فیلم آینه بغل به تهیه کنندگی منصور سهراب پور و امیر پروین حسینی و کارگردانی منوچهر هادی ساخته شده، در این فیلم که به تازگی در گروه اکران سینماهای ایران قرار می گیرد  محمدرضا گلزار،جوادعزتی،یکتا ناصر، نازنینی بیاتی، سیامک صفری، مه لقا باقری،رسول نجفیان و رایان شایگان هستند که به ایفای نقش می‌پردازند. در خلاصه این فیلم آمده است که قیمت آینه بغل ماشین بعضی ها برابر تمام زندگی خیلی هاست. منوچهر هادی پس از ازدواج با یکتا ناصر فعالیت خود را بیشتر کرده است تا از دیگر رقبا عقب نماند.

محمد حسین حسینی، نویسنده و کارگردان نمایش «ذهن برفکی»، گفت: این اثر به مدت ۲۰ شب از ۴ تا ۲۴ تیر ماه، هر شب در تماشاخانه باران به روی صحنه خواهد رفت. مسعود رمضانی، مینا دلشاد، علیرضا عباسی، حسین اثباتی و الهام عصاریان بازیگران این نمایش ۹۰ دقیقه‌ای هستند که با طراحی حرکات توسط ایمان مؤمنی به روی صحنه خواهند رفت. در خلاصه داستان این نمایش آمده است: چند نفر به صورت قاچاقی و تحت سرپرستی یک کاپیتان دیوانه، در کشتی او در حال فرار هستند. سه روز اول اجرای این نمایش برای علاقه مندان دارای تخفیف ویژه است .
 

آلبومى موسیقی «هرچه بود گذشت»، اثری از «فرید نجم الدین» و صدای «مجتبی عسکری» خواننده شناخته شده موسیقی ایران، در این هفته راهی بازار موسیقی می شود. این آلبوم ، شامل ۶ قطعه به عناوین «زبان نگاه»، «غلام قمر»، «هرچه بود گذشت»، «مدامم مست می دارد»، «کوچه» و «باده ناب» است که بر سروده هایی از شاعران کهن و معاصر «مولانا»، «حافظ»، «هوشنگ ابتهاج»، «ایرج دهقان»، «فریدون مشیری» و «پرویز حقیقت» ساخته و پرداخته شده است. «مجتبی عسگری»، سال‌های گذشته با گروه موسیقی  مختلفی همکاری کرده بود .

