نسل فردا / گروه اقتصاد: هم‌زمان با برپایی نوزدهمین نمایشگاه کودک‌ونوجوان اصفهان، پل شهرستان به محلی برای امپراتوری کودکان‌ونوجوانان تبدیل خواهد شد.
این نمایشگاه که از هفتم تا دهم شهریورماه در محل برپایی نمایشگاه‌های بین‌المللی استان واقع در پل شهرستان برپا می‌شود، 70 شرکت از استان‌های اصفهان، تهران، قزوین، همدان و آذربایجان شرقی را در قالب بیش از چهارهزار مترمربع گرد هم جمع خواهد کرد تا فعالیت‌ها و خلاقیت‌های خود در حوزه کودکان‌ونوجوانان را در معرض بازدید عمومی قرار دهند.
هم‌زمانی برپایی نوزدهمین نمایشگاه کودک‌ونوجوان با برگزاری سی‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان‌ونوجوانان اصفهان که طی روزهای هشتم تا چهاردهم شهریورماه برگزار می‌شود، از اصلی‌ترین ویژگی‌های برپایی این نمایشگاه است که استقبال خانواده‌ها، کودکان و نوجوانان را به‌دنبال خواهد داشت.
امکان بازدید از آخرین محصولات و دستاوردهای مرتبط با حوزه کودک‌ونوجوان شامل اسباب‌بازی‌های فکری، محصولات فرهنگی، سرگرمی‌های علمی و کمک‌آموزشی، انتشارات کودک‌ونوجوان، کتب کمک‌آموزشی، وسایل و تجهیزات مرتبط با مدرسه و لوازم‌التحریر، نرم‌افزارهای آموزشی، تفریحی و بازی‌های رایانه‌ای، بانک‌ها، مراکز درمانی، کلینیک‌ها و مراکز مشاوره، مدارس، مهد‌کودک‌ها، مراکز فرهنگی، آموزشی، علمی و خدماتی مرتبط و لوازم و دکوراسیون اتاق کودک‌ونوجوان در این نمایشگاه ایجاد خواهد شد و خانواده‌ها می‌توانند بخش زیادی از نیازهای کودکان‌و‌نوجوانان را در آن پیدا کنند.
بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، برندها و موسسه‌های معتبری در نوزدهمین نمایشگاه کودک‌ونوجوان حضور دارند که از آن جمله می‌توان به برندهایی نظیر آبسار، نی‌نیک، گلدونه، قلم‌چی، انتشارات کاردستی، گوهر اندیشه، بافوم، انتشارات درنا، عصر طلایی رشد کودک ایرانیان، موسسه آماد صنعت کهکشان، آدمک، یوسی‌مس و موسسه خلاقیت و رشد کودکان اشاره کرد.
نوزدهمین نمایشگاه کودک‌ونوجوان از ساعت 16 تا 22 روزهای هفتم تا دهم شهریورماه برای بازدید عموم دایر خواهد بود و علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید از آن به پل شهرستان، محل برپایی نمایشگاه‌های بین‌المللی استان اصفهان مراجعه کنند.
 

زلزله ۴.۹ ریشتری اصفهان را لرزاند
صبح دیروز زلزله‌ای به بزرگی ۴.۹ ریشتر در منطقه حسن‌آباد اصفهان رخ‌داد. این زلزله در هفت کیلومتری عمق زمین رخ‌داده که در عرض جغرافیایی ۳۱.۸۲۱ و طول جغرافیایی ۵۲.۷۳۳ در ساعت ۸ و ۴۷ دقیقه صبح ثبت‌شده است. هنوز از خسارات احتمالی این زمین‌لرزه گزارشی مخابره نشده است.
