برخی از کارشناسان بر این باورند که عربستان سعودی به‌دنبال برکنارکردن حاکمان قطر است. این احتمال وجود دارد که در داخل این کشور یک کودتا رخ بدهد؛ اما چون عربستان از کودتا ناامید شده، تصمیم گرفته کلید بحران را برای فروپاشی آل‌ثانی بزند.
سال‌هاست که مقامات ریاض و ابوظبی از سیاست خارجه سرکشانه قطر ناراضی هستند. برخلاف مثلاً بحرین که عمدتاً در مسیر دلخواه سعودی‌ها حرکت می‌کند، قطر از دیگر اعضای شورای همکاری خلیج‌فارس فاصله گرفته و خزانه و ثروت عظیم خود را در راه افزایش نفوذش در دیگر کشورها و مناطق دوردست سرمایه‌گذاری کرده است؛ برای مثال، پس از تحولات سیاسی بهار عربی، قطر خود را با احزاب سیاسی اسلامی مثل اخوان‌المسلمین در مصر هم‌راستا کرد و باور داشت پشتیبانی از جنبش‌های مورد حمایت مردم کار درستی است. هرچند دو عضو شورای همکاری خلیج‌فارس یعنی کویت و عمان می‌کوشند در این میان وساطت لازم را بکنند ولی ظاهراً شرایط سیزده‌گانه کشورهای عربی تحریم‌کننده قطر، وضعیت را پیچیده‌تر از آنچه هست، کرده است. ترامپ نیز اخیراً قطر را متهم به حمایت از ترورسیم کرده است. رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که وقت آن رسیده تا قطر به تأمین تروریسم و ایدئولوژی افراطی خود خاتمه دهد. یکی از اثرات این نزاع، کشمکش بر سر قیمت نفت است. قیمت نفت همواره به تنش‌های ژئوپلتیک و چشم‌انداز هرگونه اختلال در تولید حساس بوده است. با اینکه در ابتدا مشخص نبود این مناقشه چه تاثیری بر عرضه نفت دارد، اما معامله‌گران در همان روز قیمت نفت خام را بالا کشیدند؛ البته این افزایش قیمت دوامی نیاورد؛ به طوی که قیمت نفت برنت با افزایش یک دلاری به بیش از 50 دلار در هر بشکه رسید؛ اما بلافاصله به قیمت 49 دلار و 64 سنت بازگشت.
عربستان سعودی، امارات و قطر هر سه عضو اوپک هستند؛ اما عربستان بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت دنیا و قطر کوچک‌ترین آن‌هاست. کشورهای اوپک اخیراً بر سر کاهش تولید برابر افزایش قیمت نفت توافق کرده بودند و برخی سرمایه‌گذاران این نگرانی را داشتند که مناقشه تازه بر این توافق اثر بگذارد. این اتفاق همچنین نگرانی‌هایی را درباره بازار گاز طبیعی برانگیخت. قطر بزرگ‌ترین عرضه‌کننده LNG در دنیاست و مصر و امارات هم بزرگ‌ترین مشتریان آن؛ با این حال اگرچه این کشورهای عربی همگی ارتباطات حمل‌ونقلی خود را با قطر مسدود کرده‌اند، اما این کشور همچنان می‌تواند نفت و گاز خود را به سایر کشورها از طریق دریا ارسال کند.

 

 مسئله معرفی وزرای زن یکی از شاخص‌ترین مطالبات این روزهای فعالان حوزه زنان است و رئیس‌جمهور منتخب در روزهای انتخابات، یکی از برنامه‌های مهم خود در دولت دوازدهم را، ارتقای حضور زنان در کابینه دولت و پست‌های کلیدی اعلام کرد

زمانی که زن وشوهر دعواهای مکرر دارند و فقط به فکر خواسته‌های خودشان هستند و فریادهای آنان نه تنها گوش فرزندشان،بلکه گوش فلک را نیز کر می‌کند و یکدیگر را مقصر می دانند،آسیب‌های بی‌شماری را به کودک‌شان هدیه می‌کنند که برای جبران آزار وارده به فرزند،شاید زمان هم کمک‌کننده نباشد...

با آغاز دهه نخست انقلاب اسلامی یکی از بزرگ‌ترین تحولات فرهنگی در عرصه هنر سینما شکل گرفت...

مدیرکل دفتر آسیب‌های اجتماعی وزارت رفاه اعلام کرد: ایران در بین «۴۰ کشور دارای بالاترین نرخ زنان بیوه» قرار دارد.روزبه کردونی توضیح داد: پیامدهای ناشی از بیوه بودن، طیف گسترده‌ای از مصائب را در بر می گیرد که ...

