غلامعلی جعفرزاده‌ایمن‌آبادی-نایب رئیس فراکسیون مستقلان ولایی مجلس: بدون شک انتقادهایی به دولت در حوزه‌های مختلف وجود دارد؛ اما طرح موضوعی همچون عدم‌کفایت سیاسی که در حافظه تاریخی ایران یادآور رفتارها و منش «بنی‌صدر» است، واقعاً در شرایط فعلی بی‌انصافی است. استراتژی جریان اصلاحات و اعتدال‌گرایان، همچنان حمایت از آقای روحانی است. جریان اعتدال‌گرای کشور به دلیل چالش‌های داخلی و بین‌المللی که برای کشور به وجود آمده است، به دنبال انسجام کشور هستند و در شرایط کنونی به هیچ چیز دیگر به جز وحدت گروه‌های سیاسی فکر نمی‌کنند. کدام عقل سلیمی به خود اجازه می‌دهد در شرایطی که کشور در بحران و شدیدترین تحریم‌های تاریخی قرار گرفته طرح عدم کفایت رئیس‌جمهور را مطرح کند؟

عبداله ناصری--فعال سیاسی: با توجه به اینکه استعفای «محمدجواد ظریف» برای قشرهای مختلف اهمیت داشت، او باید بداند که خودش و جایگاهش بسیار مهم است؛ همچنین باید بداند،‌ مردم از او توقعی بیشتر از اعضای دیگر کابینه دارند. به‌خصوص اینکه در چند وقت پیش، برخی از مردم و سلبریتی‌هایی چون «علی‌کریمی» به ظریف اعتراض‌هایی داشتند، حالا بار دیگر مورد توجه مردم قرار گرفت تا بتوان گفت، استعفای قبول نشده مصداق «الخیر فی ما وقع» برای او شد. به هر حال ایشان در این پنج سال و چند ماه گذشته، هر چه توان داشته و هر چقدر می‌توانسته، برای پیشبرد مقاصد سیاسی نظام به کار گرفته است و به همین دلیل باید گفت، نگرانی و ناراحتی همه‌گیر کاملاً طبیعی و قابل انتظار بود.

این‌ دفعه هم پس از بارها به تعویق‌انداختن و وعده به هفته بعد دادن، باز آنچه خیال همه را آسوده کرد، «تعویق» بود. واژه‌ای که گویا استراتژی مجمع شده و درحال‌حاضر پلن B برای آن وجود ندارد. ولی آنچه مسلم است با این همه پاسکاری توپ لوایح بین تیم‌های «تصویب» و «تعلیق»، ممکن است گل به خودی بزنیم؛ باید مراقب بود. این بار هم تصویب لایحه الحاق ایران به «پالرمو» در مجمع تشخیص مصلحت نظام به سال بعد موکول شد تا بار دیگر سرنوشت لوایح چهارگانه دولت و سازوکارهای وابسته به آن در سد سختیِ تصمیم‌گیری تصمیم‌گیران بماند. سدی که ذخیره آن بلاتکلیفی اقتصادی در شرایط جنگ اقتصادی است. این در حالی بود که پیش از برگزاری این نشست، بسیاری از فعالان سیاسی و مسئولان درباره تبعات رد و خطرهای تایید این لایحه، تحلیل‌ها و گفت‌وگوهای بسیاری منتشر کردند. برخی در اظهارات خود به رهبر معظم انقلاب هم استناد کردند؛ این در حالی است که مقام رهبری سخنگویی ندارند و مواضع، به صراحت از سوی ایشان اعلام می‌شود.
تداوم بلاتکلیفی در تصمیم‌گیری، گرچه از سوی منتقدان به بررسی عمیق این لوایح، به ویژه لایحه پالرمو تعبیر می‌شود، اما زمانی که این لایحه از سوی دولت منتخب و نمایندگان مردم ارائه و مورد تایید قرار گرفته است، می‌تواند ابهام‌هایی را در اذهان و افکار عمومی ایجاد کند و شایبه تداخل برخی نظرهای شخصی و سیاسی در این تصمیم‌گیری را سبب شود. موضوعی که از دید صاحب‌نظران سیاسی داخلی و خارجی و مسئولان دولتی، دور نمانده است.
علاوه بر این موارد، جریان‌ها و شخصیت‌های سیاسی موافق تصویب پالرمو هم طی هفته‌های گذشته بارها درباره ضرورت تصویب لوایح چهارگانه، تحلیل‌های متنوعی ارائه دادند که مهم‌ترین آن را می‌توان نامه تعدادی از چهره‌های شاخص جریان اصلاحات به اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام دانست که در آن آمده است: آنچه موجب تأسف دلسوزان شده، تبدیل یک موضوع کارشناسی به یک درگیری جناحی است. مطلع شدیم جمعیت خاصی با اهدافی غیرملی در یک بمباران خبری و با استفاده از ابزارهای گوناگون از جمله با ارسال انبوه پیام‌های اینترنتی، می‌کوشند اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت را از تصویب قوانین مربوط به FATF منصرف کنند. در ادامه این نامه شخصیت‌های اصلاح‌طلب از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام خواستند تسلیم شانتاژهای مصلحت‌ستیز نشوند و با تصویب این لوایح، مانع تکرار مشکلات مشابه گذشته شوند.در کنار شخصیت‌های معتدل جریان اصولگرا هم «محمد مهاجری» فعال سیاسی-رسانه‌ای نزدیک به این جریان درباره تبعات عدم تصویب این لوایح هشدار داد و تاکید کرد: FATF  چه ارتباطی با فناوری موشکی دارد و در کجا چنین چیزی آمده است؟ چرا باید برای به کرسی نشاندن ایده خود به دروغ متوسل شد؟ امروز همه کشورهای جهان از جمله سوریه و لبنان عضو گروه‌های منطقه‌ای‌ هستند و سیاست‌های FATF  را اجرا می‌کنند. فقط دو کشور مانده‌اند؛ کره‌شمالی و ایران.

