رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: سال آینده با توجه به شرایط داخلی و بین‌المللی و انتظارهای مردم سال استثنایی است و بودجه سال آینده ویژه خواهد بود. محمدباقر نوبخت افزود...

محمود واعظی، فرستاده ویژه رئیس‌جمهوری ایران در سفری یک‌روزه به آنکارا، سه دیدار مهم با وزیر امور خارجه، وزیر تجارت و رئیس‌جمهوری ترکیه داشت و طرفین در این دیدارها درباره گسترش روابط دوجانبه و رفع موانع احتمالی مذاکره کردند.واعظی که برای ابلاغ پیام دکتر روحانی، رئیس‌جمهوری ایران به رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه به آنکارا سفرکرده بود، در فرودگاه اسن بوغای آنکارا در مصاحبه با خبرنگار ایرنا، هدف از سفر خود به ترکیه را اعلام پیام تبریک رئیس‌جمهوری ایران به رئیس‌جمهوری ترکیه در پی برگزیده‌شدن وی در انتخابات اخیر و اقدام به تغییر نظام سیاسی و نیز رایزنی درباره روابط دو کشور عنوان کرد.واعظی اضافه کرد: امروزه استقلال مهم‌ترین سرمایه کشورهاست و اینکه دولت‌ها بتوانند با همکاری مردم خود تصمیم بگیرند، ولی آمریکا می‌خواهد بر این اراده استقلال خدشه‌ای وارد کند که قابل‌قبول نیست.مولود چاووش‌ اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه پس‌ازاین دیدار با انتشار پیامی در صفحه توییتر خود اعلام کرد که با رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری ایران درباره مسائل فعلی دو کشور به تبادل‌نظر پرداختیم. وی در دیدار با واعظی نیز گفت که «به‌صراحت اعلام کرده‌ایم که تحریم آمریکا علیه ایران را اجرا نخواهیم کرد.» وزیر امورخارجه ترکیه همچنین مواضع ایران در مسائل مختلف ازجمله خروج آمریکا از برجام را قابل‌تقدیر خواند.رئیس نهاد ریاست‌جمهوری ایران همچنین در ادامه سفر خود به آنکارا، با رخسار پکجان، وزیر تجارت ترکیه دیدار و درباره روند همکاری اقتصادی و تجاری دو کشور مذاکره کرد و دو طرف بر تحقق هدف 30 میلیارد دلاری تجاری دو کشور تأکید کردند.فرستاده ویژه رئیس‌جمهوری ایران در آخرین بخش سفر خود به آنکارا با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه دیدار و پیام کتبی دکتر حسن روحانی را به وی تسلیم کرد. واعظی در این دیدار درباره آخرین تحولات مربوط به برجام، آغاز تحریم‌های جدید آمریکا و مواضع جمهوری اسلامی ایران دراین‌باره با اردوغان گفت‌وگو و بر عزم ایران به مقاومت تا پشیمان کردن واشنگتن از اقدام خود تأکید کرد.

آخرهفته‌ها که می شود و پنجشنبه‌شب‌ها که می‌رسد، اگر سری به بزرگراه‌های تهران بزنی خواهی دید ماشین‌هایی که از هم سبقت می‌گیرند، لایی می‌کشند و عرض‌اندام می‌کنند...

نسل‌فردا/گروه اقتصاد: سازمان هواپیمایی ایران در روزهای پایانی هفته گذشته اعلام کرد که نرخ بلیت پروازهای بین‌المللی شرکت‌هایی که در ایران فعالیت می‌کنند ازاین‌پس به‌جای ارز رسمی چهارهزار و ۲۰۰ تومانی با نرخ کشف‌شده ارز در بازار ثانویه ارز یعنی هشت هزار و ۸۰۰ تومان محاسبه و اعمال خواهد شد. این اقدام به‌منزله تحمیل افزایش قیمت ۱۱۰درصدی بر نرخ بلیت پروازهای خارجی شرکت‌های هواپیمایی ایرانی و نیز شرکت‌های خارجی فعال در ایران است، اقدامی که شرکت‌های ایرانی را در رقابت با رقبای خارجی در موضع ضعف قرار خواهد داد. پروازهای ایرانی به جهت ضعف ارائه خدمات، فرسوده‌بودن ناوگان و محدودیت مقاصد پروازی به لطف یارانه ارزی دولت توان رقابت خود را با رقبای خارجی حفظ کرده بودند؛ والا قیمت تمام‌شده پروازهای ایرانی به لحاظ تحمیل هزینه‌های سربار بیشتر و طمع مالیاتی بالای دولت نسبت به درآمد آن‌ها در مقایسه با پروازهای خارجی بسیار بالاست.