دوستی تعریف می‌کرد که عزیزی به من گفت: «اطلاعیه آزمون استخدامی فراگیر دولتی را منتشر کرده‌اند. ثبت‌نام بکن.» از چند نفر مشورت گرفتم؛ چون تجربه آزمون و ...

توهین و اهانت به افراد در هیچ فرهنگی قابل‌قبول نیست. اگر در فرهنگ تمدنی مثل ایران که دارای سابقه دیرینه و باستانی است وارد شویم این رفتارها جزو بدترین رفتارهای بشری تعریف می‌شود. در فرهنگ دینی و اسلامی ما نیز بررسی سیره و زندگی ائمه‌معصوم بیانگر آن است که این انسان‌های برگزیده حتی در اوج قدرت خود به افراد توهین و افترایی روا نمی‌کردند؛ چون در قاموس انسان متمدن و باشعور موحد توهین یک رفتار بسیار هنجارشکنانه و خارج از قاعده عقلی و شعوری است. اکنون توهین به شخصی شد که به‌دوراز تمامی مسائل یک ماه پیش 24 میلیون نفر به او رأی اعتماد دادند؛ یعنی او منتخب جمعیت 24 میلیون نفری است؛ درنتیجه این اقلیت به کسی اهانت کرده‌اند که موردعلاقه و اعتماد مردم است. به نظر بنده افرادی که به رئیس‌جمهور توهین کردند، خودشان هم نمی‌دانند چه اقدام شرم‌آوری انجام دادند؛ چون اگر می‌دانستند، این‌گونه رفتار نمی‌کردند. اکنون آقای روحانی امانت‌دار آرای مردم است و حق‌الناس بر گردن اوست و هیچ‌کس حق ندارد به او اهانت کند. اگر کسی نقدی دارد بر اساس منطق و در چارچوب قانونی آن را مطرح کند؛ بنابراین رئیس‌جمهور تا زمانی که قانونا تخلفی نکرده باشد از منظر قانون و مردم وکالت دارد و رئیس‌جمهور است و باید تا آخرین لحظه از حقوق مردم دفاع کند. کسانی که توهین و اهانت به آقای روحانی کرده‌اند باید شناسایی شوند و مشخص شود این افراد از چه آبشخوری سرچشمه گرفته‌اند و چه کسانی به این افراد دیکته کرده‌اند که بخواهند ایران و جمهوریت و حق‌الناس را زیرسوال ببرند و به فرد شاخصی که مورداحترام و اعتماد مردم است، توهین کنند. این روند اهانت به یک شخص نیست؛ بلکه اهانت به اندیشه 24 میلیون نفر است؛ همچنین اهانت به اندیشه بنیان‌گذار جمهوری اسلامی است که ایشان اذعان داشتند هیچ‌کس حق ندارد خلاف قانون عمل کند. ما انتظار داریم در این وضعیت قوه قضائیه و به‌ویژه دادستان به‌عنوان مدعی‌العموم وظیفه قانونی، شرعی، عقلی و اجتماعی خود را اعمال و قضیه را به شکل درست و منطقی پیگیری کنند.
 اگر جلوی افراطیون و تندروها گرفته نشود، این شتری است که در خانه هر سیاست‌مداری ممکن است بخوابد. چه‌بسا در جریان مرحوم آیت‌الله هاشمی، سیدحسن خمینی و حتی آقای لاریجانی این اتفاق رخ داد، اما با این افراد برخورد جدی صورت نگرفت؛ به همین دلیل این روند تداوم داشت. این درحالی است که مقام معظم رهبری به‌صراحت فرمودند کسانی که به مسئولین اهانت می‌کنند از ما نیستند؛ بنابراین اگر برخورد جدی قانونی با این افراد خودسر نشود قطعاً به این رفتارهای توهین‌آمیز پایان داده نخواهد شد. این رفتارها به سود نظام، مردم و دین نیست و نتیجه‌ای جز هرج‌ومرج‌طلبی و تزلزل جایگاه ایران به همراه ندارد. در روز جمعه قرار بود مردم برای وحدت و یکپارچگی شعار سربدهند؛ اما عده‌ای خودسر مثل کرمی که درخت را از درون می‌خورند سعی کردند تیشه به ریشه نظام بزنند؛ یعنی بدترین چیزی که می‌تواند کشور را به تزلزل بکشاند اختلاف درونی است؛ اقدامی که این افراد صورت دادند. تا جلوی این اقدامات گرفته نشود انتظار پیشرفت برای کشور نخواهیم داشت، اگر هم باشد با هزینه‌های گزاف خواهد بود و این هزینه‌های گزاف از جیب مردم ضعیف و ناتوان پرداخت می‌شود. هیچ‌کس حق ندارد از جیب مردم بدون اجازه آنان هزینه کند؛ تنها رئیس‌جمهور در چارچوب قانون دارای چنین حقی است.