 مخالفت‌های بی‌سند
مخالفان پالرمو و دیگر لوایح چهارگانه دولت که عموماً طیف سیاسی رقیب هم هستند، در تشریح دلایل مخالفت خود، این لوایح را ابتدا به برجام پیوند می‌دهند. در مرحله بعد، این لوایح را در تضاد با آرمان‌های آزادی‌خواهانه انقلاب اسلامی و نظام در کمک به مسلمانان معرفی می‌کنند و در سومین حالت، آن را عامل سلطه بر منافع کشور معرفی می‌کنند اما در هیچ کدام از این محورها، دلیل پیوند با برجام یا منافات با آزادی‌خواهی یا تسلط را عنوان نمی‌سازند. در هیچ تحلیل و گفت‌وگویی به بندهای لوایح یا قانون FATF استناد نمی‌کنند و حتی برخی اظهارات آن‌ها هم نشان می‌دهد که از جزئیات این لوایح اطلاع کاملی ندارند.به طور مثال اظهارات «پرویز داودی» درباره تعداد اعضای گروه ویژه اقدام مالی یا اظهارنظرها درباره خشک‌شدن حرکت‌های آزادی‌خواهانه در منطقه، با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای هم‌پیمان با ایران در منطقه نیز عضو این کنوانسیون‌ها هستند، نشان می‌دهد که مخالفت با پالرمو در مواردی از سر بی‌اطلاعی است. مخالفان گرچه در تشریح دلایل مخالفت خود، موارد مشخص و ملموس ارائه نمی‌کنند، اما به منظور پیشبرد اهداف خود بارها به سخنان رهبرمعظم انقلاب استناد می‌کنند؛ در تازه‌ترین این اظهارات «غلامعلی حدادعادل» در توئیتی نوشت: رهبر انقلاب حرف‌های موافقان پیوستن به پالرمو را تایید نکردند. این در حالی است که رئیس‌جمهوری هفته گذشته در جمع مدیران بانک مرکزی از عدم مخالفت رهبری با پیوستن ایران به گروه اقدام ویژه مالی سخن گفته بود.

پا در هوایی تصویب یا تعلیق!
تعویق در تصمیم مجمع تشخیص مصلحت نظام درشرایطی که کشور در جنگ اقتصادی با آمریکا به سر می‌برد و برای مقاومت در برابر این جنگ دولت در خط نخست، نیاز به تجهزات و پل‌های ارتباطی هرچند محدود دارد، می‌تواند تبعات مختلف و تلخی در پی داشته باشد. واقعیت آن است که فشار تحریم‌ها در سال پیش رو، شدت خواهد گرفت. برای مقابله با آن، می‌توان تا حدودی به سازوکار مالی اروپا یا بی‌اعتنایی چین و روسیه به زیاده‌خواهی‌های «دونالدترامپ» اعتماد کرد. اما زمانی که سازوکار مالی اروپا و ارتباط شرکای تجاری با ایران منوط و مشروط به این لوایح است، مقابله با تحریم‌ها دشوارتر از همیشه پیش خواهد رفت.