هیچ بالگردی در شاهکوه سقوط یا دچار نقص فنی نشده است
معاون امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر اصفهان گفت: به‌دنبال گزارش‌هایی مبنی بر برخورد یک شیء پرنده با شاهکوه و سقوط آن، تیم ارزیابی اعزام شد که شی‌ ای مشاهده نکردند و این پرونده بسته شد. داریوش کریمی در گفت‌وگو با مهر اظهار داشت: فردی در تماسی گزارش کرده بود که شاهد برخورد یک شیء با شاهکوه و سقوط یک شیء پرنده در پایین کوه بوده است که بر اساس این گزارش تیم ارزیابی در همان نقطه گزارش‌شده اعزام شد و با بررسی‌های زیاد چیزی از وجود یک شیء پیدا نکردند و طبق مشاهدات و بررسی تیم مشخص شد حادثه‌ای رخ نداده است و پرونده آن برای ما مختوم شد. وی گفت: شخص گزارش‌دهنده طی چندین بار تماس در دسترس نیست که بدانیم این گزارش بر چه اساسی است. معاون امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر استان اصفهان گفت: اما به‌طورقطع تکذیب می‌کنیم که بالگردی بوده است؛ چون هیچ‌یک از ارگان‌های دارای بالگرد در سیستم هوایی گزارشی دال بر اینکه شیء پرنده‌ای از آن‌ها رفته و سقوط کرده، نبوده است.
 

دستیار شهردار اصفهان در امور بانوان و خانواده گفت: برپایی نمایشگاه لباس ایرانی اسلامی نمونه‌ای از گذر درست از سنت به سمت مدرنیته است. فاطمه زارع درباره برپایی نخستین نمایشگاه لباس ایرانی اسلامی در اصفهان، اظهار داشت: جامعه ما در حال گذر از شکل سنتی به سمت جامعه مدرن بوده که نیازمند برنامه‌ریزی است. وی با بیان اینکه به دلیل گذر فرهنگی و اجتماعی تمام اقشار جامعه از سنت به سمت مدرنیته شاهد بروز بحران‌ هستیم، افزود: اگر جامعه را به حال خود رها کنیم این بحران در زمینه‌های مختلف تشدید می‌شود. پس باید کمک کنیم تا ضمن حفظ ارزش‌های ایرانی و اسلامی، جامعه ما با جامعه جهانی تطبیق پیدا کند و به سمت توسعه پایدار حرکت کنیم. زارع ادامه داد: اگر افراد را از کاری منع کردیم باید راهکارهای جایگزین را نیز به آنان نشان دهیم. افراد جامعه ما صغیر نیستند و قرار نیست ما برای آنان تصمیم بگیریم. باید اجازه تصمیم‌گیری به افراد بدهیم و ما به‌عنوان مدیران و برنامه‌ریزان نظرات آنان را به هم پیوند دهیم.دستیار شهردار اصفهان در امور بانوان و خانواده با بیان اینکه باید کار را به مردم بسپاریم و دستگاه‌های مختلف تنها نظارت کنند، گفت: رهبر یک کنسرت به‌جای تک‌تک نوازندگان عمل نمی‌کند و تنها ناظر است و هنر یک مدیر این است که سازهای مختلف را با یکدیگر هماهنگ کند.وی با تأکید بر استفاده از نظرات و توانایی‌های بالقوه شهروندان، تصریح کرد: برپایی نمایشگاه لباس ایرانی اسلامی نمونه‌ای از گذر درست از سنت به مدرنیته است؛ چون قرار نیست لباس غربی بپوشیم و قرار هم نیست همیشه یک نوع لباس استفاده کنیم.
زارع درباره دغدغه طراحان لباس و درخواست آنان برای ایجاد یک انجمن بیان داشت: جامعه ما بالغ است؛ پس باید برای خود تصمیم بگیرد و اینکه این انجمن توسط دستگاه‌ها تشکیل شود، با این موضوع هم‌خوانی ندارد؛ بنابراین به طراحان لباس توصیه می‌کنم با تشکیل یک سازمان مردم‌نهاد، هویت شهری، استانی و حتی بین‌المللی پیدا کنند و به اهداف و خواسته‌های خود دست یابند.

زاینده‌رود
نزدیک به دو دهه است که دارند عادتمان می‌دهند به چشم‌انداز خشک زاینده‌رود و نه‌تنها این بحران را مدیریت نکرده‌اند، بلکه فاصله زمانی فصلی‌بودن آن را هم زیاد کرده‌اند تا کم‌کم آب و صفا و طراوت آن فراموشمان شود و شاید عادت... و دیگر باید در نوشته‌هایمان از افعال گذشته استفاده کنیم و برخلاف میل باطنی به گفتمان‌های زاینده‌رودی‌مان رنگ تاریخی بدهیم... .