■  ماجرا کمی روشن‌تر
به‌عنوان‌نمونه، بهای نهایی هر بلیت پرواز مستقیم و رفت‌وبرگشت هواپیمایی ماهان به شهر میلان ایتالیا بر اساس قیمت ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی حدود یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بود. این قیمت شامل یک‌میلیون تومان هزینه بلیت و ۵۰۰ هزار تومان مالیات دولت و کارمزد شرکت هواپیمایی است؛ یعنی مالیات دریافتی دولت و کارمزد شرکت ایرانی ماهان معادل ۵۰ درصد قیمت بلیت پرواز است.
حال با افزایش ۱۱۰درصدی نرخ ارز، بهای نهایی همین بلیت برای مسافر به سه میلیون و ۱۴۰ هزار تومان بالغ می‌شود؛ ولی هم‌زمان درآمد مالیاتی دولت و کارمزد بلیت با همان نرخ پیشین ۵۰درصدی به یک‌میلیون و ۵۷۰ هزار تومان خواهد رسید و سه برابر خواهد شد.
درمجموع وزارت راه و شهرسازی ایران اعلام کرده که سالانه چهار میلیارد دلار بلیت پروازهای خارجی از سوی ایرانی‌ها خریداری می‌شود که سقوط ۵۰ درصدی آن نیز درآمد مالیاتی دولت را افزایش می‌دهد؛ لذا رقبای خارجی شرکت‌های هواپیمایی ایران در رقابت قیمتی با آنان به‌راحتی پیروز خواهند شد. در چنین شرایطی کارشناسان صنعت حمل‌ونقل پیش‌بینی می‌کنند که شرکت‌های هواپیمایی ایران ناچار به کاهش پرواز به مقاصد خارجی خواهند شد. هم‌زمان با بازگشت تحریم آمریکا علیه صنعت هواپیمایی ایران، شرایط برای تأمین قطعات شرکت‌های هواپیمایی ایران دشوارتر خواهد شد.
همچنین این احتمال نیز وجود دارد که برخی شرکت‌های هواپیمایی ایرانی به‌ویژه ماهان که مقاصد پروازی بین‌المللی بیشتری دارند به اتهام همکاری در تأمین سلاح برای شبه‌نظامیان موردحمایت حکومت ایران مشمول تحریم‌های بیشتری شوند. درعین‌حال با بازگشت تحریم نفتی و بانکی آمریکا حتی تأمین سوخت برای پروازهای طولانی از مبدأ ایران با مخاطرات بسیاری همراه خواهد شد.
البته تأثیر افزایش نرخ ارز محدود به سفرهای خارجی ایرانی‌ها نمی‌شود؛ به‌طوری‌که حرمت‌اله رفیعی، رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی اعلام کرده که قیمت بلیت مسیرهای داخلی نیز با افزایش قیمت از ۲۰ تا ۴۰درصد روبه‌رو شده‌اند که علت آن تهیه قطعات هواپیماها با نرخ ارز آزاد است؛ البته دشوارترشدن سفرهای خارجی برای ایرانی‌ها نیز تنها به گرانی بلیت هواپیما محدود نیست. تحت تأثیر اجرای بسته جدید بانک مرکزی ایران، نرخ ارز مسافری نیز از مبنای دلار چهار هزار و ۲۰۰ تومانی به دلار هشت‌هزار و ۸۰۰ تومانی افزایش‌یافته است؛ همچنین نرخ عوارض خروج از کشور نیز برای سال ۱۳۹۷ برای هر مسافر برای بار اول ۲۲۰ هزار تومان، بار دوم ۳۳۰ هزار تومان و برای بار سوم به بعد ۴۴۰ هزار تومان شد. این نرخ پیش‌تر به‌طور ثابت ۷۵ هزار تومان بود.