خبر رسیده است که سفارت پاکستان در تهران، از دولت ایران مصرانه تقاضا کرد نقشی فعال در تنش‌زدایی و یافتن راه‌حلی صلح‌آمیز برای معضل تنش میان هند و پاکستان ایفا کند. البته طبیعی است که ایران این بحران خطرناک در همسایگی خود را جدی بگیرد. تحولات نظامی میان هند و پاکستان اگر وارد فازهای جدی‌تری شود، قطعاً به ضرر ایران هم خواهد بود؛ هند و پاکستان اتمی هستند. اردن هم برای حل مناقشه به‌وجودآمده پیشقدم شده است. «عبداله دوم» پادشاه اردن، در یک گفت‌وگوی تلفنی با «عمران خان» نخست‌وزیر پاکستان، نگرانی خود از تنش رو به افزایش میان پاکستان و هند را ابراز و از خویشتن‌داری عمران خان در این «وضعیت دشوار» قدردانی کرده است. پاکستان در روزهای اخیر اعلام کرده بود که به دنبال حل و فصل مسالمت‌آمیز تنش به‌وجودآمده است؛ تنشی که در 50 سال اخیر بی‌سابقه بوده است و استارت آن از یک حمله انتحاری در 25 بهمن‌ماه بود. روزی که گروه تروریستی موسوم به «جیش محمد» به نیروهای هندی در پولوامای کشمیر حمله کردند و کشته شدن دست‌کم 41 تن از آن‌ها به تنشی دنباله‌دار میان دو کشور هند و پاکستان تبدیل شد. گروه تروریستی «جیش محمد»، مسئولیت این حمله را پذیرفته است و هند می‌گوید؛ پاکستان از این گروه حمایت می‌کند. اما اسلام‌آباد این اتهامات دولت دهلی‌نو را رد کرده است. پاکستان البته تمام اتهامات درباره حمایت از گروهک‌های تروریستی  راکه در خاک این کشور حضور دارند، رد می‌کند؛ از جمله هشدارهای ایران درباره مدارای اسلام‌آباد با گروهک تروریستی «جیش‌العدل» و پناه دادن به آن‌ها در خاک این کشور.
جنگنده‌های هند، سه‌شنبه گذشته به مواضع این گروه تروریستی مستقر در پاکستان حمله کردند و گفته می‌شود، 200 تا 300 تن از آن‌ها را کشتند. پاکستان پس از این حمله اعلام کرد که به این اقدام هند واکنش نشان خواهد داد. پس از آن، رسانه‌های پاکستانی اعلام کردند؛ نیروی هوایی این کشور دو جنگنده هند را در آسمان پاکستان سرنگون کرده و یک خلبان دهلی‌نو اسیر شد. همچنین رسانه‌های هند از هدف قرار گرفتن یک جنگنده اف 16 پاکستان در منطقه کشمیر خبر دادند. هند، خواهان تحویل فوری خلبان خود توسط پاکستان شد و عمران‌خان نخست‌وزیر پاکستان، وعده داد که خلبان هند روز جمعه آزاد خواهد شد.
وعده عمران‌خان کمی با تأخیر اما درنهایت عملی و خلبان هندی اسیر آزادشد. فعلاً آب‌ها از آسیاب افتاده و التهابات کمی فروکش کرده اما صلح و ثبات پایدار برای خاورمیانه درحال‌حاضر چیزی شبیه سراب است!