زاینده‌رود یا زنده‌رود به معنی دهنده‌زندگی، بزرگ‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران بود که از کوه‌های زاگرس مرکزی به‌ویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به‌سمت شرق حدود ۲۰۰ کیلومتر پیش می‌رفت و درنهایت به مانداب گاوخونی می‌ریخت. زاینده‌رود یکی از بزرگ‌ترین رودخانه‌های ایران محسوب می‌شد که در مرکز کشور و تحت گستره دو استان اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری جاری بود. این رودخانه مصفا، رگ حیاتی و عامل اصلی سرسبزی و حاصلخیزی اصفهان به‌شمار می‌رفت.
 حوضه رودخانه زاینده‌رود ۴۱، ۵۰۰ کیلومترمربع وسعت داشت و جریان آب این رودخانه ۱، ۲ کیلومترمربع در سال یا ۳۸ مترمکعب در ثانیه بود. در گذشته برای آبیاری زمین‌های کشاورزی استان اصفهان از سدهای آبیاری که بدین‌منظور احداث شده، استفاده می‌شد و به عبارتی نقطه عطف شکوفایی اقتصادی، کشاورزی، صنعت، محیط‌زیست و گردشگری استان اصفهان محسوب می‌شد. قابل ‌یادآوری است که زاینده‌رود یک‌صدوهجدهمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث‌فرهنگی در بیستم بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
به جهت اهمیت موضوع و توجه ویژه مدیران ستادی به بازگرداندن طراوت و شادابی در حوزه‌های چندگانه صنعت، اقتصاد، توریسم و محیط‌زیست به استان اصفهان و همچنین تشکیل کارگروه‌های تخصصی در این زمینه با حضور کارشناسان امر، بر آن شدیم تا تخصصی‌تر به این موضوع بپردازیم و پیشنهادی علمی و کارشناسی را مطرح کنیم؛ شاید موجب توجه مسئولین قرارگرفته و در برنامه‌ریزی‌های پیش رو، به این پروسه نیز توجه کنند.
سرچشمه زاینده‌رود
سرچشمه زاینده‌رود به شکل حوضی مدور با مساحتی در حدود سیصد زرع است که به «چشمه جانان» معروف است. چشمه مذکور در این ناحیه می‌جوشد و به‌طرف مشرق سرازیر می‌شود. پس از طی سه فرسنگ به چشمه دیگری به نام «چهل چشمه» می‌رسد.
همچنین از سمت شمال این منطقه، یعنی ناحیه فریدن، دو چشمه بزرگ دیگر به نام «خُرِسنگ» و «کودَنگ» به جانانه‌رود ملحق می‌شود. انشعاب دیگری نیز به نام زرین‌رود از طرف جنوب یعنی چهارمحال به این رودخانه اضافه می‌شود. منبع اصلی انشعاب‌ اخیر زیر‌ِ کوهی قرار دارد که زردکوه نامیده می‌شود.
عظمت رودخانه زاینده‌رود پس از الحاق آب کوهرنگ به آن، مشخص می‌شود. درحقیقت سرچشمه اصلی زاینده‌رود، کوهرنگ است که باعث می‌شود در فصول مختلف رودخانه زاینده‌رود پرآب و بابرکت باشد. اتصال آب کوهرنگ را به زاینده‌رود، به زمان صفویه و شاه‌طهماسب نسبت می‌دهند.
خشک‌شدن رودخانه زاینده‌رود
رودخانه زاینده‌رود سال‌هاست که برای مقاطع بلندمدت خشک ‌شده است. از عوامل اصلی خشک‌شدن رودخانه می‌توان به این موارد اشاره کرد:
1.مهم‌ترین عامل خط لوله انتقال آب سد به یزد، کرمان، کاشان و قم است که مسئولین باید صحت‌وسقم آن را تائید کنند؛
2. برداشت بی‌رویه سالیانه آب در بالادست رودخانه در محدوده سد تا پل کله توسط پمپاژ که به‌تنهایی بیش از کل میزان آبی است که سالانه توسط تونل دوم و تونل چشمه‌لنگان وارد حوضه زاینده‌رود می‌شود. این میزان هم‌اکنون در حدود ۴۹۰ میلیون مترمکعب است که سال‌به‌سال در حال افزایش است؛
3. استقرار صنایع بزرگی مثل پالایشگاه، نیروگاه‌ها و ذوب‌آهن در کنار رودخانه؛
4. خشکی رودخانه سبب‌ساز بیکارشدن چندصدهزار ساکنین پایین‌دست رودخانه شده و به مهاجرت
فصلی یا کامل آنان به استان‌های دیگر یا شهر اصفهان منجر شده است.