 قبل از اتحاد
سیامک انصاری و مهران مدیری دو قطب متضاد آهنربا در یک اثر بصری هستند که هنگام رویا رویی به یک شاخصه فرامتنی تبدیل می شوند . درباره این موضوع باید به هوشمندی مهران مدیری اشاره کرد و این چنین نوشت که مهران با ایجاد همبستگی دوستانه و تعلیق آگاهانه شخصی مخاطب را به یک سوژه شخصیت محور عادت داده و اگر سیامک در قالب های گوناگونی با هر کارگردان طنازی دیگری به ایفای نقش بپردازد، بیننده از آنچه مشاهده می‌کند، لذت نخواهد برد؛ اما باید به ارجاعات درون متنی این فیلمنامه به وقایع سال 88 اشاره کرد؛ چرا که خواه ناخواه چنین گستره سیاهی لشکر در فیلم مخاطب را به یاد گذشته سیاسی کشور خواهد انداخت؛ البته انباشت تجربی در این زمینه نشان داده است که هر اثر سینمایی که مهر سیاسی بخورد از یادها خواهد رفت و هرگز ماندگار نخواهد بود. این اتحاد دراماتیک به وجود آمده در متن و زیر متن فیلم با شخصیت های موازی تکرار شده در سینمای ایران دیگر از تحمل تماشاگر هوشمند ایرانی خارج است؛ اما امیدواریم که مهران مدیری در این اثر به اندازه‌ای جزئیات آوانگارد داشته باشد که مخاطب را با یک شگفتی روبه رو کند .
 فاشیسم روایی
آنچه در بن مایه ساختار مدیری تا اکنون دیده شده، مهندسی معکوس آثار وودی آلن در مقیاس صدا و سیماست. امیدواریم این وودی آلن زدگی مدیری در سینما تکرار نشود و او از این فرصت به وجود آمده قابلیت های ساختار پذیری روایت خود را به معرض نمایش بگذارد. خیلی از قهرمانان و شخصیت های مهم روایات مدیری در چارچوب اندیشه ای به کار گرفته می شوند که بغض مخاطب را به لبخند تبدیل خواهند کرد؛ اما این اندیشه از یک جهت برای آینده و سابقه کاری این هنرمند محبوب کشورمان خطرناک است . اندیشه‌ای که مملو از خودشیفتگی افراطی باشد از یک ضربه همه جانبه به روح راوی نشأت می گیرد . نه اینکه مهران مدیری را یک راوی متشنج بدانیم؛ اما ناخواسته حسادت و رقابت همه جانبه در ذات هنر گنجانده شده است و از این رو نمی توان در این زمینه به هنرمندی مدیری خرده گرفت که چرا این گونه با عناصر نمایشی برخورد می کند . فاشیسم روایی هنگامی به وقوع می پیوندد که طرز رفتار یک اندیشه در تضاد با محتوای ارائه شده از سوی مولف باشد.
 عبور از شب
جذاب ترین خصوصیتی که آثار مدیری را در بر می گیرد و مخاطب را وادار به تماشا می کند وجود متلک های زیر پوستی به ناهنجاری های موجود در جامعه است؛ البته در پردازش یک متن کمدی نباید ثقیل و سنگین داستان را روایت کرد و مخاطب را برای لبخند زدن مجبور به تفکر کرد؛ اما وقتی این رویکرد تبدیل به یک بهانه برای افزایش مطالعه جامعه در زمینه‌های مختلف شود می تواند انرژی مثبتی در حوزه عملکرد رسانه در کشور منعکس کند. خوشحالیم که مهران مدیری پا به عرصه فعالیت در سینمای ایران گذاشته و از سویی با نزدیک شدن به زمان اکران «ساعت 5 عصر» هیچ گونه واکنش مثبت و یا منفی شامل اکران نشده. واقعه سینمایی در یک اثر غیر سینمایی می تواند به اندازه‌ای باشد که مدیوم آن را تحت الشعاع چرخش شخصیتی قرار دهد . با همه این تفاسیر نباید انتظار یک معجزه از مهران مدیری به عنوان یک فیلم اولی در سینمای ایران داشت و باید منتظر ادامه مدیری که در آخرین اثرش «در حاشیه» برای رسانه ملی ارائه کرد باشیم. طرز فکر مولف ارتباطی با مخاطب ندارد؛ اما اینکه مخاطب چگونه اندیشه ای را پس از دریافت نتیجه از پایان یک اثر سینمایی دارد می تواند بسیار تاثیرگذار و بحث برانگیز باشد؛ به همین دلیل مهران مدیری با ورودش به سینما برای خود یک طرز فکر سیاسی را راه اندازی می کند هرچند با زبان کمدی و طنز ارائه شود و طنزی که آلوده به سیاست شود یک طنز مفلوک مغموم است.

یکتا ناصر از معدود بازیگران زن سینمای ایران است که بازیگری متد اکتینگ را به سبک خود اجرا و ایفا می کند؛ اما مسئله ای که این روزها حاشیه ای برای این بازیگر کاربلد سینما به وجود آورده، ازدواج او با منوچهر هادی و بازی در آثار همسرش است. از اتفاق بازی او در سریال عاشقانه نیز چنگی به دل نمی زند و این روزها نیز در حال بازی در فیلم جدید منوچهر است. امیدواریم هیچ سلیقه‌ای باعث جلوگیری از پیشرفت هنری افراد مستعد فعال در این حوزه نباشد.

این برنامه به معرفی مردان و زنان آینده ساز از طریق توجه به نقش پدر و مادر در تربیت فرزندان موفق و موثر به ویژه در عرصه های علمی و اقتصادی کشور می پردازد.«بهترین شکل ممکن » شامل بخش های متنوعی چون گزارش، گفت و گو، پخش ویدیو و عکس های ارسالی و ... است. همچنین این برنامه تلاش می کند تا گفتمان همکاری و تعامل فی مابین همه افراد جامعه علی الخصوص زنان را با توجه به تاثیرگذاری که این بخش از جامعه در بنیان خانواده و فعالیت های اجتماعی دارند، مورد توجه قرار دهد.

بافت انواع دوخت با کاموا یکی از جذاب ترین هنرهای دستی موجود در زمینه میراث فرهنگی است. بافت شال گردن اگر چه در این روزهای گرم تابستان عجیب به نظر می آید؛ اما از امروز باید برای بافت شال گردن اقدام کرد تا در زمستان به خوبی از آن بهره لازم را برد و شال‌گردن‌هایی که مادرانمان می بافند، به مراتب ارزش بیشتری دارند نسبت به آنهایی که در بازار یافت می شود . یادی از  این ترانه  روزبه بمانی کنیم : شال گردن برام می بافی، تو اتاقی که سخت دلگیره ، تو اتاقی که اسمتو می گم شیشه هاشو بخار می گیره .