مطابق آمار رسمی دولت ایران طی سال ۱۳۹۵ در مقابل ورود حدود پنج میلیون گردشگر خارجی به ایران، بیش از نه‌میلیون ایرانی به سفر خارج از کشور رفته بودند، رقمی که یک رکورد محسوب شد؛ ولی درعین‌حال موجب افزایش انتقادها به روند صعودی سفرهای خارجی ایرانیان شد؛ بنابراین به نظر می‌رسد تصمیم‌گیری درباره اعمال محدودیت‌های تازه برای سفرهای خارجی ایرانی‌ها از سوی دولت پیش از شکل‌گیری عامل تحریم‌های اقتصادی آمریکا، متأثر از انتقاد از افزایش سفرهای خارجی ایرانی‌ها و صحه گذاردن دولت و رئیس‌کل سابق بانک مرکزی بر آن باشد.

این روزها نام باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق ایالات‌متحده آمریکا بیشتر در محافل سیاسی آمریکا به‌گوش می‌رسد! اوباما درصدد است ضمن هدایت و مدیریت بازی انتخاباتی دموکرات‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره امسال، برای شکست ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 زمینه‌سازی کند. بسیاری از تحلیلگران مسائل آمریکا بر این باورند که شکست جمهوری‌خواهان در انتخابات کنگره و انشقاق جدی میان جمهوری‌خواهان سنتی و ترامپ، مقدمات شکست ترامپ در انتخابات آتی را فراهم خواهد کرد. این درحالی‌است که برخی تحلیلگران نزدیک به حزب جمهوری‌خواه نیز معتقدند که این روند، تأثیر چندانی در تغییر نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری قبلی ندارد و احتمال دارد ترامپ بار دیگر در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی پیروز شود. درهرحال، فارغ از اعتبارسنجی و تحلیل آنچه در فضای سیاسی و انتخاباتی آمریکا شاهد آن هستیم، دموکرات‌ها قصد دارند پس از پیروزی احتمالی در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره (مجلس نمایندگان و سنا) در ماه نوامبر، برای فتح کاخ سفید  در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 خیز بردارند. بسیاری از منابع خبری آمریکا ضمن اشاره به تشدید فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی اوباما، به دیدارهای وی با نامزدهای احتمالی دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی اشاره‌کرده‌اند. بر این اساس، رئیس‌جمهور سابق آمریکا  با افرادی ازجمله برنی سندرز، الیزابت ورن، جو بایدن و دیوال پاتریک دیدارهایی داشته است. در این میان، برخی منابع آمریکایی احتمال حضور جو بایدن، معاون اوباما را در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی بالاتر از دیگران می‌دانند. کبوترهای آمریکایی در مصاف با بازهای جمهوری‌خواه، با اسم رمز «بازگشت به دوران اوباما» وارد میدان شده‌اند. همان‌گونه که اشاره شد، آنان پروسه 28 ماهه را طرح‌ریزی کرده‌اند که انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره «نقطه  عطف»  و انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020، «نقطه پایان» آن خواهد بود. پرسش اصلی اینجاست که تکلیف ما با تحولات سیاسی ایالات‌متحده آمریکا و به‌خصوص تحولات انتخاباتی و سیاسی در این کشور چیست؟ به نظر می‌رسد در این خصوص بعضاً محاسبات نادرستی وجود دارد که باید اصلاح شود. یکی از مهم‌ترین نکات در این خصوص، به «نحوه تفسیر تغییرات سیاسی در آمریکا» از سوی ما بازمی‌گردد.  