توجه به این نکته مهم است که ایران عضو کنوانسیون بین‌المللی رامسر است که بر طبق آن حق ندارد قوانینی تصویب کند که براثر آن تالاب‌ها خشک شوند. این درحالی‌است که برداشت بی‌رویه آب از حوضه آبریز زاینده‌رود در فلات مرکزی و اختصاص آن به صنایع و مناطق دیگر خلاف تعهد ایران در این کنوانسیون است.
مشکلات آب اصفهان در سال‌های اخیر بیشتر شده و در بسیاری از روزهای گرم تابستان مردم اصفهان از مشکل کمبود آب شرب رنج می‌بردند. مشکلات موجود، خشکی چندین و چندساله زاینده‌رود و همچنین احساس این نکته که در میان مسئولین اراده‌ای برای رسیدگی به وضعیت زاینده‌رود وجود ندارد و سکوت چندساله اصفهان به پایمال شدن حقوقش، باعث شکل‌گیری حرکت‌های خودجوش مردمی در اصفهان شده که البته این فرایند نیز کاری از پیش نبرده است.
مدیریت آب‌منطقه‌ای
مدیریت آب اصفهان از سال 1339 برعهده دو شرکت آبیاری به نام‌های شرکت سهامی کوهرنگ اصفهان و شرکت سهامی آبیاری نائین بوده که به آن‌ها بنگاه مستقل آبیاری نیز می‌گفته‌اند و زیر نظر وزارت کشاورزی وقت اداره می‌شده است. در دی‌ماه 1344 و به‌منظور ایجاد هماهنگی بین فعالیت‌های شرکت‌های مذکور و همچنین برای کنترل و بهره‌برداری از رودخانه زاینده‌رود سازمان آب‌منطقه‌ای اصفهان تأسیس و به‌تدریج شرکت‌های فوق در آن ادغام شدند.
این سازمان، مدیریت منابع آب در حوضه آبریز زاینده‌رود را به‌عهده داشته و استان‌های اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری و همچنین شهرستان یزد تحت پوشش آن بوده‌اند. تا سال 1358، یزد یکی از فرمانداری‌های استان اصفهان محسوب می‌شده، ولی به‌رغم اینکه در آن سال به‌صورت یک استان مستقل معرفی شد، اما عملاً تا سال 1366 زیرمجموعه آب‌منطقه‌ای اصفهان بوده است. در ابتدای 1385 شرکت آب‌منطقه‌ای چهارمحال‌وبختیاری تأسیس شد  و حوزه عمل شرکت آب‌منطقه‌ای اصفهان به استان اصفهان محدود و درواقع مشکلات مدیریتی و برنامه‌ریزی سلیقه‌ای در حوضه آبریز زاینده‌رود شروع شد.
بعد از اشاره به مشخصات بزرگ‌ترین رودخانه مرکزی ایران و روند چگونگی خشک‌شدن این منبع بزرگ آبی، راهکاری علمی و سازنده پیشنهاد می‌شود و برای مطرح‌کردن آن لازم است اشاره‌ای به مبانی آمایش سرزمین و برنامه‌ریزی تخصصی در این رابطه کرده و به جزئیات طرح مزبور بپردازیم.
هدفمندکردن مطالعات آمایش سرزمین در حوضه آبریز زاینده‌رود
آمایش سرزمین (Spatial planning) شامل تنظیم روابط و کنش‌های متقابل بین عوامل انسانی، اقتصادی و عوامل محیطی به‌منظور ایجاد سرزمینی مبتنی بر بهره‌گیری بهینه و پایدار از استعدادهای انسانی و محیطی است. به‌عبارت‌دیگر مطلوب‌ترین، عادلانه‌ترین و پایدارترین آرایشی که به سه مؤلفه مهم جمعیت، سرمایه و منابع طبیعی و محیطی در یک منطقه یا سرزمین داده می‌شود، برنامه آمایش سرزمین اطلاق می‌شود.