«عباسعلی‌کدخدایی» سخنگوی شورای نگهبان، در توئیتر خود با لحنی کنایه‌آمیز به منتقدان نظارت استصوابی گفت: هر وقت من انتخاب نشوم، انتخابات مهندسی شده است. هر وقت من تایید نشدم، نظارت قانونی بد است. اما هر وقت تایید شدم، دیگر نه انتخابات مهندسی شده است و نه نظارت استصوابی بد است. این یعنی قانون به کنار؛ هر چه باب میل من است انجام شود. حکایت همان است که گفته: «مرگ خوبه ولی برای همسایه!»
«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم در پاسخ به این توئیت، با ذکر مثالی نوشت: دلیلی برای نادرستی ادعای این شورا بهتر از وجود سخنان غیرحقوقی و جدلی سخنگوی آن نیست. طی روزهای اخیر، حملات هماهنگ از تریبون‌های مختلف به «تلگرام» دوباره شدت گرفته است. در همین راستا نیز عبدی در توئیتی نوشت؛ این حملات مجدد ثابت می‌کند از شکست فوری و فاحش فیلترینگ درس عبرت نگرفته‌اند و کفگیرشان هم به ته دیگ خورده است.
مجازی بعدی را به نقل از «محمدمهاجری» می‌آوریم که پاسخی به اظهارات «پرویز داودی» عضو مجمع تشخیص مصلحت داده است. داودی به‌تازگی در اظهاراتی که رسانه‌ها به نقل از او منتشر کرده‌اند، گفته است: «این برنامه [FATF] می‌گوید اگر ایران به آن بپیوندد، مشکلات را رفع کند و طبق تمام شرایطی که آنان گذاشتند، عمل کند طبق بندی به نام "قدم‌های‌بعدی" باید پس از بحث پول‌شویی و مبارزه با تروریسم، موضوع اشاعه را در دستور کار قرار دهد؛ یعنی موضوع موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای ما مورد سؤال قرار می‌گیرد.» مهاجری در جواب کسی که در زمان تصدی معاونت اول رئیس جمهور پیشین، مقدمات مذاکره با FATF را فراهم کرده نوشت: برخوردهای ایشان از دغدغه جناحی نشئت می‌گیرد. البته این را می‌فهمم که آقای داودی هرگز بازیگر خوبی در عرصه سیاست نبوده و اگر گاهی وارد این زمین شده، دنباله‌رو دیگران بوده و هرگز نقش مؤلف نداشته است. گو اینکه در همین بازی FATF هم در زمینی بازی می‌کند که نفعش را دیگران می‌برند. با این حال، بازی جناحی با موضوعی ملی که سرنوشت نان میلیونها ایرانی را رقم می‌زند، هر چند زشت است، اما در عالم سیاست قابل توجیه است! اما این حرف‌ها کاملاً آدم را ناامید می‌کند. آخر FATF چه ربطی به مسئله موشکی دارد؟!

رقص گروهی نوجوانان در یکی از جشنواره‌های موسیقی کشور، بازهم دردسرساز شد. در جریان برگزاری جشنواره موسیقی غرب کشور در بوکان، گروه رقص مختلط دختران و پسران به هنرنمایی در برابر مسئولان حاضر پرداختند. امام جمعه ارومیه در واکنش به این اتفاق گفت: چرا باید مسئولان اجازه اجرای چنین برنامه‌هایی را صادر کنند؟! ما از استاندار درخواست می‌کنیم با این‌گونه افراد و مسئولان برخورد  کند.
 

«حسن عباسی» که خود را یکی از تئوریسین‌های جریان اصولگرا می‌داند، سه روز قبل از استعفای ظریف در یک سخنرانی‌ با ادبیاتی عجیب درباره وزیر خارجه گفت: وزیر به زور در دولت خود را چپانده و مانده تا بگوید من انقلابی هستم. یک روز با سردارسلیمانی عکس می‌گذارد، یک روز در دفاع از غزه و فلسطین حرف می‌زند. آقای ظریف! آب و صابون هم بیاوریم و روی‌تان را بشوییم، باز هم تطهیر نمی‌شوید!

حجت‌الاسلام «پورمحمدی» وزیرسابق دادگستری، در برنامه «دست‌خط» برخی ناگفته‌ها را برای نخستین‌بار مطرح کرد. پورمحمدی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چرا در کابینه دوم حسن‌روحانی حضور نداشته است، گفت: کابینه اول را هم با اصرار لاریجانی و روحانی شرکت کردم؛ از بس جواب منفی دادم تعبیر به بداخلاقی شده بود؛ در نهایت با استخاره این مسئولیت را قبول کردم. در ادامه اما هر دو قوه به این نتیجه رسیدند که جابه‌جایی مناسب است.

به گزارش اعتمادآنلاین، دکتر «عبدالکریم‌سروش» طی یک سخنرانی در کالیفرنیا درباره انقلاب اسلامی، سواد امام خمینی را غیرقابل مقایسه با محمدرضاشاه، رضاشاه و دیگر پادشاهان ایرانی دانست. او در سخنان خود امام را از پادشاهان انگلیس و فرانسه نیز برتر دانست. دکتر سروش امام خمینی را از لحاظ علمی باسواد خوانده و مقایسه شاه با او را جایز ندانسته و گفته است: مقایسه امام خمینی با شاه مانند مقایسه «عالم‌پاک» با «خاک» است.