متأسفانه به نظر می‌رسد  برخی دولتمردان ما حساب ویژه‌ای  بر روی  «شیفت قدرت در آمریکا» بازکرده‌اند؛ فارغ از اینکه در آبان ماه امسال و حتی در صورت پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره، تغییر قدرتی در آمریکا رخ نخواهد داد! اساساً قرار نیست در آبان ماه امسال معجزه‌ای در ایالات‌متحده رخ دهد! یک محاسبه ساده و سرانگشتی نشان می‌دهد که در بهترین حالت ممکن، دموکرات‌ها قادر به کسب 55 تا 58 کرسی سنا خواهند بود که این میزان، برای مقابله با حق وتوی رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا در قبال مسائلی مانند برجام کافی نیست؛ بنابراین، اینکه تصور شود پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا منجر به نجات برجام می‌شود، تصوری نادرست است. حتی در خصوص پروژه «ایستادگی در مقابل تصمیم برجامی ترامپ» نیز میان دموکرات‌ها همگامی لازم وجود ندارد. سکوت برخی سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان دموکرات نیز حکایت از همین مسئله دارد؛ همچنین بنابر تأکید نانسی پلوسی، رهبر اکثریت دموکرات‌ها در کنگره، قرار نیست دموکرات‌ها در صورت پیروزی در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره وارد فاز استیضاح ترامپ شوند. دموکرات‌ها طی سال‌های 2018 تا 2020 بر روی مسائل درمانی، بهداشتی و اقتصادی و اجتماعی در داخل ایالات‌متحده متمرکز خواهند بود تا پایگاه خود را نزد رأی‌دهندگان آمریکایی (برای انتخابات ریاست‌جمهوری 2020)  تقویت کنند. بسیاری از دموکرات‌ها قصد ندارند وارد فاز منازعه مستقیم با ترامپ شوند؛ زیرا در این صورت، به‌عنوان متهمین برهم‌زدن نظم سیاسی ایالات‌متحده از سوی جمهوری‌خواهان متهم خواهند شد؛ ازاین‌رو نباید بر روی کسب اکثریت نسبی سنا و مجلس نمایندگان آمریکا حساب ویژه‌ای باز کرد و از آن به‌عنوان اهرم فشار قوی بر دولت ترامپ برای بازگشت به توافق هسته‌ای با ایران یادکرد. نکته بعدی اینکه دولت اوباما، آغازگر پروسه نقض برجام بود؛ حتی تعبیه مکانیسم ماشه در برجام و تمدید قانون تعلیق تحریم‌های ایران در بازه زمانی 120روزه توسط رئیس‌جمهور آمریکا، جملگی دست‌پخت دموکرات‌ها در پروسه برجام بوده است. همگان به یاد دارند که در جریان رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2008 میلادی، باراک اوباما با شعار «تغییر» بر سر کار آمد. محصول نهایی این تغییر، سندسازی علیه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز کشورمان و اعمال بدترین تحریم‌های یک‌جانبه و چندجانبه علیه ایران بود. به راه‌اندازی جنگ‌های نیابتی در منطقه غرب آسیا از طریق تأسیس داعش و جبهه النصره و دیگر گروه‌های تروریستی و تکفیری نیز از دیگر نمادهای «تغییر» مدنظر اوباما محسوب می‌شد. حافظه ایرانیان به‌اندازه‌ای قوی است که تمدید قانون آیسا  و امضای قانون صدور محدودیت ویزا (برای کسانی که به ایران سفر می‌کنند) توسط دولت اوباما را به‌خوبی به یاد می‌آورند! همگان به یاد دارند که اوباما چگونه به وزارت خزانه‌داری آمریکا دستور داد تا مانع از عادی‌سازی روابط بانکی و اعتباری و سرمایه‌گذاری دیگر کشورها در ایران شود. نباید این حقیقت را نادیده انگاشت که لغو برجام از سوی دولت ترامپ، با پاس گل دموکرات‌ها و افرادی مانند جان کری و وندی شرمن صورت گرفت؛ ازاین‌رو نباید فریب ظاهر‌سازی فعلی دموکرات‌های آمریکا در حمایت از توافق هسته‌ای با ایران را خورد. درنهایت باید گفت تقابل بنیادین  دو حزب اصلی ایالات‌متحده آمریکا با ایران کاملاً محرز است. این تقابل، در راستای مواجهه با اصل نظام صورت می‌گیرد. در چنین شرایطی نه‌تنها میان دو حزب اصلی آمریکا تفکیک و تمایزی وجود ندارد، بلکه همسویی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در این بازی باید موردتوجه ما قرار گیرد. محاسبات ما در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی کشور نیز باید کاملاً واقع‌بینانه و منبعث از همین حقیقت باشد. هدایت و مدیریت صحنه منازعه با ایالات‌متحده آمریکا، درگرو اتخاذ نگاهی عمیق، هوشمندانه و متعاقباً ابراز رفتاری قاطعانه در برابر توطئه‌های مشترک هر دو حزب سنتی آمریکاست، توطئه‌هایی که همچنان از سوی دموکرات‌های مدعی و جمهوری‌خواهان پرهیاهو ادامه دارد.