آمایش سرزمین، زمینه اصلی تهیه برنامه‌های توسعه اقتصادی - اجتماعی منطقه‌ای را فراهم می‌آورد و ابزار اصلی تلفیق برنامه‌ریزی‌های اقتصادی و اجتماعی با برنامه‌ریزی‌های فیزیکی و فضایی خواهد بود. ازآنجاکه برای تحقق اهداف توسعه همه منابع اجتماعی اعم از منابع انسانی، اقتصادی، منبع فضایی و محیطی باید به کار گرفته شوند و به‌کارگیری آن‌ها مستلزم برنامه‌ریزی است لذا آمایش سرزمین مبنای طرح‌ها و برنامه‌های جامع توسعه بوده و پیونددهنده برنامه‌ریزی‌های اقتصادی، اجتماعی و فضایی یا مجموع آنان در قالب برنامه‌ریزی جامع و در مقیاس ملی و منطقه‌ای است.
یکی از مشکلات عمده در فرایند آمایش سرزمین این است که این مطالعات منطبق با مرزهای سیاسی بوده و در هر شهرستان به‌طورخاص و بعد در هر استان به‌طورعام، نقاط قوت و ضعف و همچنین فرصت‌ها و تهدیدهای موجود در عوامل طبیعی، اقتصادی، انسانی و کالبدی شناسایی و بر اساس آن طرح جامع آمایش سرزمین، مختص همان شهرستان یا استان تهیه و تنظیم می‌شود و در کل به‌عنوان طرح مطالعاتی آمایش سرزمین به‌کل کشور تعمیم داده می‌شود؛ درصورتی‌که این نوع مطالعه و تحقیق که متأسفانه به‌عنوان یک قانون قلمداد می‌شود، نه‌تنها به‌صورت علمی عوامل تأثیرگذار طبیعی و انسانی را شناسایی نمی‌کند، بلکه در بسیاری از مواقع پارامترهای اصلی توسعه‌یافتگی را هم به فراموشی می‌سپارد و این درحالی‌است که اعزام کارشناسان غیربومی به مناطق شهرستانی، مزید بر علت شده و مطالعات آمایش سرزمین را غیرعلمی و احساسی کرده و نتیجه آن، این است که در مباحث برنامه‌ریزی کلان ملی و استانی و حتی شهرستانی، هیچ اشاره‌ای به مطالعات آمایش سرزمین نمی‌شود و به عبارتی به فراموشی سپرده ‌شده است.
مثال عینی این پروسه در استان اصفهان و مطالعات آمایش سرزمین بر روی حوضه آبریز زاینده‌رود است که یا هرساله یا در فواصل هر سه سال یک‌بار، مطالعات آمایش سرزمین را منطبق با مرزهای سیاسی استان، بررسی و گزارشی را آماده و به مرکز ارائه می‌دهند و موازی آن نیز گروهی به استان چهارمحال و بختیاری اعزام و مطالعات آمایش سرزمین در حوضه زاینده‌رود را بر اساس مرزهای سیاسی بررسی و طرحی را روانه مرکز می‌کنند که این پروسه مطالعاتی به‌علت اینکه با تمرکز بر مرزهای سیاسی استنباط شده و به مرزهای طبیعی حوضه آبریز زاینده‌رود کمتر اهمیت داده‌شده، بسیار غیرعلمی و بدون مطالعات راهبردی صورت می‌گیرد.
درصورتی‌که منطقه تحت اشراف حوضه آبریز زاینده‌رود هم در فرایندهای طبیعی دارای منابع آب سطحی و زیرزمینی و دشت‌های حاصلخیز کشاورزی است و هم در فرایندهای اقتصادی دارای صنایع تبدیلی بزرگ و کوچکی بوده که بعضاً این فرصت‌های شناسایی‌شده در استان‌های اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری به‌طورمشترک وجود داشته و می‌توان مطالعات آمایش سرزمین را منطبق با مرزهای طبیعی حوضه آبریز زاینده‌رود، تطبیق داد.