در انتظار دود سفید یا سیاه از مجمع، درس‌های یک استعفا و درس‌های مقاومت، مجلس در دو راهی یارانه ارزی، سلامت جامعه زیر پای مافیای دخانیات، بازی خطرناک پوتین در سوریه، حمله صداوسیما به استعفای ظریف، بازی نافرجام این یا «اون»، ترامپ در میان منگنه کره‌ای‌ها و قدرت خرید مردم بر لبه تیغ، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های دیروز شدند. روزنامه‌های شنبه در حالی چاپ شدند که شکست مذاکرات «ترامپ» و «اون»، درکنار عناوینی مرتبط با تصویب یا عدم‌تصویب FATF که موضوع تعدادی از سرمقاله‌های دیروز روزنامه‌ها شد، در صفحه نخست آن‌ها برجسته شده بود. انتخاب عناوینی همچون لایحه پالرمو تصویب یا همه‌پرسی و FATF را به همه‌پرسی بگذارید، نیز در روزنامه‌های شنبه مطرح شده بود. روزنامه‌های نزدیک به دولت و اصلاح‌طلبان با انتشار سرمقاله‌هایی که حمایت تلویحی و صریح از تصویب لوایح مرتبط با FATF از آن‌ها استنباط می‌شود، فرصت ابراز دیدگاه موافقان این لوایح و آخرین تلاش‌ها برای تصویب آن در مجمع را فراهم کردند و با مطرح کردن کلیدواژه همه‌پرسی درباره این موضوع امکانی جدید برای برون‌رفت از پیچیدگی تصویب یا عدم‌تصویب این لوایح در مجمع را مطرح ساختند. با این حال، روزنامه‌های منتقد دولت و مخالفان پیوستن ایران به FATF در گزارش‌هایی با همانندسازی این کنوانسیون با برجام و ربط دادن آن به شکست مذاکرات اخیر کره شمالی و آمریکا از عدم تصویب احتمالی این لایحه در مجمع خبر دادند. علیرضا رحیمی،  از موافقان تصویب لوایح پالرمو و CFT طی یادداشتی که روزنامه «ایران» منتشر کرد، نوشت: مجمع تشخیص مصلحت نظام در شرایطی در معرض رسیدگی به لوایح پالرمو و CFT قرار گرفته که قبلاً طوفان چنین امتحانی از مجلس عبور کرده و با تصویب همین لوایح در بهارستان یک گام در حوزه قانون‌گذاری برداشته شد.

«کیریل سیمینف» در المانیتور نوشت: مسکو گوشه چشمی به عمان برای ورود به مسائل میان ایران و اسرائیل دارد؛ اما لاوروف و علاوی در کنفرانس مطبوعاتی خود اشاره‌ای به این موضوع نکردند. قبلاً عمان چنین نقشی را میان ایران و آمریکا پیش از انعقاد برجام ایفا کرده بود. مسکو و مسقط در بحران یمن نیز نگاه مشترکی دارند و با تمام طرف‌های این جنگ رابطه دارند. عمان بارها زمینه مذاکره با طرف‌های یمنی را فراهم کرده است. با دشواری در پیاده‌سازی توافق استکهلم درباره وضعیت بندر حدیده، ممکن است بار دیگر نیاز باشد عمان زمینه مذاکرات را فراهم کند. «لاوروف» می‌گوید؛ ما با تمام بازیگران سیاسی همکاری می‌کنیم و از آن‌ها می‌خواهیم از تهدید نظامی یکدیگر خودداری کنند.«نیویورک‌تایمز» نوشت: بن‌سلمان، در سفر آسیایی خود اعلام کرد که میلیاردها دلار در پاکستان سرمایه‌گذاری خواهد کرد و نفت بیشتری به هند خواهد فروخت. وی قصد دارد تعامل اقتصادی با چین را تعمیق بخشد. این سفر از سوی رهبر غیررسمی یک کشور غنی نفتی که برای مدت‌ها مهم‌ترین متحد آمریکا قلمداد می‌شده، نشان می‌دهد عربستان برای کسب حمایت‌های تکنولوژیک و سیاسی مورد نیازش به شرق نیز نگاه دارد؛ زیرا همواره نمی‌تواند روی غرب برای این منظور حساب کند. همکاری‌ها میان چین و عربستان نیز از هم‌اکنون وارد حوزه‌های جدیدی شده است. در سال ۲۰۱۷ دو کشور برای ساخت پهپاد در عربستان توافق کردند. سال گذشته نیز چین دو ماهواره رصدی را برای عربستان به فضا فرستاد. همکاری این دو کشور مبنی بر نگاه مشترک آن‌ها به اولویت روابط اقتصادی و بی‌اعتنایی به وضعیت حکمرانی و حقوق بشر در داخل این دو کشور است. چین در قبال قضیه قتل خاشقچی سکوت اختیار کرده و عربستان نیز واکنشی به سرکوب اقلیت مسلمان در چین نشان نداده است. این احتمال وجود دارد که چرخش عربستان از غرب به شرق و افزایش همکاری با چین، به تیره شدن رابطه ایران و چین بینجامد.