جنجالی که «ضرغامی» به پا کرد
نویسنده : مریم عمادی
باز هم یک اقدام از سوی «عزتالهضرغامی» موجب شد، فضای رسانهها و مجازی پر از صحبت و تحلیل درباره رفتار اخیر رئیس اسبق رسانه ملی و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در مقابل رئیسجمهور شود. براساس شنیدهها و آنچه از محتویات جلسه اخیر شورای عالی فضایمجازی بیرون آمده است، مجادله لفظی سختی بین رئیسجمهور و ضرغامی درباره «فیلترینگ» و «حجاب» صورت گرفته است.
در تحلیل مشاجره باید گفت؛ اگرچه نقد رئیسجمهور خط قرمز نیست و باید از سوی کنشگران سیاسی باجدیت دنبال شود، اما این مسئله باید حساب وکتاب داشته باشد و در آن از ادبیات فاخری در قبال رئیسجمهوری که رأی بخش قابلتوجهی از مردم را کسب کرده است، استفاده شود. اما هدف ضرغامی از این مشاجره چه بود؟ هرچند برخی افراد، موضعگیری اخیر ضرغامی را مرتبط با انتخابات تحلیل کردهاند و تأکید داشتهاند که چنین رفتاری برای مخالفت
با روحانی و اقدامهایش که اتفاقاً منتقدان زیادی هم امروز حتی در بین مردم و پایگاه رأی او پیدا کرده است، دلیلی جز نامزدی در انتخابات نمیتواند داشته باشد. هرچند او هنوز دلیلی برای این رفتار ذکر نکرده است و بهاحتمال چنین تحلیلی را اشتباه بخواند؛ اما پیشینه وی گویای این مطلب است. گفتنی است تحرکات ضرغامی در سالهای پس از پایان مأموریتش در صدا و سیما هم موجب شده بود که خیلیها این رفتارهای او را نوعی آمادهسازی و زمینهچینی برای حضورش در انتخابات ریاستجمهوری قلمداد کنند؛ اما او در پاسخ به پرسشی درخصوص احتمال کاندیداتوری خود، این موضوع را شایعهای بیش نخواند؛ هرچند بعدها جزو کاندیداهای «جمنا» قرار گرفت و رسماً اعلام کاندیداتوری کرد. نکته قابل توجه در رفتارهای جدید ضرغامی این است که مهندس 95 ساله بعد از اتمام ریاستش بر سازمان صدا و سیما، به یکی از فعالان فضای مجازی از توئیتر تا اینستاگرام تبدیل شده است و تلاش میکند از خود یک چهره روشنفکر بروز بدهد؛ یکبار به نقد فیلترینگ میپردازد و یکبار دیگر از حضور زنان در ورزشگاه دفاع میکند! گویی او کت و شلوار تازهای برای چهره شناخته شدهاش دوخته و دنبال پرو کردن آن در افکار عمومی است و از فضای آزاد انتقاد به دولت، بیشترین بهره را میبرد؛ زیرا منتقدان همیشه محبوبتر هستند! ضمن اینکه در سپهر سیاسی ایران، اصولاً طرف دعوا، از خود دعوا مهمتر است و ضرغامی خوب میداند برای دیده شدن، نیاز نیست کلیات را نقد کند؛ او باید طرف خود را بزرگ انتخاب کند تا بیشتر دیده شود؛ یک روز دفتر رهبری و مشاور اجرایی رهبرمعظم انقلاب را نشانه میرود و یک روز دیگر رئیس جمهور! اکنون جنگ طبقاتی آغاز شده است و سردار ضرغامی پاستور را نشانه رفته و شیخ حسن روحانی را به مبارزه میطلبد. وی آمده تا عزت از دست رفته راستها باشد و در این مسیر حساب شده حرکت میکند. او درک کرده ایامی است که راستها نیاز به یک نواصولگرا دارند که چک محکمی به دولت ناتوان بزند. پس با این حرکت شانس خود را امتحان میکند و میداند چیزی برای از دست رفتن ندارد. حرکت او یادآور نخستین درگیری «احمدینژاد» با رئیس دولت اصلاحات است. همان وقتی که رئیسجمهور علت تأخیر خود را در دانشگاه، ترافیک سنگین مینامد و به مدیریت سیستم شهری خرده میگیرد و در جواب شهردار تهران با کنایه به او یادآور میشود که تازه در سال آخر ریاستجمهوری یادش آمده است از شمال شهر به پایین بیاید و آن شروعی شد برای محمود و البته پایانی برای دولت اصلاحات! شروعی که یک نفر از طبقه پایین، مردی از طبقه متوسط را نشانه رفت و تیرش هم به مرکز نشست. ضرغامی هم از اهالی جنوب شهر تهران است؛ یک نازیآبادی که شمشیرش را برای یک نیاورانی از رو کشیده است. او به سبک رئیسجمهوری که دوستش میداشت، میخواهد قهرمان جنوب شهریها و طبقه مستضعف باشد و پرچمی که از احمدینژاد گرفتهاند و بر زمین گذاشته شده را بلند کند و هم اینکه چند سالی است که در ایام فراغت، طبقه متوسط را هدف قرار داده تا در جامعه نشان دهد جنس فرهنگیاش بر ابعاد دیگرش غالب است. به همین دلیل از صبحانه خوردن با «عمادالدینباقی» و «زیباکلام» گرفته تا دیدار دوستانه با «ابطحی» و «حسنعباسی» را به معرض دید همگان میگذارد. انگار او درک کرده که باید پاشنهآشیل اصولگرایان سنتی که نگاه فراجناحی به مخالفان است را پوشش دهد و با چپ و راست گفتوگو کند. ضرغامی اینها را بهخوبی میداند و در این جنگ طبقاتی به دنبال آن است علاوه بر طبقه محروم، طبقه متوسط را هم قلقلکی دهد و در مقابل خود حسن روحانی و طیفش را نماد طبقه اشرافی بنامد. از طرفی دفاع امثال «عبدالرضا داوری» از نزدیکان دیروز و امروز «محمود احمدینژاد» از ضرغامی نیز بیدلیل نیست و ذهنها را به سمتوسوهای دیگر هم میبرد؛ آنگاه که با توئیت خود میگوید: «برنده این مشاجره با فاصله زیاد ضرغامی است.» به هرحال، روایتها از قهر مختلف است. حتی شاید جدال شکل گرفته ضرغامی با روحانی بتواند منجر به نتایج دیگر هم شود و علاوه بر جدال عمودی «فقیر- غنی»، جدال افقی
«راست-چپ» را هم دوباره زنده کند. به همین علت بدنه راست در دفاع از او در مقابل رئیسجمهور برمیخیزند و تنهایش نمیگذارند. آنها معتقد هستند هر کسی که در مقابل این رئیس دولت ناکارآمد جسارت بیشتری به خرج دهد، برنده است و حالا ضرغامی نخستین مشت محکم را به روحانی زده و جوانان راستگرا را خوشحال کرده تا فشار جوانان حامیاش برگ برندهای برای چانهزنی در بالا با پیرمردها باشد.