به‌طوراخص می‌توان گفت که حوزه آبریز زاینده‌رود در استان‌های اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری گسترده شده و مسیر اصلی زاینده‌رود نیز بین مرزهای سیاسی این دو استان تقسیم‌ شده است و بااینکه منبع اصلی سرچشمه بزرگ‌ترین رودخانه مرکزی ایران از استان چهارمحال‌وبختیاری شروع و به باتلاق گاوخونی در استان اصفهان ختم می‌شود، بر همین حیث حوزه آبریز زاینده‌رود در استان‌های اصفهان و کهکیلویه و بویراحمد دارای مرز طبیعی مشترکی بوده که به‌وسیله مرز سیاسی از هم جداشده است و متأسفانه مدیران متخصص برای مطالعه آمایش سرزمین و برنامه‌ریزی هیدرولوژیکی منطقه، بر روی مرزهای سیاسی تأکید کرده و منابع آبی استان اصفهان را جدا بررسی و منابع آبی استان چهارمحال‌وبختیاری را هم جداگانه بررسی و مطالعه کرده و به‌صورت سلیقه‌ای تصمیم‌گیری می‌کنند که اگر یک مدیریت جامع و علمی برای حوضه آبریز زاینده‌رود تعریف کنند، هم می‌توانند بر اساس مطالعات آمایش سرزمین منطقه مذکور، طرح‌های کاربردی جهت خشک‌سالی منطقه تعریف کنند و هم می‌توانند با یک مدیریت یکپارچه و به‌دوراز تصمیم‌های سلیقه‌ای و استانی، برای جاری‌شدن آب دائمی در رودخانه زاینده‌رود، تدابیر تأثیرگذاری را بیندیشند.
لذا می‌طلبد مجمع نمایندگان و مسئولین ستادی استان با ارائه لایحه‌ای مرتبط با این فرایند، طرح مطالعات آمایش سرزمین را از مرزهای سیاسی بردارند و آن را منطبق با مرزهای طبیعی قرار دهند؛ به‌خصوص استاندار فهیم استان اصفهان، به بهانه تشکیل کارگروه ویژه ساماندهی به رودخانه زاینده‌رود، کارشناسان متخصص دو استان را به مطالعه آمایش سرزمین بر روی مرزهای طبیعی حوضه آبریز زاینده‌رود ترغیب کند تا بتوان بر اساس آن یک سند چشم‌انداز توسعه کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برای جاری‌شدن دائمی آب در این رودخانه بزرگ، تعریف و عملیاتی کرد.
به امید روزی که با مدیریت متمرکز خوب و یک برنامه‌ریزی بلندمدت بر حوضه آبریز زاینده‌رود، شاهد داشتن یک منطقه توسعه‌یافته در تمام سطوح صنعتی، اقتصادی و انسانی باشیم و یک سند چشم‌انداز توسعه پایدار برای منطقه تعریف و تصویب و عملیاتی کنیم.
 

هم‌زمان با هفته فرهنگی آب، همایشی با عنوان قدردانی از آب در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد. این همایش از سوی مرکز اصفهان‌شناسی و خانه ملل سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان و به توصیه مصوبه مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر اصفهان، با همکاری اداره توسعه فرهنگ شهروندی شهرداری اصفهان، سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری اصفهان، مرکز تخصصی بانوان سازمان، خانه نوجوان، خانه کودک، خانه فرهنگ آب شرکت آبفا، اداره آموزش و پرورش استان، نمایندگانی از جمعیت دوستداران محیط زیست طبیعت -یاران و روزنامه اصفهان زیبا با حضور پرشور شهروندان برگزار شد. قسمت ورودی سالن اجتماعات کتابخانه مرکزی هم‌زمان با برگزاری این همایش پذیرای بخش‌های مختلف مرتبط با موضوع قدردانی از آب بود. کودکانی که با ساختن کاردستی و نقاشی‌های رنگارنگ، قدر و ارزش این مایه زندگی بخش را به حاضران گوشزد می‌کردند و از آنان می‌خواستند با مصرف بهینه منابع محدود آب، این سرمایه و مایع زندگی بخش را به دست آیند‌گان این سرزمین بسپارند تا آنان نیز بتوانند از زندگی خوبی در این آب و خاک برخوردار باشند. در ابتدای برنامه از پوستر پویش «قدردان آب باشیم» با حضور جمعی از مسئولان رونمایی شد و پس از آن فرزانه رفسنجانی، مجری رادیو و تلویزیون مرکز اصفهان و تهیه‌کننده برنامه «جاری حیات» از مهندس جزینی، روابط عمومی انجمن طبیعت-یاران خواست تا درباره برنامه‌های این پویش به ایراد سخن بپردازد.