با آغاز دهه نخست انقلاب اسلامی یکی از بزرگ‌ترین تحولات فرهنگی در عرصه هنر سینما شکل گرفت. از این زمان بود که گروهی از کارگردانان، موج جدیدی از سینما را در ایران بنیان گذاشتند که با عنوان سینمای آرمان‌گرا شناخته می‌شود. این فیلمسازان پرداخت آرمان‌گرایانه به واقعیت‌های اجتماعی را به‌عنوان یکی از رسالت‌های سینما مطرح ساختند؛ نقد نظام پهلوی، نشان دادن ارزش‌های اسلامی، نقد استکبار و گفتمان‌های غرب‌گرا، ستایش شهادت و جهاد، جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، دفاع از حقوق مظلومان و مستضعفان، نقد پول، قدرت و ثروت مادی و...
آنان می‌کوشیدند هنر سینما را در پیوند با اندیشه‌های نوین انقلابی قرار دهند و از این طریق به طرح اندیشه‌های جدید در جامعه کمک کنند. به یک معنا، سینمای جدید ایران، حاصل تحولات فکری – ذهنی و اجتماعی – فرهنگی خود آنان و جامعه بود. آنان که به لحاظ زمانی، همگی ریشه در سال‌های انقلاب و جنگ داشتند، سعی در ارائه یک تصویر جدید و آرمانی از وضعیت و مسائل موجود در جامعه داشتند. مجموعه این فیلم‌ها، فیلمنامه‌ها، نقدهای سینمایی، جلسات بحث و گفت وگوی سینمایی، آنچه که به عنوان جنبش سینمای آرمان‌گرا شناخته می‌شود را به وجود آورد. در طی جنگ 8 ساله ایران و عراق به‌ویژه از سال 1360 سینمایی تحت عنوان سینمای دفاع مقدس متولد شد. ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان صاحب سبک سینمای ایران از جمله هنرمندانی است که همواره در تمامی آثارش رگه‌هایی از دفاع مقدس دیده می‌شود. وی همواره با بستر قرار دادن موضوع دفاع مقدس، این واقعه را از ابعاد گوناگون بررسی می‌کند. حال بعد از گذشت نزدیک به 30 سال از جنگ این سؤال مطرح می‌شود که در سینمای حاتمی کیا با تمامی موقعیت‌های برجسته سکانس‌ها، چه رابطه‌ای میان این فیلم‌های سینمایی - با مضمون دفاع مقدس- و واقعیات اجتماعی - فرهنگی جامعه ایران وجود دارد؟ سینمای حاتمی‌کیا با توجه مبرم به همسان سازی با واقعیات اجتماعی (به منظور درک بهتر فضای جنگ توأم با واقعیات اجتماعی حال حاضر)، چگونه واقعیات اجتماعی – فرهنگی جامعه ایران در فیلم‌های سینمایی بازتاب داده است؟
  واقعیات فرهنگی ایران
واقعیات فرهنگی ایران، مجموعه آداب، رسوم، بایدها، نبایدهای پذیرفته شده حال حاضر در جامعه و در بین مردم است. هر آن چیزی که جامعه به طور روزمره با آن در ارتباط بوده و نقش خود را به عنوان یک شهروند ایرانی با آن واقعیات مذکور نهادینه ساخته است. مسلما تدوین‌های سینمایی بر گرفته از این واقعیات تأثیر بیشتری بر عامه مردم خواهد گذاشت و برای آنها ملموس‌تر و شهودی‌تر خواهد بود. حال آنکه سینمای حاتمی کیا اگر چه زمان حال جنگ و واقعیت‌های نهفته در شخصیت‌های رزمندگان و فضای داخلی جنگ و زندگی درون آن را به خوبی بیان داشته است؛ اما باید توجه داشت که این عوامل حاکم در زمان گذشته است و می‌بایست پاسخ فرهنگ حاضر را نیز با توجه به هنجارهای شناختی موجود داشته باشد. به عبارتی دیگر، قدرت ارتباط بین فضای واقعی جنگ و فرهنگ حاضر به خوبی می‌تواند هم زمان گذشته را ترسیم کند و هم پاسخی برای چرایی‌های فرهنگ حال حاضر ایران، برداشت‌های واقعی و باورهای قوی جامعه باشد. بنابراین سینمای نامبرده حاتمی‌کیا با واقعیات فرهنگی ایران اگر چه ارتباط دارد؛ اما لازم است تا این ارتباط مشهودتر باشد، حس بیگانگی از دوران جنگ و باورهای خیالی از آن زدوده شود تا میزان پذیرش فرهنگ حاضر را افزایش دهد.