» را بهانه قرار می‌دهند و از نام و اعتبار آن‌ها هزینه می‌کنند. مدام مردم مردم کردن هم شما را در قلب مردم واقعی نمی‌نشاند، کاری به آن دسته از مردم اختصاصی که خودتان دارید و مدام به آن‌ها آمار می‌دهید و می‌گویید شهر در امن و امان است ندارم، اما ما ساکنان کوچه و خیابان، پیشنهاد می‌کنیم وقتی درمان نیستید دست‌کم در مصرف واژه «مردم» صرفه‌جویی کنید لطفاً!