جزینی گفت: پویش «قدردان آب باشیم» رویکرد، دیدگاه و هدف مشخصی در پس دارد. رویکرد این پویش مبانی آموزش محیط زیست بر پایه دانش جمعی، دیدگاه آن بر اساس آینده‌نگری و هدف آن حکمروایی مناسب و صحیح بر آب است. وی افزود: پیشگیری از کاهش کیفیت زندگی مردم در عین صرفه‌جویی در مصرف آب، تغییر رفتار حفاظت از آب، توجه به منابع آب غیر متمرکز، بازیافت پساب و مهندسی آب ازجمله استراتژی‌های مهم و قابل توجه این پویش مردمی است. وی با اشاره به اینکه این پویش با چند راهبرد مشخص در حال انجام است، اظهار کرد: افزایش و واگذاری حکمروایی مناسب آب در یک مدیریت یکپارچه از راهبردهای ما است که مردم هم باید در آن مشارکت داشته باشند؛ همچنین باید بدانیم که نباید به بهانه کم‌آبی و بحران آب به وضعیت روحی مردم بی‌توجه باشیم. مطمئنا کاهش فضای سبز منجر به بروز کم‌حوصلگی و افسردگی در جامعه و حتی افزایش مصرف آب می‌شود و در نهایت منفعتی را در حوزه امور صحیح جامعه عاید ما نخواهد کرد. جزینی تأکید کرد: باید بدانیم که آب برای محیط‌زیست امری ضروری و تنها برای انسان خلق نشده است. باید برای مصرف بهینه آب تلاش و به تغییر رفتار مثبت شهروندان در این مسیر کمک کرد. مدیر دفتر خدمات مشترکین اداره آب استان اصفهان دیگر سخنران این همایش بود. آقابابایی ضمن تشریح وضعیت منابع آبی استان گفت: ما اینک در وضعیت بحرانی منابع آبی قرار داریم. وقتی میزان مصرف با میزان منابع موجود برابر باشد، یعنی وضعیت بحرانی است. وی ادامه داد: در ابتدای سال 97 این دغدغه بزرگ برای همه ما مطرح بود که ذخیره حدود 130 میلیون متر مکعبی سد قادر به تأمین مصرف آب شرب استان در ماه‌های فصل تابستان نخواهد بود؛ اما به لطف و رحمت الهی بارش‌های فصل بهار این وضعیت را کمی از حالت بحرانی خارج کرد و میزان آب سد به حدود 300 میلیون متر مکعب رسید که اکنون این ظرفیت به حدود 200 میلیون مترمکعب کاهش یافته است. آقابابایی با بیان اینکه امسال با صرفه‌جویی 9درصدی از سوی شهروندان اصفهان مواجه بودیم، بیان کرد: خوشبختانه اقداماتی که در زمینه امور فرهنگی بحران آب صورت گرفت باعث شد که تا حدود 9درصد شاهد صرفه‌جویی در مصرف آب شهری باشیم. ضمن اینکه این میزان در سال 89 که دولت تصمیم به پرداخت یارانه و افزایش قیمت قبوض آب و برق داشت تنها به 3درصد رسید و این مسئله نشان می‌دهد که بحران کم آبی تنها با فعالیت در حوزه امور فرهنگی قابل حل است.
وی افزود: امروز صنایع نیازمند به آب در اصفهان از آب‌های سبز و خاکستری استفاده می‌کنند و مسئولیت تأمین آب آن‌ها از دوش اداره آب برداشته شده است؛ بنابراین می‌توانیم امیدوار باشیم که با کاهش مصرف 30 درصدی آب در منازل و مصارف شهری، از این بحران دشوار به سلامتی عبور کنیم.
وی خاطرنشان کرد: شهروندان عزیز و به ویژه بانوان خانه دار بیشتری سهم را صرفه جویی‌های اخیر داشته‌اند و امیدواریم با استفاده از وسایل پیشگیری از مصرف زیاد آب در منزل و برنامه ریزی صحیح در استفاده از منابع آب، شاهد افزایش این میزان صرفه جویی در استان باشیم.